معرفی کوه دماوند
معرفی کوه دماوند
کشور ایران دارای رشته کوه های بسیار زیادی است. بلندترین آن ها کوه دماوند می باشد. این کوه که در قسمت شمالی ایران واقع شده، بلندترین کوه در خاورمیانه نیز محسوب می شود که آتش فشانی خاموش را در دل خود جای داده است. آخرین فوران کوه دماوند ۳۸۵۰۰سال قبل بوده است. در دهانه آتشفشان دماوند یک دریاچه با قطر ۴۰۰ متر وجود دارد که سطح ان پوشیده از یخ است. در ادامه با معرفی کوه دماوند همراه ما باشید.
ارتفاع دماوند ۵۶۰۹ متر است، البته ارتفاع نسبی آن یعنی (ارتفاع قله تا پست ترین دره میان این قله و قله مجاور آن) ۴۶۶۷متر است.
کوه دماوند در میان مردم ایران از اهمیت یالایی برخوردار است و تصویر آن روی اسکناس های دوره های مختلف قرار داشته است. این کوه نماد ایستاد گی است.
مشخصات آب و هوایی کوه دماوند
میانگین دما در کوه دماوند در فصل زمستان منفی ۶۰درجه است و در فصل های گرم تر تنها یک تا دو درجه زیر صفر است. طی سال حدود ۱۴۰۰ میلی متر بارندگی در این منطقه رخ می دهد که در ارتفاعات این کوه بارندگی به شکل برف می باشد.
کسانی که قصد صعود به دماوند را دارند، بهترین زمان برای تحقق آن از اواسط خرداد تا اواخر تیر ماه است. در این مدت هوا نسبتا پایدار است. در طول مسیر آب فراوان یافت می شود و سرسبزی کل دامنه را فرا می گیرد.
حیوانات مختلفی در دماوند زیست می کنند مانند روباه، میش، بز، شغال، قوچ، خرگوش و گراز. هم چنین دماوند زیستگاه پرندگان بسیاری است مانند عقاب طلایی، بلدرچین، کبک و خفاش.
در ارتفاع ۲۰۰۰ تا ۳۵۰۰ متری کوه دماوند، شقایق هایی یافت می شود که با رنگ سرخ خود در دنیا بسیار منحصر به فرد بوده و نام آن ها با عنوان شقایق لار در کتاب های علمی و گیاه شناسی دنیا ثبت شده است.
کوهنوردی
درگذشتهها افرادی توانسته بودند خود را به قلهٔ دماوند برسانند. ناصرخسرو در سفرنامه خود اینگونه نوشته است:
گویند بر سر دماوند چاهی است که نوشادر و کبریت (گوگرد) از آن گیرند. صاحب آثار العبلاد و اخبار العباد با نقلقولی دست دوم میگوید که عدّهای از اهالی آن نواحی گفتهاند که در طی پنج روز و پنج شب به قلهٔ دماوند رسیدهاند و قلهٔ آن را مسطح با مساحت صد جریب یافتهاند گرچه از دور به مخروط میماند.
اروپاییان اولین افرادی بودند که صعود موفقیتآمیزی به قلهٔ دماوند داشتند. این گروه کوهنورد در سال ۱۸۳۷ میلادی توسط تیلر تامسون تشکیل شد. همچنین نخستین صعود کوهنوردان ایرانی به قله دماوند به سال ۱۸۵۷ میلادی بازمیگردد. این گروه کوهنوردی که لیدر آن سرهنگ محمدصادقخان قاجار بود توانستند به قله دماوند صعود کنند و ارتفاع آن را ۶۶۱۳ ذرع تعیین نمودند