آشنایی با دره شگفت انگیز گرند کانیون

دره گرند کانیون

دره گرند کانیون دره‌ای که فرق زیادی با دره‌‌های دیگر دارد. از نمای بالا به زیبایی یک رودخانه و هرچه بیشتر به عمق آن می روید گرمایی بیش از اندازه دارد، که تحمل کردن آن برای هرکسی مقدور نیست. این دره طبق گفته‌ی زمین‌شناسان از فرسایش خاک به وجود آمده است. در اثر این فرسایش که طی سال های طولانی به وجود آمده است، رنگ دیواره‌های این دره به رنگ‌های قرمز، زرد، قهوه‌ای و خاکستری درآمده‌اند. به عبارتی دیگر شاهد طیف نوری زیبا و طبیعی هستیم. طول این دره نزدیک به پانصد کیلومتر است و عرض آن در بیشترین حالت ۳۰ کیلومتر است. در میان دره رود کلرادو قرار دارد که زیبایی این دره را چند برابر می‌کند. زمین‌شناسان معتقدند قبلا این منطقه یک دریای کم عمق بوده است و خیلی از دلایل زیبایی و شگفتی این دره را در همین موضوع میدانند.

جغرافیای دره گرند کانیون

این دره در کشور آمریکا و در ایالت آریزونا قرار دارد. بخش اعظم این دره در پارک ملی گرند کانیون قرار دارد.

ساکنان این دره در طول تاریخ

اولین ساکنان این دره ماهی ها و جانوران دریایی بوده است. بعد از حرکت‌های زمین و جدا شدن خشکی ها از یکدیگر، بعضی مناطق به زیرآب و بعضی هم از آب بیرون آمدند. دره کانیون ابتدا جز دریا بوده و سپس به یک خشکی تبدیل شده است. برای اثبات این گواه، در درون دره فسیل‌هایی از جانوران دریایی وجود دارد. بعد از فروکش کردن آب ساکنان اصلی آمریکا، یعنی سرخ‌پوست‌ها در این منطقه ساکن شدند. به تدریج و با گذشت زمان و پیشرفت اروپایی ها، سرانجام پای اولین اروپایی به این منطقه باز‌شد و الان این دره زیر پای گردشگرانی از سرتاسر دنیا است که برای دیدن این اثر طبیعی به آمریکا می روند. برحسب آخرین اطلاعات سالانه نزدیک به پنج میلیون نفر از این دره شگفت‌انگیز دیدن می کنند.

آشنایی با پناهگاه دره انجیر و نی باز

گرند کانیون چطور پیدا شد؟

گفته شده که در سال ۱۵۴۰، فردی اسپانیایی به نام گارسیا لوپز که در جستجوی هفت شهر Cibola بود، بطور اتفاقی گرند کانیون را دید و او اولین فردی از اروپا بود که توانست دره را ببیند اما بومیان آمریکا هزاران سال پیش نه تنها این منطقه را می شناختند بلکه در آن سکونت داشته اند بطوریکه گفته شده مردمان باستانی پوئبلو که در ۱۲۰۰ سال قبل از میلا زندگی می کرده اند، اولین ساکنان گرند کانیون بوده اند. در نزدیک به چند قرن اخیر هم بعضی از قبیله های سرخ پوست ها در این دره ساکن هستند.

اما از ابتدای قرن بیستم بود که این دره  ی شگفت آور به کمک گزارش های دانشمندان و محققان معروف شد و به یکی از جاذبه های مشهور دنیا تبدیل شد. حالا این دره به پارکی ملی در آمریکا تبدیل شده است و هر سال میزبان بیشتر از ۵ میلیون نفر گردشگر است. می توان بعد از بازدید از دره به اعماق آن رفت اما رفتن به آنجا و برگشت از دره چندین روز طول می کشد. علاوه بر این، گردشگرانی که دوست داشته باشند در این دره اقامت کنند می توانند در کلبه ی Phantom Ranch که در بخش بسیار عمیق دره قرار گرفته است، اقامت کنند.

چند اقامتگاه هم درلبه ی جنوبی این دره وجود دارند که البته به دلیل قرار داشتن در ارتفاع ۲۱۳۳ متری از زمین، شاید برای افرادی که ترس از ارتفاع دارند چندان مناسب نباشد. ارتفاع لبه ی شمالی گرند کانیون حدود ۳۰۰ متر از لبه ی جنوبی بیشتر است و دسترسی سخت تری نیبت به آن دارد.