ردپای هوش مصنوعی در افسانه‌ها و روایات کهن
از دوران باستان و در بسیاری از افسانه‌ها شایعات و روایت‌هایی در رابطه با هوش مصنوعی وجود داشته است. این روایت ها همواره بر اساس موجوداتی مصنوعی بوده است که دارای هوش و آگاهی بوده‌اند که این آگاهی را فرد سازنده به آن بخشیده است. پاملا مک کورداک، نویسنده انگلیسی در این باره چنین می‌نویسد که:
هوش مصنوعی «با آرزویی کهن برای جعل خدایان» آغاز شد.
مراحل اولیه‌ی هوش مصنوعی توسط فیلسوفان قدیمی ایجاد شد. آن‌ها به توصیف نحوه و فرایند اندیشیدن انسان با استفاده از دستکاری مانیکی سمبول‌ها مبادرت ورزیده بودند. وقتی که اولین کامپیوتر دیجیتال در سال ۱۹۴۰ میلادی ساخته شد، این فعالیت‌ها اوج گرفت . این کامیوتر ماهیت استدلال ریاضی داشته و به همین خاطر عده‌ای از دانشمندان تلاش کردند تا بتوانند یک مغز الکترونیکی را بسازند.
زمینه پژوهشی هوش مصنوعی در سال ۱۹۵۶ پایه گذاری شد. پیشروان این عرصه معتقد بودند که تا کمتر از یک نسل آینده این امکان وجود دارد تا ماشین‌هایی به هوشمندی انسان ساخته شود. اما آن‌ها دشواری‌های این عمل را نادیده گرفته بودند.
در مسیر پیشرفت هوش مصنوعی فراز و نشیب‌های فراوانی وجود داشت. با این همه مسائلی که در سال ۱۹۷۰ غیر قابل حل بود، هم اکنون به کل حل شده و در محصولات متفاوت و تجاری موفق مورد استفاده قرار می‌گیرند. اما هنوز هم با پیش بینی ساخت ماشین هم رده با هوش انسان فاصله‌ی زیادی وجود دارد. . آلن تورینگ در مقاله پر آوازه اش در سال ۱۹۵۰ که سبب شتاب گرفتن پویش‌های مدرن برای ماشنهای خردمند شد، چنین می‌گوید که
«ما تنها فاصله کوتاهی را در پیش روی خود می‌بینیم» و می‌افزاید که «اما کار بسیاری باید انجام شود.»
هوش مصنوعی در افسانه، داستان تخیلی و پندار
ردپای هوش مصنوعی در روایات و افسانه‌های کهن و انسان‌هایی که خاصیت مکانیکی دارند و موجودات هوشمندی که دست ساخته انسان اند، در فرهنگ اساطیری یونان دیده می‌شود. برای نمونه می‌توان از رباتهای طلایی هفائستوس ویا گالائتای پوگمالیون نام برد. مانند افزودن ذهن به ماده‌ها از طریق علم کیمیاگری. مانند تکوین جابر بن حیان، هومونکولوس (کوتوله یک شکل) پاراسلسوس یا گولم (آدم مصنوعی) ربی جوداه لئو.
کیمیاگری
