دیکتاتورها و فیلم‌های مورد علاقه‌شان
تاریخ از دیکتاتورهایی نظیر هیتلر، استالین یا قذافی خاطره ای جز قتل و کشتار فجیع و دسته جمعی انسانها به یاد ندارد. اما نگاهی به دنیای اوقات فراغت این دیکتاتورها و فیلم‌های مورد علاقه شان تصویری بسیار متفاوت را به ما نشان می دهد؛ از تماشای تام و جری گرفته تا تارزان.
آدولف هیتلر، دیکتاتور نازی، شیفته والت دیزنی بود و رؤیای ساخت یک کمپانی مشابه دیزنی در آلمان را در سر داشت. هیتلر که خود یک دانشجوی ناکام رشته هنر بود، علاقه زیادی به تصویرگری شخصیت‌های داستان‌های مصور داشت.
“سفیدبرفی و هفت کوتوله” محبوب‌ترین فیلم هیتلر به شمار می‌رفت. این فیلم کارتونی در سال ۱۹۳۷ تولید شد و نخستین انیمیشن طولانی از مجموعه انیمیشن‌های کلاسیک والت دیزنی به شمار می‌رود.
صدام حسین، دیکتاتور پیشین عراق به ژانر وحشت علاقه خاصی داشت. فیلم‌هایی با مضمون ترور رئیس‌جمهور آمریکا یا تئوری‌های پیچیده توطئه از موضوعات مورد علاقه این دیکتاتور مستبد بودند.
صدام حسین یکی از شیفتگان فیلم تحسین‌شده “پدرخوانده” بود. این فیلم به کارگردانی فرانسیس فورد کاپولا داستان خانواده مافیایی کورلئونه را روایت می‌کند.
استالین، دیکتاتور روس، دشمن درجه یک غرب بود و با مشت آهنین به جنگ ایدئولوژی غرب رفت. با این حال استالین با سینمای غرب مشکلی نداشت و دستور داده بود تا در هر کدام از خانه‌هایی که در آن سکونت داشت، یک سینمای خانگی کوچک ساخته شود.
جانی وایس‌مولر در نقش تارزان یکی از شخصیت‌های مورد علاقه استالین بود. وایس‌مولر هنرپیشه اتریشی−مجاری بود که بعدها تابعیت آمریکا را بدست آورد. او شناگر قهاری بود که موفق به کسب پنج‌مدال طلای المپیک شد. وایس‌مولر پس از اتمام دوران حرفه‌ای شنا، در ۱۲ فیلم سینمایی در نقش تارزان ایفای نقش کرد.
کیم جونگ ایل، دیکتاتور پیشین کره شمالی یکی از طرفداران پروپا قرص فیلم‌های سینمایی بود. این علاقه به حدی بود که او دستور داد تا شین سانگ اوک، کارگردان اهل کره جنوبی و همسرش را بربایند و به کره شمالی بیاورند تا وی صنعت سینما در کره شمالی را احیا کند.
کیم جونگ ایل در مجموعه شخصی‌اش بیش از ۲۰ هزار فیلم داشت. فیلم‌های اکشن و خشن هالیوودی در صدر فیلم‌های محبوب این دیکتاتور قرار داشت. سه‌گانه “رمبو” از جمله فیلم‌های موردعلاقه‌اش بود.
شایع است که “ماجراهای بوکارو بانزایی در بعد هشتم” فیلم محبوب معمر قذافی، دیکتاتور پیشین لیبی بود. این فیلم علمی تخیلی ۱۰۲ دقیقه‌ای محصول سال ۱۹۸۴ است.
گفته می‌شود علاقه قذافی به این فیلم تا حدی بوده که یک شبکه تلویزیونی در لیبی را وادار می‌کند تا این فیلم را به صورت شبانه‌روزی پخش کند.
به گفته جعفر امین، پسر عیدی امین دیکتاتور خودکامه اوگاندا، پدرش علاقه زیادی به تماشای فیلم‌های کارتونی داشت.
پس از آنکه عیدی امین از قدرت خلع شد، مأموران در تفتیش خانه او در اتاق خوابش جعبه‌ای را پر از فیلم‌های کارتونی “تام و جری” پیدا کردند. در این جعبه به جز این کارتون‌ها چندین نارنجک نیز وجود داشت.
