در کشتی تایتانیک چه گذشت؟
بحثی در جریان است که آیا میتوان برای دسترسی به سیستم مخابرات رادیویی کشتی تایتانیک، آرامش اجسادی را که ممکن است هنوز در داخل کشتی باشند به هم زد یا این که باید گذاشت این کشتی همچنان در بستر اقیانوس به حال خود گذاشته شود.
کشتی تایتانیک بیش از یکصد سال پیش غرق شد، ولی هنوز مشهورترین کشتی غرق شده است. آیا آرامش اجساد ۱۵۰۰ مسافر این کشتی را نباید بر هم زد یا این که باید به دستگاهی که نقش مهمی در این فاجعه داشت دسترسی پیدا کرد؟
بحث و جدال بر سر برنامه یک شرکت آمریکایی است که تا کنون هزاران قطعه از اشیاء موجود در تایتانیک را از این کشتی در بستر اقیانوس اطلس شمالی بیرون آورده است.
شرکت آمریکایی آر ام اس تایتانیک، میخواهد دستگاه تلگراف بی سیم مارکونی را که در ساعات اولیه بامداد ۱۵ آوریل ۱۹۱۲، پیامهای درخواست کمک اضطراری میفرستاد، از قعر اقیانوس بیرون آورد. این پیامها به نجات جان حدود ۷۰۰ نفر که با قایقهای نجات فرار کردند، کمک کرده بود.
ولی دولت آمریکا با این کار مخالف است و میگوید این عملیات ناقض قوانین فدرال و نادیده گرفتن یک توافق بینالمللی است که لاشه کشتی غرق شده را به عنوان یک مکان یادبود میشناسد.
کشتی تایتانیک در حال خروج از ساوثهمپتون در ۱۰آوریل ۱۹۱۲
در جریان سردرگمی که به وجود آمده بود تایتانیک به یک کشتی که به نظر میرسد در فاصله دوری بود پاسخ داد: “احمق، کنار بایست و دخالت نکن. ” برخی از مورخان معتقدند که کشتی مورد بحث کشتی فرانکفورت بود و پیامهای بین دو کشتی درست فهمیده نشده بود.
جک فیلیپس، در پیامهایش اتفاقات بعدی را اینطور شرح داده بود: “ما داریم مسافران را سوار قایقهای کوچک میکنیم. زنان و کودکان در قایقها هستند. مدت بیشتری نمیتواند دوام بیاورد. توان کشتی در حال تمام شدن است. ”
و پیام دیگر: “این تایتانیک است… سیلاب وارد موتورخانه شده. ”
اپراتورها در حال تبادل پبام
در حالی که قایقهای نجات به آب انداخته میشدند، و مردان با تکان دادن دست با همسران و کودکانشان وداع میکردند، اپراتورها همچنان به تبادل پیامها ادامه میدادند. جک فیلیپس، از این فاجعه جان سالم به در نبرد، با وجود این که ناخدای کشتی او را مرخص کرده بود کارش را ترک نکرد و در داستانهای مکرر مرتبط با فاجعه تایتانیک، قهرمانی او مورد ستایش قرار گرفته.
پیامهای تایتانیک موجب وحشت و ناباوری سایر کشتیها شده بود. در ساعت ۲:۱۰ دقیقه بامداد برق این اقیانوس پیمای لوکس قطع و دستگاه مارکونی خاموش شد. سینه جلوی کشتی کاملا زیر آب رفته و عقب کشتی از آب بیرون زده بود.
حدود ساعت ۲:۲۰ دقیقه بامداد کشتی دو نیمه شد و هر دو نیمه شروع کرد به فرو رفتن در آب تا نشستن در کف اقیانوس اطلس.کمتر از دو ساعت بعد از غرق تایتانیک، کشتی کارپیتا به محل حادثه رسید و ۷۰۰ نفر را که توانسته بودند با استفاده از قایقهای نجاتی که ظرفیت تنها نیمی از سرنشینانش را داشت، فرار کنند نجات داد.
تخمین زده میشود که ۱۵۰۰ نفر در این فاجعه جان خود را از دست دادند.
‘محل دفن’
در سال ۱۹۸۵ قطعات لاشه کشتی در فاصله ۷۴۰ کیلومتری نیوفاندلندِ کانادا کشف شد. هم قسمت جلو و هم عقب کشتی در عمق ۴هزار کیلومتری دریا، درست در همان جایی که یک قرن قبل در بستر دریا نشسته بود، قرار داشت. از سال ۱۹۸۷ شرکت آر ام اس تایتانیک، بیش از ۵هزار و ۵۰۰ قطعه اشیاء نقره، چینی یا سکههای طلا را از کشتی بیرون آورده و هشت ماموریت اکتشافی انجام داده.
ولی سال قبل برای اولین بار پس از ۱۵ سال یک تیم بین المللی از کاشفان دریاهای عمیق گزارش دادند که قسمتهایی از تایتانیک به سرعت در حال از بین رفتن است.
تردید در فرضیههای مربوط به غرق شدن تایتانیک
سال گذشته آمریکا و بریتانیا برای تضمین این که آرامگاه ابدی بیش از ۱۵۰۰ مسافر و خدمه تایتانیک حفظ شده و محترم شناخته شود، موافقتنامهای امضا کردند.
“در نهایت تنها علت وجودی نسلهای بی شمار خانوادههای زیادی این است که رادیو از جانب اجداد آنها فریاد کشیده و درخواست کمک کرده بود، سیستم رادیویی مارکونی، قهرمانی است که هنوز قدرش دانسته نشده. ”