کپسول زمان چیست؟

کپسول زمان هدیه ای از گذشتگان به آیندگان. امکان ندارد کسی در تصور خودش به جستجوی گنج نپرداخته و پیدا کردن یک گنجینه را خیال نکرده باشید. اکثر مردم چنین چیزی را آرزو می کنند و این کاملا طبیعی است. اما موضوع پست ما گنج از نوع کوزه و صندوق پر از سکه و جواهرات نیست. گنجی است که افراد بخصوصی آن را داخل محفظه ای به نام کپسول زمان می گذارند تا آیندگان آن را پیدا کنند. حتی در اکثر موارد بر روی آن درج می کنند که در چه سالی باید باز شود.

به طور کلی، کپسول های زمان با هدف انتقال اطلاعات به نسل های بعد ساخته می شوند و کپسول هایی که تا به حال پیدا شدند درباره زندگی زمان خودشان اطلاعات بسیار خوبی را به نسل ما رساندند. حالا می پردازیم به معرفی چند چندتا از کپسول های زمان که پیدا شدند.

 

۱. کپسول زمان داخل مجسمه شیر در بوستون

کپسول زمان داخل مجسمه شیر در بوستون

در بوستون کپسول زمان زیاد پیدا می شود. در یک ساختمان حکومتی قدیمی در بوستون، دو مجسمه وجود دارد: مجسمه یک اسب تک شاخ و مجسمه یک شیر. مجسمه ها هر چند وقت یکبار تمیز می شوند.

در سپتامبر سال ۲۰۱۴ وقتی مجسمه شیر برای تمیز کاری پایین اورده شد، متوجه شدند که در قسمت سر آن یک جعبه فلزی قرار دارد. داخل جعبه یک کتاب چاپ 1896، روزنامه ها و چند نامه و عکس های سیاستمداران معروف آن دوره بودند. در یادداشت کوچکی که داخل جعبه بود نوشته شده بود که این جعبه جزئی از مجسمه شیر می باشد.

 

۲. دو کپسول زمان با هم

دو کپسول زمان با هم در شهر مانکتون

در شهر مانکتون کانادا یک مدرسه تاریخی در حال بازسازی بود. کارگران موفق شدند تا دو عدد کپسول زمان صد ساله را در داخل دیوار مدرسه کشف کنند. قدمت محتویات یکی از جعبه های فلزی شامل روزنامه، کارت تبریک، نامه و چندین سکه و… تا به سال ۱۸۹۷ می رسد.

جالب این است که این اشیاء از حادثه آتش سوزی مدرسه هم در امان ماندند. این آتش سوزی در سال ۱۹۱۵ اتفاق افتاده و مدرسه و مدرسه به طور کامل آسیب دیده بود.

در جعبه دوم لیست معلمان آن دوره مدرسه وجود داشت.

 

۳. ماوس استیو جابز و …

ماوس استیو جابز

یکی از کپسول های زمان چندان قدیمی نیست اما ارزشمند است. استیو جابز هم از جمله کسانی است که در تهیه یک کپسول زمان شرکت داشته است. در سال ۱۹۸۳ بعد از اتمام کنفرانس بین المللی طراحی، مسئولان محفظه ای را برای نگهداری آثار فرهنگی تاریخی اختصاص دادند که تایم تیوب  نامیده می شد. خیلی از افراد حاضر در کنفرانس اشیائی را اهدا کردند. اما ماوسی که موسس کمپانی اپل در حین سخنرانی خودش از آن استفاده کرد را همه مشتاق بودند تا دوباره آن را ببینند. به همین دلیل کشف تایم تیوب به کشف محفظه تاریخی استیو جابز شهرت پیدا کرد.

طبق برنامه اصلی قرار بود در سال ۲۰۰۰ این محفظه را بیرون بیاورند اما کسانی که مسئول دفن محفظه بودند محل دقیق دفن آن را فراموش کرده بودند تا اینکه در سال ۲۰۱۴ یک گروه از حفاران متخصص نشنال جئوگرافیک موفق شدند تا محل دقیق دفن شدن کپسول زمان را پیدا کنند و تقریبا دو ساعت طول کشید تا آن را از زیر زمین در بیاورند.

برای پیدا کردن محل کپسول، حتی از یک سگ ویژه ای که برای این کارها تربیت شده بود هم کمک گرفته شده بود. وسایل زیادی داخل کپسول بود. از جمله دوربین کداک، کاسک مودی بلوز، فیلم های VHS، ۶ قوطی نوشابه و تعدادی وسایل دیگر. اما مهم ترین شی داخل آن ماوس متعلق به استیو جابز بود. چیزی که برای طرفداران او یا کسانی که به دنبال اشیاء قدیمی هستند بسیار بسیار با ارزش است.

 

۴. یک مغازه کفش فروشی دست نخورده

یک مغازه کفش فروشی دست نخورده

وقتی می گوییم کپسول زمان به این معنی نیست که حتما یک قوطی فلزی باشد. بلکه این کپسول زمان می تواند عبارت از یک خانه و یا مغازه نیز باشد. در تصویر بالا یک مغازه کفش فروشی در آمریکا است که در سال ۲۰۱۴ کشف شد.

اعضا یک خانواده مغازه ای را به ارث برده بودند اما سراغ آن مغازه نرفتند. یکی از اعضای خانواده تصمیم گرفت تا مغازه را بررسی کند. وقتی درب مغازه را باز کرد بسیار شگفت زده شد. یک مغازه پر از کفش های نو که دست نخورده باقی مانده بود. این مغازه متعلق به مادربزرگشان بوده. مغازه در دهه ۱۹۴۰ باز شده و تا دهه ۱۹۶۰ فعال بوده اما وقتی مادربزرگ بیمار می شود مغازه بسته می شود و دیگر هرگز باز نمی شود.

تقریبا همه کفش ها سالم مانده بودند و فقط کفش های پلاستیکی و یا قسمت پلاستیکی کفش ها با گذشت زمان، قوام خودشان را از دست دادند. کفش های چرمی هنوز هم قابل استفاده بودند. برند های مختلفی در این مغازه موجود است که البته بعضی از کارخانه های تولیدی آنها وجود ندارد. ارزش مغازه به این است که کاملا دست نخورده مانده و در واقع صفحه ای از زندگی دهه ۱۹۵۰ و ۱۹۶۰ را به زمان ما انتقال می دهد. بنا به دلایل امنیتی، محل این مغازه فاش نشده است.

 

۵. کپسول زمان کلیولند

کپسولهای زمان در هر شرایط حتی در زمان تخریب یک ساختمان هم ممکن است کشف شوند. کپسول زمان کلیولند هم در چنین شرایطی پیدا شد.

در سال ۲۰۰۷ تصمیم گرفته شد تا یک کلیسای کاتولیک واقع در کلیولند در اوهایو در آمریکا به طور کامل تعطیل شود. در سال ۲۰۱۱ هم تصمیم گرفته می شود تا این بنای فرسوده تخریب شود. کارگران در هنگام تخریب بنا، یادبودی برای معلولین جنگ جهانی دوم را در دیواره آن پیدا می کنند. همچنین یک جعبه فلزی کپسول زمان که قدمت آن به سال ۱۹۱۵ میلادی می رسد هم پیدا شد.

داخل جعبه چندین شی پیدا شدند از جمله نامه ای از اسقف آن زمان کلیسا، چند سکه رایج آن زمان، روزنامه چاپ روزی که کپسول زمان در دیوار جاسازی شده، عکسی از کلیسا و …

 

۶. کپسول زمان کشف شده در بوستون

کپسول زمان کشف شده در بوستون

در سال ۲۰۱۵ کارگرانی که برای تعمیر و لوله کشی بنای حکومتی ماساچوست در حال کار بودند کشف مهمی کردند. یک جعبه فلزی پیدا کردند که در سال ۱۷۹۵ میلادی به عنوان کپسول زمان جاسازی شده بود. مورخان معتقدند که ساموئل آدامز که از قهرمانان انقلاب آمریکا بود به همراه دیگران، این کپسول را ۲۲۰ سال قبل از کشف، آن را در آنجا قرار داده بودند. آدامز این کپسول زمان را در داخل دیوار جاسازی کرده بودند و پس از گذشت این همه سال به فکر هیچ کسی خطور نمی کند که ممکن است به هنگام کارهای تعمیراتی، چنین چیزی پیدا شود.

جعبی مسی حدود ۴.۵ کیلوگرم وزن داشت. جعبه توسط کارشناسان با دقت باز شد. داخل جعبه چند عدد سکه نقره و طلا مربوط به سال های ۱۶۵۲ و ۱۸۵۵، یک مدال برنز با تصویر حک شده جرج واشنگتن، یک مهر دولتی ماساچوست و چند روزنامه وجود داشتند. تمامی این اشیاء کاملا سالم بودند.

در آن زمان ساموئل آدامز فرماندار ماساچوست بوده و لازم است بگوییم که این جعبه در سال ۱۸۵۵ هم در هنگام تعمیرات ساختمان یافت شده بوده و پس از انجام تمیز کاری اشیاء، چند چیز از جمله سکه رایج و روزنامه آن زمان، به محتویات داخل جعبه اضافه شده و دوباره در محل خودش گذاشته شده.

 

۷. کپسول زمان در پارکی در شهر لافایت

کپسول زمان در پارکی در شهر لافایت

در کلمبین پارک شهر لافایت در لوئیزیانا آمریکا سنگ های قدیمی زیادی وجود دارند. کارگرانی که در پارک مشغول جا به جایی یکی از سنگ های بزرگ بودند، یک کپسول زمان ۸۸ ساله را کشف کردند که مدتها شایعه شده بود که در نزدیکی ورودی شمال غربی پارک دفن شده است.

کارگران در ۲۲ مارس سال ۲۰۱۹ این جعبه مسی را زیر تخته سنگی که از سال ۱۹۳۱ میزبان یادبود جنگ اسپانیا و آمریکا بود پیدا کردند. داخل این جعبه مسی چند روزنامه با تاریخ ۲۶ ژانویه سال ۱۹۳۱ قرار داشته که البته بخش زیادی از آن به دلیل نفوذ آب از بین رفته اما قسمت های باقی مانده قابل خواندن بودند.

 

۸. کپسول زمان در کلیسا

در سده های گذشته به هنگام آغاز ساخت یک کلیسا، قرار دادن یک کپسول زمان به یک سنت تبدیل شده بود. به هنگام تخریب یک کلیسا در آمریکا، به طور تصادفی یک قوطی فلزی پیدا شد. داخل این قوطی چند عدد روزنامه واشنگتن پست و واشنگتن استار چاپ سال ۱۸۹۴ میلادی، چند جلد کتاب دینی و چند عدد سکه وجود داشت.

تمامی این اشیاء علی رغم گذشت بیش از یک قرن، کاملا سالم مانده بودند

 

۹. کپسول زمان فراموش شده در نیویورک

کپسول زمان فراموش شده در نیویورک

مورخان موسسه تاریخی شهر نیویورک یک کپسول زمان که به مدت صد سال قفل بود را در این شهر پیدا کردند. این کپسول زمان متعلق به سال ۱۹۱۴ بود. این جعبه طلایی رنگ که تزئینات بسیاری نیز دارد توسط یک کلوپ مردان بازرگان وال استریت به جای مانده. آنان این جعبه را نزد موسسه تاریخی نیویورک گذاشته بودند با این خواهش که در سال ۱۹۷۴ باز شود. تا اینکه این جعبه فراموش شد تا اینکه در اواخر سال ۱۹۹۰ میلادی یکی از کارکنان آن موسسه این جعبه را در انبار آنجا پیدا کرد.

مسئولان موسسه ذکر شده، بسیار با احتیاط به همراه دستکش های پلاستیکی، ۲۶ پیچ و مهره ای که حدود صد سال در این جعبه را بسته نگه داشته بودند را باز کردند. محتوای جعبه عبارت است از یک سری مدارک، دفترچه و روزنامه هایی هستند که مورد توجه این مردان وال استریت در آستانه قرن بیستم میلادی بودند. از جمله موضوعات مورد علاقه آنها خرید و فروش چای، قهوه، ادویه و حتی بازی بیسبال و گاوبازی بوده.

افزون بر این موارد، این جعبه حاوی کپی یک نامه ای است از سال ۱۷۷۴، یک تلگراف از مارتین گلین که از سال ۱۹۱۳ تا سال ۱۹۱۴ فرماندار شهر نیویورک بود هم در این جعبه پیدا شد. او در این نامه بهترین آرزوها را در آینده برای شهرش نیویورک دارد و می نویسد: امیدوارم تمام مشکلاتی که شهر نیویورک در حال حاضر با آن مواجه است در آینده حل شوند.

منبع تاپ تن

بهترین از سراسر وب

[toppbn]
1 نظر
  1. فرشته می گوید

    سلام
    اوه خدای من نمیدونستم چنین چیزهایی وجود دارند خیلی هیجان انگیزه منم بارها فکر کردم یه نوشته از وقایع زمانمان و سرنوشت خودم و خانوادم و شرایط زندگی این دوره و … رو بنویسم بزارم تو چند لایه پلاستیک تا تجزیه نشه و با خودم دفنش کنم تا در آینده ایی که ما جنازه های باستانی به حساب میاییم برای دانشمندای اون زمان راهگشا بشه (البته به شرطی که خط و زبانموم تا اون موقع منسوخ نشده باشه و مثل خط میخی تازه نخواند رمز گشایی کنند. خخخخ) تا مثل الان که یه اسکلت پیدا میکنند فقط میتونند حدث و گمان بزنند نشه (فکرم خوبه به نظرتون؟؟؟؟؟)

ارسال یک پاسخ