بررسی رازهای نقاشی شام آخر + سند

 

همانطور که گفتیم داوینچی یک نقاش برجسته ای بود که آثار زیادی را از خود برجای گذاشت. به اعتقاد بسیاری از محققان و دانشمندانی که درباره آثار وی تحقیق و بررسی کرده اند، اکثر نقاشی های داوینچی دارای پیامهایی مخفی است. ظاهرا داوینچی آنها را از ترس کلیسای متعصب آن زمان، آشکار نکرده.

یکی از این آثار نقاشی شام آخر است. همانطور که به وضوح می توان دید این اثر هنری نشانگر صحنه هایی از شام آخر روزای پایانی عمر مسیح است. آن طور که انجیل به آن اشاره کرده. این نقاشی بر پایه کتاب یوحنا باب ۱۳ آیه ۲۱ است؛ آنجا که مسیح می گوید که یکی از ۱۲ یار او به وی خیانت خواهد کرد.

این نقاشی یکی از مشهورترین و باارزش ترین نقاشی های جهان است که برخلاف بسیاری از نقاشی هایی از این دست، قابل مالکیت شخصی نیست زیرا که به سادگی نمی توان آنرا جا به جا کرد.

این نقاشی سراسر یک دیوار تالار مستطیلی شکل را می پوشاند که سالن غذاخوری صومعه سانتا ماریا دله گرتزیه در شهر میلان بوده است.  این نقاشی دارای ۴۶۰ سانتی متر ارتفاع و ۸۸۰ سانتی متر پهنا است. داوینچی سه سال تمام بر روی آن کار می کرد. لئوناردو داوینچی از فن پرسپکتیو به منظور جلب توجه بیننده به چهره مسیح در این نقاشی استفاده کرد.

در پس زمینه سه پنجره ترسیم شده است که نورپردازی صحنه از طریق این سه منبع نوری تامین می شود. بزرگترین پنجره دقیقا پشت سر عیسی مسیح قرار گرفته است. به این ترتیب در پشت سر عیسی مسیح که در کانون تصویر قرار گرفته است هاله ای از نور دیده می شود.

مسیح آرام سر میز شام نشسته است و نوری که از پنجره ها داخل می شود و فضا را روشن می کند خبری از شامگاه نمی دهد. حالت سرش تمایل به چپ دارد و کف دست چپش باز و دست راستش گویی در حال برداشتن و یا داشتن چیزی است که شاید همان جامی باشد که نیست.

۱۲ حواری دورش کرده اند با حالتی از هیجان و شگفتی و تعجب و تهدید! دن براون در کتاب رمز داوینچی اشاره می کند که یک تن از این ۱۲ حواریون زن می باشد که این را داوینچی می دانسته و در نقاشی اش آن را انتقال داده. همان کسی که در تابلو در سمت راست عیسی نشسته و حالت سر و بدنش با مسیح قرینه می سازد. اگر کمی دقیق تر نگاه کنید ظاهر و فیزیکش چندان مردانه نیست. این زن دستانش را خیلی آرام دستش را روی میز گذاشته و برخلاف دیگران که با هیجان کنار عیسی نشسته اند، بسیار متین و آرام است. سرش را به سمت پیرمردی بدچهره و خشمگین خم کرده است.

پیرمرد را نگاه نگاه کنید. انگار از پشت سر و مخفیانه چیزی می گوید و هشداری می دهد. این وسط نفر دوم از سمت راست نیز دستانش را روی شانه های آن پیرمرد گذاشته و به او چیزی می گوید. خانم ذکر شده، لباس هایش کاملا متضاد لباس های عیسی است. حتی عیسی به چپ متمایز است و او به راست. نقطه اتکا نقاشی هم برخلاف تصور اولیه عیسی نیست بیکه یک حرف V است که بین عیسی و آن زن ایجاد می شود و جالب است بدانید که حرف V نماد زن است.

ترکیبی که بین عیسی و آن زن وجود دارد شبیه حرف M است که اول واژه marriage به معنی ازدواج است. همان چیزی که برای روحانیون مسیحی، طبق تعالیم مسیحیت دوران داوینچی حرام بود.

به اینها اضافه کنید وقتی بدانید که لئوناردو داوینچی به همراه آیزاک نیوتون و دو تن دیگر و جالب تر از همه ویکتور هوگو از رمزشناسان معروف بودند. شام آخر در خود عکس العمل ۱۲ حواری مسیح را در شکل های مختلف به نمایش می گذارد.

همانطور که گفتیم در ظاهر واکنش در مقابل فرموده مسیح طبق آیه ۲۱ باب ۱۳ از کتاب یوحنا آنجا که مسیح می گوید که یکی از ۱۲ حواریونش به وی خیانت خواهد کرد. اما همه واکنش ها معطوف به این گفته نیستند و پاره ای از آنها رمزهایی نهفته است و گویی مسیح رازی غیرقابل پذیرش را افشاء کرده است.

یهودا نفر دوم از سمت راست با مو و ریش سیاه، روی خودش را به طرف زن برگردانده است. سنت پیتر با ریش سفید در پشت سر یهودا، دستش را با حالت تهدید بر روی گردن آن زن گذاشته است. توماس در سمت چپ مسیح انگشتش را در ظاهر به نشانه اخطار گرفته است اما از دیدگاهی دیگر می شود چنین گفت که دارد به بالا اشاره می کند، به سقفی شطرنجی.

آندریاس با ریش هایی سفید در سمت راست مسیح، گویی که دستانش را علامت انکار و تسلیم از کاری بار آورده است، عدد ۱۰ را نشان می دهد که در فرهنگ مسیحیت و درخت زندگی به معنی خدا است.

به کارگیری تکنیک پرسپکتیو در این نقاشی شاید فقط در جهت جلب توجه بیننده به چهره مسیح نیست؛ بلکه به تصویر کشیدن فضایی از یک راهرو دالانی باشد با درهایی تیره به جهان هایی دیگر در دو طرف دیوارهای آن.

جیووانی ماریا پالا اهل ایتالیا درباره رابطه لئوناردو داوینچی با موسیقی کتابی نوشته است و اعتقاد دارد که این نقاش ایتالیایی موسیقیدانی برجسته بوده است که این هنر خود را به دلایل نامعلومی پنهان کرده بود.

ماریا پالا که خود موسیقیدانی برجسته در کشور ایتالیا است در تحقیقات خود بر روی تابلو شام آخر، نتایج بررسی هایش را در کتابی با عنوان هدیه موزیکال داوینچی و بستگان یهودی با اشاره به این مطلب که مادر این نقاش ایتالیایی یک یهودی روس بوده است، توضیح می دهد که چگونه در تابلو شام آخر ۱۲ نت و علامت های موسیقی میان نام، دستها و میوه های روی میز، جلوی مسیح و حواریون پنهان کرده است و علاوه بر این نوشته های عبری از طریق ایستادن حواریون شکل می گیرد که گفته های تاریخی، یهودی بودن مادرش را ثابت می کند.

در آخرین تلاش اینطور به نظر می رسد که بخش هایی از تابلو شام آخر داوینچی با تصویر آینه ای او تکمیل می شود.

در سمت چپ تابلو، شوالیه ای دیده می شود که در پوشش و لباس کامل است. حتی کلاهخود خود را نیز بر سر گذاشته است. در بخش میانی تصویر، شخصی با لباس نارنجی دیده می شود که کودکی را در آغوش خود گرفته است و در مقابل عیسی جامی دیده می شود؛ جامی که گفته می شود در شب آخر در سر میز قرار داشته و در تصویر اصلی کشیده نشده است.

یهوده یکی از حواریون مسیح است که در نقاشی داوینچی در سمت راست مسیح قرار دارد. یهودا به عنوان شخصیتی مطرح است که در نهایت به مسیح خیانت می کند. همانطور که می بینید او در دست، سکه های طلایی که برای لو دادن عیسی را دریافت کرده بود را دارد و در جلوی او نمکدانی قرار دارد که به زمین ریخته است. اما آنچه در نسخه ترکیبی شام آخر قابل رویت است، بیانگر مطلب دیگری است.

در تصویر معکوس محل قرار گیری یهودا، یک فضای خالی است و به عبارت دیگر وی محو می شود. البته جدای از تصویر آینه ای حدس می زنید که چند نفر در این تابلو وجود دارند؟ احتمالا حدس شما ۱۳ نفر است. عیسی و ۱۲ تن از حواریون. ولی اگر دقت کنید متوجه می شوید که در این تابلو ۱۴ نفر وجود دارند.

در سمت راست تابلو دستی دیده می شود که چاقو تیزی را گرفته است و این دست متعلق به هیچکدام از حواریون نمی باشد. اما به این موضوع به طور دیگری هم می توان نگاه کرد. اگر یهودا را از جلوی تصویر حذف کنیم می توان تصور کرد که چاقو در دست جان و یا همان زن قرار دارد و یهودا مچ دست او را گرفته و با حالتی تهدیدگرانه به سمت او خیزش کرده است. (البته در این حالت طول دست معمولی نمی شود.) و بنا بر ادعای کتاب دن براون این زن کسی نیست جز مریم مجدلیه.

به تصویر بالا به دقت نگاه کنید. بله یهودا را می بینید. اما اگر به دقت بیشتری نگاه کنید.

حالا شاید دلیلی برای عکس العمل حواریون در تصویر به دست بیاوریم.حالا اگر تصویر بچه و مریم مجدلیه و آندریاس را جا به جا کنیم تصویر پایین به وجود می آید.

اما این فرد که در تصویر آینه ای ظاهر می شود و شباهت زیادی به یک زن دارد و گویی بچه ای را در بغل گرفته است چه کسی است؟

شاید راز بزرگی که به خاطر آن کشتارهایی در جنوب فرانسه رخ داده است را بتوان در نقاشی شام آخر پیدا کرد. در اینجا شالوده اصلی داستان، اطراف مریم مجدلیه می چرخد. در پایه انجیل، مریم مجدلیه زنی تن فروش و بسیار زیبا بوده است که به دست عیسی نجات پیدا کرد و پس از آن پیوسته با او همراه بود و به او کمک کرد تا اینکه بالاخره از او جدا شد.

در این میان بسیاری بر تکیه بر مستندهایی اناجیل و پاپیروس هایی که کشف شده است به دست آورده اند، عقیده دارند که عیسی مسیح با مریم مجدلیه ازدواج کرده است و این فقط منحصر به رمز داوینچی نیست. به گواهی تاریخ، مریم مجدلیه پس از به صلیب کشیده شدن عیسی مسیح به مصر رفت؛ البته به همراه دخترش سارا. سارا در واقع وارث پادشاهی عیسی می شود. بد نیست بدانید که در زبان عبری سارا به زبان شاهزاده است.

پس از آن مریم مجدلیه به سواحل جنوب فرانسه می رود. جایی که خاندان پادشاهی مروونژی ها شکل می گیرد. آنها پس از ۳۰۰ سال نابود می شوند. حالا نیاز به تلاشی جدید برای حفظ خون عیسی است. این مقطع تاریخی همزمان می شود با تاسیس دیر صهیون که طبق نظر راز داوینچی برای محافظت از نسل عیسی و مدارک مربوطه به ان در سال ۱۰۹۹ میلادی تشکیل شد.

پس از آن شاخه نظامی این گروه به نام شوالیه های معبد بنا نهاده شد. به دستور سران دیر صهیون این شوالیه ها به خرابه های معبد سلیمان می روند تا مدارک مربوط به نسل عیسی و جام مقدس را پیدا کنند.

در حدود ۲۰۰ سال بعد، شاه فیلیپ به شوالیه های معبد حمله می کند و سران اصلی آنها را نابود می کند. در کلیسا منظور از جام مقدس همان جامی است که عیسی مسیح از آن نوشیده بود و البته از خون عیسی پر شده است.

اما از نظر دن براون جام مقدس همان رحم مریم مجدلیه است که فرزند عیسی و خون عیسی را درون خود نگه داشته است. در راز داوینچی می خوانیم که داوینچی یک گرند مستر است که در تابلوی خود مریم مجدلیه را در کنار عیسی ترسیم کرده است و در تصویر آینه ای می بینیم که این تصویر مریم مجدلیه است که بچه ای را در آغوش کشیده است. (تصویر بالا)

می توان نتیجه گرفت که داوینچی در این نقاشی علاوه بر شام آخر، به صلیب کشیده شدن عیسی را نیز به تصویر کشیده است. در انجیل فیلیپ می خوانیم که عیسی اغلب مریم مجدلیه را م*ی ب*و*س*ی*د و ما می خوانیم صورتش را و… و به اندازه یک کلمه خالی در پاپیروس دیده می شود.

دیلی میل در طی یک گذارشی از کشف یک قطعه پاپیروس خبر داد که در آن عیسی با خطاب “همسر من” از همسرش سخن می گوید. دیلی میل به نقل از کارشناسان مطالعات قبطی معتقد است که این پاپیروس نشان می دهد که عیسی با مریم مجدلیه ازدواج کرده است.

شبکه خبری NBC به نقل از استاد دانشگاه هاروارد که متن این دست نوشته را که بررسی و ترجمه کرده است می نویسد: جالب ترین قسمت از این متن که روی پاپیروس نوشته شده جمله ای است با این مضمون که عیسی به حواریون گفت “همسر من” و در بخش دیگری از متن از قول عیسی گفته می شود ” همسرم می تواند از جمله حواریونی من باشد”

این استاد داشنگاه در بخش دیگری از ویدئوی کوتاهی که در تشریح این موضوع بر وبسایت یوتیوب منتشر کرده است می گوید: این تنها بخش کشف شده از یک متن باستانی است که به طور مشخص جملاتی را از عیسی نقل کرده که در آن به همسرش اشاره می کند.