هوشنگ دومین پادشاه ایران و جهان در زمان مادها
هوشنگ به اوستایی: haošyangha – هئوشینگه که از دو واژهٔ هوش و هَنگ است, و به پهلوی: hōšang به معنای کسی که منازل خوب فراهم سازد، یا بخشندهٔ خانههای خوب، است. لقب او در اوستا پَرَداتَ (Para-dāta)، به معنای مقدم و بر سر قرار گرفته است. این…