آشنایی با معبد نیلوفر آبی دهلی

معبد نیلوفر آبی در دهلی نو هند، یک شگفتی معماری به شکل گل نیلوفر آبی است. این معبد در سال ۱۹۸۶ تکمیل شد و از آن زمان مورد تحسین مردم سراسر جهان قرار گرفته است.

دهلی یکی از قدیمی‌ترین و پرجمعیت‌ترین شهرهای هند است که سابقه‌ای ۵۰۰۰ ساله دارد.
این شهر تاکنون ۱۱ بار ویران و بازسازی شده و آمیخته‌ای است از جامعه سنتی و مدرن با حضور مذاهب، قومیت‌ها و فرهنگ‌های مختلف.دهلی در ناحیه مرکزی نیمه شمالی هند و در ساحل غربی رود یامونا واقع شده و دارای ۲۳۹ متر ارتفاع از سطح دریا است.
وسعت ناحیه پایتختی ملی دهلی برابر ۱۴۸۳ کیلومتر مربع است که ۷۰۰ کیلومتر آن ناحیه شهری و ۷۴۳ کیلومتر مربع ناحیه روستایی است.
دهلی دارای سه فصل آب و هوایی است: فصل باران‌های موسمی یا مانسون از اول ماه جون به مدت ۴ تا ۵ ماه، فصل سرما از اول ماه نوامبر به مدت ۴ ماه، و فصل گرما.
شهر دهلی دارای جاذبه‌های گردشگری متعددی است از جمله آرامگاه همایون، قلعه سرخ، مسجد جامع، آرامگاه صوفی بزرگ هند خواجه نظام الدین اولیا و بناهای تاریخی زیادی از زمان حکومت‌های مختلف.
دهلی نو پایتخت کشور هند و بخشی از منطقه پایتخت ملی دهلی است که مقر هر سه قوه دولت هند است.
دهلی آثار باستانی های زیادی دارد ک یکی از آنها معبد نیلوفر آبی است.

معبد نیلوفر آبی به دلیل شکل منحصر به فرد و زیبای خود یکی از جاذبه های اصلی گردشگری در دهلی محسوب می شود.

معبد نیلوفر آبی یکی از جذاب‌ترین جاذبه‌های گردشگری دهلی است که به عنوان عبادتگاه بهائیان شناخته می‌شود. این معبد به دلیل ۹ ضلع و گنبد مرکزی خیره‌کننده‌اش به معبد نیلوفر معروف است.دلیل اصلی طراحی این عبادتگاه به شکل گل نیلوفر این است که نیلوفر نماد صلح، عشق و جاودانگی است که آن را به نمادی مناسب برای ساخت و ساز تبدیل می‌کند. معماری این معبد به گونه‌ای است که نور خورشید از طریق سقف شیشه‌ای به داخل تالار اصلی تابیده می‌شود و فضایی معنوی و آرام‌بخش ایجاد می‌کند.بازدیدکنندگان می‌توانند با پوشیدن لباس مناسب و درآوردن کفش‌ها از این معبد زیبا بازدید کنند. ورود غیرمسلمانان به هنگام نماز ممنوع است. در مجموع، معبد نیلوفر آبی با معماری منحصربه‌فرد و نمادین خود، یکی از مهم‌ترین جاذبه‌های گردشگری دهلی به شمار می‌رود.

معبد نیلوفر آبی در دهلی نو، هند به دو نام شناخته می‌شود:
معبد لوتوس (Lotus Temple)
مشرق‌الاذکار نیلوفر آبی (Bahá’í House of Worship)
این معبد یکی از هشت معبد قاره‌ای آیین بهائی است که توسط معمار ایرانی بهائی به نام فریبرز صهبا طراحی شده و در سال ۱۹۸۶ تکمیل گردید. او در طراحی این بنا از گل نیلوفر آبی الهام گرفته است.