معرفی دشت آزو در دماوند
ایران مناطق گردشگری بسیار زیادی را در دل خود جای داده است که این طبیعت های زیبا چشم مسافران زیادی از داخل و خارج کشور را به خود مجذوب می‌کنند. یکی از این طبیعت های زیبا در دامنه های رشته کوه های البرز دشتی سرسبز و زیبا واقع شده است به نام دشت آزو که پر از گل های زرد و سرخ است.
طبیعت کشورمان ایران، از تنوع و گستردگی بسیاری برخوردار است. سواحل بکر و دست نخورده، بیابان ها و کویر هایی پهناور، جنگل هایی انبوه، کوه هایی سر به فلک کشیده، دشت هایی خرم و … همه و همه در سرزمین چهار فصلمان ایران، جای خوش کرده اند. در دامنه های کوه های مرتفع البرز، دشت های زیبایی وجود دارند. دشت هایی که در فصل بهار مملو از گل های وحشی گوناگون می شوند و چشمان هر بیننده ای را به خود مات و مبهوت می کنند. یکی از زیباترین این دشت ها، یا به قول معروف عروس دشت های البرز، دشت آزو در ارتفاعات روستای نوا در مازندران است.
روستای نوا که از توابع شهرستان لاریجان است، در ۸۵ کیلومتری آمل قرار دارد و با تهران کم و بیش ۲ ساعت و نیم فاصله دارد. این روستا با زیبایی کم نظیر و مردم محجوب و دوست داشتنی‌اش یکی از برترین مقصدهای گردشگری روستایی در استان مازندران بوده و با آسمان صاف و لاجوردی‌اش، یکی از پنجاه رصدگاه برتر در ایران محسوب می‌شود و محل مناسبی برای برگزاری تورهای آسمان نگری یا آستروتوریسم است. اغلب اهالی این دهکده‌ی ییلاقی در آمل برای خود کسب و کاری دارند و فصل‌های سرد سال را در آمل روزگار می‌گذرانند.
هرچند نوا دارای آب و هوای بسیار خنک و مطبوع در فصل تابستان و باغ های سرسبز است، اما بدون شک مهمترین عاملی که باعث شهرت این روستای ییلاقی شده است، وجود دشت آزو در ارتفاعات این روستاست. با حدود چهل و پنج دقیقه الی یک ساعت (بسته به توان شما) کوه پیمایی سبک از روستای نوا، می توان به عروس دشت های البرز، یعنی دشت آزو رسید. عروسی که لباسی از سبزه و گل های وحشی به تن دارد.
در اطراف دشت آزو کلبه ای قدیمی و کاهگلی دیده می‌شود. این کلبه دو اتاق دارد که برخی کوه نوردان چادرهای خود را درون این اتاق ها برپا می کنند تا از سرمای هوای بیرون در امان باشند. البته شیشه پنجره های این کلبه شکسته است و برخی از گونه های پرندگان در آن لانه کرده اند. درون کلبه، انباری کوچک وجود دارد که کوه نوردان وسایل اضافی خود را درون آن می گذارند و بعد از قفل کردن درب آن، با خیال راحت به سمت قله ره سپار می شوند.
از کلبه که بگذرید، با حدود ۳۰ دقیقه پیاده روی به اولین چشمه آزو خواهید رسید. آب این چشمه ها آنقدر معروف و گواراست که باعث احداث کارخانه ای آب معدنی در روستای نوا شده است.
خوشگذرانی در دشت زیبای آزو:
پیمایش و گشت و گذار در کنار دماوند
برای گشت و گذار در این دشت تماشایی از انتهای روستای نوا یعنی پایان آسفالت جاده آب‌معدنی، مسیر مال رویی که از حاشیه رودخانه آزو می‌گذرد را در پیش می‌گیرید. این مسیر ۲ کیلومتری تقریبا موازی با رودخانه پیش می‌رود و شما را از حاشیه دشت آزو می‌گذراند. این مسیر پاکوب، به کلبه پناهگاه کوهنوردان و سرچشمه آب معدنی منتهی می‌شود. پیمودن این مسیر بسته به سرعت و توقف‌های شما ۱ تا ۲ ساعت طول می‌کشد. در طول راه، دماوند پرشکوه با قله سفید پوشش، تمام قد پشت شما ایستاده است و شما گاه به گاه که سر برگردانید روبروی دامنه شرقی آن قرار می‌گیرید. هر منظری از این مسیر شما را به درنگ و تماشا فرامی‌خواند. بنابراین بهترین منظره را انتخاب و با کم‌ترین لگدمال کردن گل‌ها و گیاهان ساعاتی را توقف کنید و از طبیعت لذت ببرید. نوشیدن از آب چشمه به این دشت‌نوردی طراوت دوچندان می‌بخشد.
عکاسی از مناظر شگفت انگیز
به لطف پیشرفت فناوری می‌توانیم تک‌تک لحظات خوش‌خاطره و مناظر را برای خودمان به یادماندنی کنیم و با دیگران به اشتراک بگذاریم. چه چیزی جذاب‌تر از یک سلفی با قله دماوند؟ دست به کار شوید و در هر توقف از اطراف‌تان عکس بگیرید. این وقت‌ها با خارج شدن از مسیر پاکوب زوایای تازه‌ای را برای عکاسی پیدا می‌کنید اما دقت کنید که در این گشت و گذار کجا پا می‌گذارید. سعی کنید پوشش گیاهی دشت را لگدمال نکنید زیرا گذشته از آنکه مرتع، چرای دام‌هاست این روزها هر تکه از پوشش گیاهی حساس سرزمین‌مان نیاز به مراقبت و حفاظت دارد. آسمان پاک و شفاف، پستی بلندی‌های دشت مخمل‌پوش، بازی رنگ‌ها از لبه‌های کوه و نمای پرشکوه دماوند حرفه‌ای‌ترها را هم به آزو کشانده است تا عکس و ویدیوهای هوایی و زمینی مختلفی ازین بهشت کوچک بگیرند. در مسیرتان احتمالا به عکاسانی برمی‌خورید که پایه دوربین به دست در دشت می‌چرخند و یا ممکن است صدای دِرون‌های تصویربرداری را بالای سرتان بشنوید. اما آزو آن اندازه بکر و سبز و سخاوتمند هست که حضور هیچ کس برای دیگران مزاحمتی ایجاد نکند.
کوهنوردی و صعود به پاشوره
در نزدیکی روستای نوا و دشت آزو، قله‌ای به نام پاشوره با ارتفاع حدوداً ۳۹۰۰ متر از سطح دریا وجود دارد که اگر اهل کوهنوردی باشید می‌توانید با صعود به این قله (با رعایت تمام نکات لازم) سفر خود به این منطقه زیبا را به کمال برسانید. علت نام‌گذاری قله پاشوره به دلیل نوع سنگ‌هایی است که روی منطقه قله، وجود دارد. یعنی همان سنگ پا که به‌وفور در ابعاد مختلف روی قله وجود دارد و بسیار سبک هستند و منشأ آتشفشانی دارند. پاشوره از مجموعه قلل البرز شرقی حد فاصل ده نوا در شمال و ده لاسم در جنوب است. شمال این خط الراس مشرف به بام ایران دماوند و تماماً پوشیده از دیواره و تیغه‌های وحشی است. در جنوب نیز ناظر بر خط الراس عظیم دوبرار بوده با شیب‌های ملایم‌تری به دشت لاسم می‌رسد. سر سبزی و طراوت دشت آزو در جنوب نوا و در دامنه‌های پاشوره خیره کننده و زبانزد همگان است.
این قله هر سال کوهنوردان بسیاری را به سوی خود و چشم انداز زیبایش می‌کشاند. در طول مسیر صعود، با هر گامی که بر می‌دارید چشم اندازتان به دشت آزو، روستای نوا و قله دماوند، زیبا و زیباتر می‌شود. البته صعود به این قله یک کوهنوردی تمام عیار است و به کمپینگ نیاز خواهید داشت. برای صعود به قله پاشوره چیزی در حدود ۸ ساعت کوهپیمایی پیش رو دارید.
تماشای ستارگان
آسمان شب در دشت آزو و روستای نوا غوغای ستارگان است. انگار که بر بوم سیاه آسمان شب، نور پاشیده‌اند. کهکشان راه شیری و ستاره‌های دنباله داری که هوس ماندن ندارند، آدمی را به عمق هستی پیوند می‌زنند.
زمان مناسب برای سفر به دشت آزو
بیشتر گردشگرها فصل بهار و تابستان را برای سفر به این منطقه انتخاب می‌کنند. از اوایل بهار تا اوایل پاییز می‌توان به روستای نوا و دشت آزو رفت. اما زمستان فصل مناسبی برای دیدن این منطقه نیست. زیرا این منطقه در زمستان بسیار سرد و برف‌گیر است و صعب‌العبور می‌شود.
مسیر دسترسی
آدرس: ایران، مازندران، جاده هراز، روستای نوا، دشت آزو
از تهران : مسیر جاده هراز را در پیش بگیرید. پس از پشت سر گذاشتن رودهن، امامزاده هاشم و پلور به آب اسک می رسید. ۵ کیلومتر بعد از آب اسک جلوتر از رستوران سالاری تابلوی “رینه” را در سمت چپ خود می‌بینید. حدود ۲۰۰ متر بعد از خروجی رینه یک جاده فرعی در سمت راست جاده هراز است که به روستاهای نوا و کندلو می‌رود. وارد این جاده آسفالته شوید و در تمام مسیر تابلوهای آب‌معدنی نوا را دنبال کنید تا در نهایت بعد از طی حدود ۱۰ کیلومتر در جاده سربالایی و پر پیچ و خم به روستای نوا برسید.
ویدئوی معرفی دشت آزو در دماوند
منابع
- روستای نوا و دشت آزو – کجارو
- دشت آزو، بهترین چشم انداز دماوند – الی گشت
- نوا تا دشت آزو – دالاهو
- دشت آزو در دماوند – کارناوال
