چرا ژولیوس سزار دوبار به بریتانیا حمله کرد؟

عدم آمادگی سزار 

در حمله ۵۵ ق.م به بریتانیا، ژولیوس سزار آماده به نظر نمی رسید. در واقع او نتوانست به خوبی از پس حریف بر بیاید. به طور مثال برای جمع آوری نیروهای خود در بریتاینا، یک مکان اشتباه و نامناسب در نزدیگی صخره های سفید داور را انتخاب کرد! چرا که از بالای صخره دشمن میتوانست به راحتی به سمت آنها نیزه و سنگ پرتاب کند ، به آنها تیر اندازی کند و سزار را به آتش ببندد. و یک دلیل عدم آمادگی دیگر سزار، کم بودن افراد و نیروهای او بود و بسیاری از سواره نظام های او به موقع نرسیدند.

اولین حمله سزار

وقتی نیروهای سزار به نزدیکی سواحل داور رسیدند، دوستان گالیک بریتانیایی ها به آنها خبر دادند که رومی ها نزدیک شده اند. صخره های سفید داور از نیروهای بومی بریتانیایی پر شد و در انتظار رومی ها کمین کردند. سزار متوجه شد که نقشه او عملی نخواهد شد.

پس به سمت شمال رفت، جایی که از ابتدا باید انتخاب می کرد. ولی متاسفانه با خوشبختانه نیروهای بریتانیایی قدم به قدم آنها را  تعقیب کردند  و آماده مقابله با نیروهای سزار بودند. بر اساس نوشته های ژولیوس سزار ” رومیان در سخت ترین شرایط جنگی بودند و در نهایت هم موفق نشدند. ” از آنجایی که سزار سواره نظامی همراه خود نداشت ، نمیتوانست نیروهای بریتانیایی را تعقیب کند و پس از آسیب رسیدن به کشتی او بر اثر آب و هوای طوفانی، مجبور به بازگشت شد.

بازگشت سزار

در ۵۴ ق.م، وقتی سزار بازگشت، از اشتباهاتش درس گرفت. نیروهای بیشتری همراه خود برد: ۵ لژیون 25000 نفری. این بار با خود سواره نظام همراه داشت. نیروهای او به قدری زیادی بودند که میتوانست جلوی ورود هر بریتانیایی به مکان اولیه آنها در بریتانیا را بگیرد. همچنین از کشتی مناسب استفاده کرد.

سزار به بریتانیا وارد شد. در طول دو ماه در شمال کنت با تامس ها جنگید و در نهایت یک قبیله بومی کاتوولایونی را شکست داد که مرکز مقاومت آنها در نزدیکی پایتخت به شمار می رفت. بومیان درخواست صلح دادند. و آن منجر به حکمرانی روم بر بریتانیا شد.