تاریخ تاسیس بانک ملی در ایران
بانک ملی ایران در شهریورماه ۱۳۰۷ رسما افتتاح شد و آغاز به‌کار کرد. تشکیل بانک به شکل جدید نخستین‌بار در سال ۱۲۵۸ هجری شمسی ۱۰ سال قبل از به‌وجود آمدن بانک شاهی از سوی حاج‌محمد‌حسن‌امین الضرب یکی از صرافان بزرگ تهران به ناصرالدین‌شاه قاجار پیشنهاد شد. پس از استقرار مشروطیت جمعی از بازرگانان و صرافان به فکر تاسیس بانک ملی افتادند.
در روز ۲۳ آبان ۱۲۸۵ میرزا‌ابوالقاسم ناصرالملک وزیر مالیه وقت مظفرالدین‌شاه در مجلس شورای ملی حاضر شد و از اوضاع نابسامان مالی کشور خبرداد و پیشنهاد داد که دولت برای رفع این مشکل مبلغی از کشورهای اروپایی وام دریافت کند که با مخالفت شدید نمایندگان مواجه شد. نمایندگان پس از شور و پیگیری در روز ۹ آذر ماه همان سال با تاسیس بانکی که بتواند برای کشور سود داشته و با سپرده‌های مردم به نفع کشور و مردم کارکند، موافقت کردند. تغییرات ناگهانی در اوضاع سیاسی و انعقاد قرارداد ۱۹۰۷ میلادی بین دولت‌های روسیه و انگلیس و تقسیم ایران و نیز آغاز جنگ جهانی اول و ورود نیروهای اشغالگر به ایران اندیشه تشکیل بانک ملی را نقش بر آب کرد و این آرزوی بزرگ مردم سال‌ها به تعویق افتاد. پس از پایان جنگ جهانی اول و خروج اشغالگران از ایران، سرانجام قانون تاسیس بانک ملی ایران در جلسه مورخ ۱۴ اردیبهشت ۱۳۰۶ به تصویب مجلس رسید و اساسنامه بانک در ۱۴ تیر ماه ۱۳۰۷ مورد تصویب کمیسیون مالیه مجلس قرار گرفت و در روز سه‌شنبه ۲۰ شهریور ۱۳۰۷ بانک ملی ایران در تهران رسما کار خود را آغازکرد. اولین مدیرعامل بانک ملی دکتر کورت لیندن بلات و معاون او فوگل به همراه ۷۰ کارشناس از کشور آلمان به ایران آمدند.
