۵ حقیقت خواندنی درباره تئاتر یونان باستان!

 ۱.سرچشمه تئاتر غرب از جشن دیونیسیا!

منشا تئاتر یونان باستان به جشنی به نام دیونیسیا باز می گردد. این جشنواره به افتخار دیونیسوس ، خدای انگور، شراب و حاصلخیزی برگزار می شد. این جشن دو بخش داشت: شهری و روستایی. دیونیسیا روستایی در زمستان برگزار می شد و دیونیسیا شهری در اواخر زمستان و زمان برداشت محصول برپا می شد. در این جشن ها، تئاترهایی با ژانر تراژدی ، کمدی و تخیلی اجرا می شد. پس تئاتر غربی مدرن از تئاتر یونان باستان سرچشمه می گیرد.

۲.رقابت سه نمایشنامه نویش در دیونیسیا!

قرن پنجم ق.م به عنوان دوران طلایی درام یونان در نظر گرفته می شد. با یان حساب ، ۵ روز از فستیوال دیونیسیا به اجراهای تئاتری اختصاص داده می شد. سه روز از این فرصت، به تئاترهای تراژدی تعلق داشت و سه نمایشنامه نویس ، تئاترهای خود را روی صحنه می آوردند. علاوه بر این بین نمایشنامه نویسان کمدی هم رقابتی برگزار می شد. ولی به تراژدی اهمیت بیشتری داده می شد و در یک سطح نبودند.

۳.منشا ماسک های درام معروف در یونان باستان!

ماسک های درام، که امروزه به نماد تئاتر تبدیل شده اند، از یونان باستان به ما رسیدند. این دو ماسک نشان دهنده تراژدی و کمدی می باشند: دو ژانر مهم در تئاتر یونان باستان.. ماسک های تئاتر یونان از قرن ۶ ق.م مورد استفاده قرار گرفتند و یکی از ویژگی های بارز تئاتر کلاسیک یونان باستان بودند. اینها کمک می کردند تا در ابراز احساسات و ویژگی های ظاهری بازیگر اغراق شود. در تئاتر باستان که هزاران تماشاچی داشت، این یکی از واجبات بود.

۴.عدم فعالیت زنان در تئاتر یونان باستان!

در اولین سال ها، تراژدی های یونان تنها یک بازیگر داشت. این بازیگر یک لباس بلند و یک ماسک می پوشید و ادای خدایان را در می آورد. بعد از ان گروه کر به نمایش ها اضافه شد و فقط آواز می خواندند و حرف نمی زدند. بعد از آن لباس ها تغییر کرد و نمایش به اپیزودهای مختلف تقسیم شد. بعد از آن هم تعداد بازیگرها به سه نفر افزایش یافت. تنها در قرن ۵ بود که تعداد بیشتری اجازه بازی داشتند ولی زن ها نمیتوانستند بازیگری کنند.

۵.عدم نمایش مرگ در تئاتر یونان باستان!

طرح تراژدی های یونان معمولا از افسانه ها و اساطیر یونانی الهام گرفته می شد. ویژگی های عجیبی در تراژدی یونان وجود داشت به طور مثال: محدودیت های خاصی برای نشان دادن مرگ و خشونت در تئاتر گذاشته می شد. چرا که مرگ در برابر مخاطبان زشت و نامناسب بود.