۷ شمشیر قدیمی سامورایی

ژاپن سابقه طولانی در زمینه ساخت شمشیرهای سامورایی دارد. شمشیرهای اولیه هیچ شباهتی به کاتانای معروف نداشتند و تیغه‌های دو لبه صاف مانند ژیان ژاپنی بودند. هرچند، ژاپنی‌ها احساس نمی‌کردند که این نوع از شمشیر به اندازه کافی برای مبارزات خوب باشد که در نهایت، آماکونی، اولین شمشیر واقعی سامورایی به نام تاچی را ساخت. تاچی شبیه کاتاناست، منتها حالت منحنی ندارد. از آنجا که شمشیرهای سامورایی به شکل ماهرانه‌ای ساخته شدند و از نسلی به نسل بعد منتقل شدند، بسیاری از این شمشیرها هنوز هم وجود دارند. در ادامه از قدیمی‌ترین و مهم‌ترین شمشیرهای سامورایی در تاریخ می‌گوییم.

۷- هونجو ماسامونه

سال ساخت: اواخر قرن سیزدهم تا اوایل قرن چهاردم

شمشیرساز: ماسامونه

نوع شمشیر: تاچی

مکان: نامشخص – در پایان جنگ جهانی دوم گم شد

ماسامونه به عنوان بزرگ‌ترین شمشمیرساز ژاپنی شناخته می‌شد. از آنجایی که او شمشیرهای زیادی می‌ساخت، شمشیر هونجو ماسامونه در بین تمام کارهایش، به عنوان بهترین شمشیرش درنظر گرفته شد. این شمشیر همچنین یکی از بارزش‌ترین گنجینه‌های ژاپنی محسوب می‌شود و اصلا به همین خاطر است که برای این کشور بسیار مهم می‌شود. چون این شمشیر نمادی از شوگونات توکوگاوا در تقریبا تمام دوران ادو (یکی از بزرگ‌ترین و طولانی‌ترین دوره‌های شکوفا در ژاپن) بود. بعد از اینکه هونجو ماسامونه شمشیر تاکوگاوا ایه‌یاسو را به دست آورد، این شمشیر از شوگون به شوگون رفت.

با اینکه هونجو ماسامونه از مهم‌ترین شمشیرهای ژاپنی محسوب می‌شود، منتها در حین جنگ جهانی دوم گُم شد. بعد از سقوط شوگونات توکوگاوا هم این شمشیر به خاندان توکوگاوا و در حین جنگ به تاکوگاوا ایماسا رسید. متاسفانه، بعد از محاصره ژاپن هم نیروهای متفقین از خاندان‌های اشرافی خواستند تا شمشیرهایشان را تحویل دهند. برعکس دیگر اشرافی‌ها که در مقابل چنین درخواستی مقاومت می‌کردند، ایماسا با کمال میل بیش از ۱۴ شمشیر توکوگاوا، منجمله شمشیر هونجو ماسامونه را تحویل داد. امروزه هیچ‌کس نمی‌داند شمشیر هونجو ماسامونه کجاست (شاید در آمریکا باشد)، اما ژاپن هنوز امیدوار است که این شمشیر روزی بازخواهد گشت.

۶-  اونیمارو کونیتسونا

سال ساخت: حدود قرن سیزدهم

شمشیرساز: آواتاگوچی ساکون-نو-شوگن کونیتسونا

نوع شمشیر: تاچی

مکان: آژانس خاندان شاهنشاهی

اونیمارو کونیتسونا از «شمشیر شیطان» یکی از تنکا-گوکن یا افسانه ژاپنی «پنج شمشیر زیر بهشت» است. همانطور که از اسم شمشیر معلوم است، از این شمشیر سامورایی خاص در افسانه‌ها برای کشتن دیو یا اونی (oni) استفاده می‌شود. یک شیطان کوچک، هوجو توکیوری، نماینده کاماکورا را بیمار تسخیر کرد. توکیوری هم خواب یک پیرمردی را دید که به او گفته بود شمشیرش را کونیتسونا ساخته و زمانی که شمشیرش را تمیز کند، از دست این شیطان خلاص می‌شود.

توکیوری هم بعد از اینکه شمشیرش را تمیز کرد، آن شیطان به طور معجزه‌آسایی از بدنش جدا شد و به زمین افتاد. آن پا شبیه دیو بود و توکیوری هم هیچ‌وقت تسخیر نشد. شمشیر اونیمارو کونیتسونا هم به گنجینه خاندان هوجو تبدیل شد و به خانواده آشیکاگا که برای این شمشیر ارزش قائل بودند هم به پایان رسید.

۵- اوزومارو – تسونتسوگو

سال ساخت: حدود اوایل قرن سیزدهم

شمشیرساز: او تسوئتسگو

نوع شمشیر: تاچی

مکان: معبد هونکوجی در آمگاساکی

اوزومارو – تسونتسوگو به خاطر همکاری‌اش با مُصلح بودایی به نام نیچیرن، به عنوان شمشیر تسبیح (جوزومارو) شناخته می‌شود. نانبو سانناگا، مهم‌ترین حافظ نیچیرن و کسی که می‌خواست نیچیرین از این شمشمیر برای محافظتش استفاده کند، این شمشیر را به او اهداه کرد. اما نیچیرین خیلی تمایل نداشت واقعا از این شمشیر استفاده کند و این شمشیر را فقط نمادی برای «نابودی بی‌عدالتی و برقراری عدالت» می‌دید و تسبیح بودایی‌اش را به قبضه شمشیر آویزان کرد و نام شمشیرش را هم اوزومارو – تسونتسوگو تغییر داد.

او تسوئتسگو که در اوایل قرن سیزدهم شمشیرساز بود، بارها و بارها با ساخت شمشیر اوزومارو – تسونتسوگو شناخته می‌شد. هرچند، جوزومارو در مقایسه با دیگر شمشیرهای او تسوئتسگو، با مهارتش تفاوت‌هایی در شمشیر نشان می‌داد. همچنین امضای جوزومارو در طرف دیگر شمشیر، جایی است که او تسوئتسگو شمشیرش را صدا می‌کرد. ممکن است تسوئتسگو شمشیر اوزومارو – تسونتسوگو را در آهنگری کو-بیزن و در اواخر قرن دوازدهم ساخته باشد.

۴- اوتنتا-میتسویا

سال ساخت: حدود قرن یازدهم

شمشیرساز: مییک تنتا میتسویا

نوع شمشیر: تاچی

مکان: مائدا ایکوتوکوکای در مگورو، توکیو

با اینکه شمشیر اوتنتا-میتسویا اغلب به خاندان مائدا مربوط می‌شود، اما این شمشیر هر بار به دست افراد مختلفی می‌افتاد. خاندان مائدا به افتخار مییک میتسویا یا بعد از «تنتای بزرگ» معروف به شمشیرساز، نام اوتنتا-میتسویا را روی این شمشیر گذاشتند. شمشیر اوتنتا-میتسویا در اصل به خاندان آشیکاگا متعلق بود که از شوگان به شوگون برده شد. اوتنتا-میتسویا در کنار شمشیر اونیمارو-کونیتسونا و شمشیر گمشده فوتاسومی-نوریمونو از سه شمشیر گنجینه آشیکاگا تاکاوجی بودند.

این سه شمشیر در نهایت برای متحد کردن ژاپن به تویوتومی هیدیوشی فرستاده شده بودند. طبق افسانه‌ها، زمانی که هیدیوشی به مائدا توشی پیشنهاد داد با نیروهای شر که خواهرش گو (GO) را ساختند مبارزه کنند، شمشیر اوتنتا-میتسویا خاندان مائدا را نابود کرد. از آن به بعد بود که خاندان مائدا از شمشیر اوتنتا-میتسویا به شدت محافظت می‌کردند.

۳- میکازوکی مونچیکا

سال ساخت: حدود قرن دهم – دوازدهم

شمشیرساز: سانجو مونچیکا

نوع شمشیر: تاچی

مکان:  موزه ملی توکیو

میکازوکی مونچیکا یکی دیگر از تنکا-گوکن ژاپنی و یکی از زیباترین پنج تیغه درنظر گرفته می‌شود. سانجو مونچیکا این شمشیر سامورایی تاچی را به سبک تاچی ساخت و نام شکل هلال ماه کامل (میکازوکی) را روی این شمشیر گذاشت. میکازوکی مونچیکا مانند خیلی از شمشیرهای تنکا-گوکن یکی از گنجینه‌های ملی ژاپن است و درحال حاضر هم در موزه ملی توکیو به نمایش گذاشته می‌شود.

میکازوکی مونچیکا در طول تاریخ طولانی‌اش به دست خاندان‌های ژاپنی مهمی بوده است. این شمشیر در میانه قرن شانزدهم به خاندان آشیکاگا تعلق گرفت و شوگان آشیکاگا یوشیترو از این شمشیر برای دفاع خودش استفاده می‌کرد تا اینکه خاندان میوشی او را در زمان جنگ در قصر کشتند. میوشی ماسایاسو هم این شمشیر و گنجینه‌های آشیکاگا را به غنیمت برداشتند. میکازوکی مونچیکا قبل از اینکه به دست خاندان توکوگاوا بیفتد، چندبار دست به دست شد.

۲- دوجیگیری یاسوتسونا

سال ساخت: حدود قرن دهم – یازدهم

شمشیرساز: هوکی-نو-کونی یاسوتسونا

نوع شمشیر: تاچی

مکان:  موزه ملی توکیو

دوجیگیری یاسوتسونا از قدیمی‌ترین تنکا-گوکن است. یاسوتسونا از هوکی که براساس کار جانشین قبلی‌اش آماکونی که اولین شمشیر سامورایی را ساخت، این شمشیر را ساخت. طبق گفته مورخان، ساخت دوجیگیری آن‌قدر بی‌نقص بود که برای شمشیرساز ماسامون افسانه‌ای الهام‌بخش بود.

دوجیگیری مانند بسیاری از بهترین شمشیرهای سامورایی در نبرهای افسانه‌ای استفاده می‌شد. دوجیگیری یاسوتسونا نامش را از شمشیر میناموتو نو یوریمیتسو گرفته بود که از این شمشیر برای نابودی اهریمن‌ها استفاده می‌کردند. دوجیگیری به یکی از با ارزش‌ترین گنجینه‌های ژاپن تبدیل شد که شوگان تویوتومی هیدیوشی و توکوگاوا ایه‌یاسو استفاده می‌شد. امروزه، دوجیگیری در موزه ملی توکیو به نمایش گذاشته می‌شود.

۱-کوگاراسو مارو

سال ساخت: حدود قرن هشتم

شمشیرساز: آماکونی

نوع شمشیر: تاچی

مکان:  مجموعه امپراتوری ژاپن

از آنجاکه کوگاراسو مارو اولین شمشیری نبود که آماکونی در قرن هشتم ساخته بود، اما از مشهورترین شمشیرهایی ساخته‌شده تا به امروز محسوب می‌شود. آماکونی حتی به عنوان پدر شمشیر سامورایی هم درنظر گرفته می‌شود که کاگاراسو مور، قدیمی‌ترین شمشیر سامورایی ژاپن را ساخته بود.

طبق افسانه‌ها، آماکونی و پسر، آماکورا که مسئولیت ساخت شمشیر را برای ارتش داشتند، بعد از ناراحتی امپراتور از دست جنگجوبانش که با شمشیرهای شکسته‌شان از جنگ برمی‌گشتند، از خدایان شینتو کمک می‌خواستند. خدایان هم به آماکونی الهام می‌دادند که بهترین شمشیر را بسازند؛ یک شمسیر یک لبه با اندکی خمیدگی. شمشیرهای آماکونی مانند کوگاراسو مارو آغازی برای سنت بی‌نظیر شمشیرسازی در ژاپن شد.