کتاب عاموس
کتاب عاموس یک کتاب نبوی از کتاب مقدس عبری است که عمدتاً به قرن هشتم قبل از میلاد برمی گردد و یهودیان و مسیحیان امروزی آن را کتاب مقدس می دانند. این اثر، رؤیایی را شرح می دهد که نویسنده باستانی این کتاب معتقد بود از خدا دریافت کرده است تا اسرائیل را از عذاب و نابودی قریب الوقوع خود آگاه کند، مگر اینکه به جای درگیر شدن در شر و گناهی که عاموس معتقد است در سراسر کشور او، هم در پادشاهی اسرائیل و هم در یهودا رخ داده است، وظایف دینی اش را برای خدا انجام دهد. طبیعتاً وقایع این کتاب در اسرائیل نیز اتفاق میافتد، زیرا عاموس برای ساکنان این سرزمین پیشگویی می کند و به آنها مجازت خداوند را اعلام می کند.
قدمت
کتاب عاموس یکی از قدیمی ترین کتاب مقدس توسط محققان در نظر گرفته می شود، زیرا تاریخ آن به اواسط قرن هشتم قبل از میلاد می رسد. عاموس به ما اطلاع میدهد که او در زمان سلطنت یربعام دوم و عزیا نوشته شده، که هر دو پادشاهان کتاب مقدس هستند، بر اساس اسناد باستانشناسی آنها قرن هشتم پیش از میلاد، سلطنت میکردند. ثانیاً، عاموس بیان میکند که او دو سال قبل از یک زلزله بزرگ (Amos 1.1) نوشته شده است ، زمینلرزهای که زمینشناسان آن را شناسایی کردهاند و میدانند که اسرائیل را در اواسط قرن هشتم قبل از میلاد ویران کرده است. ثالثاً، در فصل ششم آموس (آموس ۶.۱-۲)، عاموس در مورد ویرانی سه شهر باستانی شناخته شده صحبت می کند. این شهرهای کالنه، حمات و گث (Calneh, Hamath, Gath) هستند و عاموس از آنها استفاده میکند تا به اسرائیل نشان دهد که اگر از خدا اطاعت نکنند چه بلایی سر آنها میآید. تنها دوره ای که در آن هر سه این شهر تقریباً در یک زمان ویران شدند، ۹۰۰ سال قبل از میلاد است، و بنابراین احتمالاً آموس به کمی پس از آن نوشته شده است. به گفته محقق آرن معیر;
بنابراین، به نظر می رسد که تنها زمینه تاریخی و ژئوپلیتیکی قابل دوام که در آن ویرانی گث، کلنه و حماث رابه با هم ذکر می شود، اندکی پس از اواخر قرن نهم قبل از میلاد وجود داشته است. بعدها، اگرچه کلنه و حماث همچنان شهرهای مهمی بودند، اما گث نقش برجسته خود را از دست داد. در نتیجه، باید فرض کرد که این قطعه باید با متن اصلی کتاب عاموس مرتبط باشد، که بیشتر با نیمه اول قرن هشتم قبل از میلاد همخوانی دارد. به نظر میرسد تلاشها برای تاریخگذاری آن به مراحل بعدی و پیشنهاد زمینههای جایگزین برای ارجاع به این سه شهر، در مواجهه با شواهد تاریخی، کتاب مقدس و باستانشناسی موجود است. (۳۲۷-۳۲۸)
ساختار
نویسنده در مقدمه کتاب به ما می گوید که نامش عاموس است و همچنین از پرورش گوسفند اهل تکوا می گوید. جالب اینجاست که تکوا تا به امروز یکی از شهرهای اسرائیل باقی مانده است. محتوای کتاب آموس را می توان به ساختار زیر تقسیم کرد:
اسطوره های اسلاوی – مصاحبه با نوح و سوتلانا
اوراکلز (۱.۳-۲.۶)
خطاب به سامریان زن (۴.۱-۳)
خطاب به سامریان ثروتمند (۶.۱-۷)
خطاب به ثروتمندان در اورشلیم (۸.۴-۸)
چشم اندازهای نمادین قضاوت اسرائیل و رویارویی با آمازیا (۷.۱-۹.8a)
پایان (۹.8b-15).
عاموس باور نمی کرد که در زمان عالی می نویسد. او معتقد بود که در دوران شرارت زندگی می کند و به این باور رسید که خداوند به او وظیفه موعظه پادشاهی اسرائیل را داده است که اگر از دستورات خدا اطاعت نکردند و از راه شیطانی خود برنگردند خدا آنها را مجازت می کند.
اکثریت محققین امروزی ژانر کتاب عاموس را کتابی نبوی می دانند.
بنابراین، اکثر محققان مدرن، ژانر کتاب عاموس را یک کتاب نبوی میدانند، حتی بسیاری معتقدند که ژانر مشخصی که میتواند کل کتاب و مضامین آن را متحد کند، «سند اجرای عهد» است، جایی که عاموس از شریعت موسی و احکام و مجازات های آن ، در شکل گیری ساختارآن استفاده و آن را توسعه داده است.
خلاصه ای مختصر
کتاب عاموس نسبتاً کوتاه است و نه فصل را در بر می گیرد. با مقدمه ای بسیار کوتاه از خود عاموس آغاز می شود که در آن پادشاهانی را که در زمان خود بر اسرائیل و یهودا سلطنت می کردند نام می برد و ادامه می دهد که این خود خدا بود که رؤیاهایی را به او داده است که قرار است به اسرائیل و یهودا اعلام کند. پس از آن عاموس به ما می گوید که خدای او، یهوه،( Yahweh) چه گفته است.
در ابتدا، یهوه اعلام می کند که شهرهایی مانند دمشق، صور، عمون و بسیاری دیگر را به خاطر گناهانشان مجازات خواهد کرد. دو منطقه آخری که یهوه علیه آنها صحبت می کند، خود اسرائیل و یهودا هستند، به دلیل دروغ هایشان، ناتوانی آنها در حفظ اوامر یهوه، ناپاکی جنسی، و چندین فجایع دیگر که خداوند اعلام کرده است که مرتکب شده اند. یَهُوَه اسرائیل و یهودا را تنبیه میکند، زیرا با وجود اینکه قبلاً بارها آنها را اصلاح و تنبیه کرده بود، آنها حاضر به بازگشت به خداوند نشدند و اشتباهات خود را تکرار کردند و علیرغم هشدارهای خداوند، راه ناپاک خود را حفظ کردند. سپس، یَهُوَه به اسرائیل و یهودا میگوید که راههای بد خود را رها کنند و خیر و عدالت را در سرزمینهای خود برقرار کنند. یَهُوَه سپس نابودی شریران را توصیف می کند که در روز خداوند رخ خواهد داد، روزی که قرار است خداوند وارد زمین شود و آن را مجازات کند، و از این طریق چندین رؤیا آن را به عاموس ارائه می دهد که چگونه خداوند عذاب و رنج را برای شریران اسرائیل و یهودا به ارمغان خواهد آورد.
ناگهان چهرهای به نام آمازیا ظاهر میشود، ظاهراً یک کاهن بیتئیل، که به عاموس میگوید برود و در جای دیگری نبوت کند، تا زمانی که او بیتئیل، مکان مقدس پادشاه را ترک کند. عاموس به خاطر این امر آمازیا را مورد سرزنش قرار می دهد و به او می گوید که از آنجایی که او در تلاش است جلوی نبوت خدا را بگیرد، خداوند او و خانواده اش را ویران خواهد کرد. در کل کتاب آموس، آمازیا تنها کسی است که غیر از رؤیاهای خدا با آموس و خود آموس صحبت می کند.
“تو زیارتگاه پادشاهت را بلند کردی،
پایه بت های تو
ستاره خدای تو –
که برای خودت درست کردی
بنابراین شما را به آنسوی دمشق تبعید خواهم کرد.»
خداوند که نام او خدای قادر مطلق است می گوید. (عاموس ۵.۲۷-۲۸)
پس از اینکه عاموس دریافت رؤیاهای چگونگی نابودی اسرائیل را به پایان رساند، کتاب با یادداشت امیدوارکنندهتری به پایان میرسد. پس از وقوع همه اینها، خدا وعده می دهد که اسرائیل را به روزهای قدیمی و باشکوه خود بازگرداند، با اشاره به زمان پادشاه و پادشاه معروف، داوود.
از آنجا که کتاب عاموس یک کتاب نبوی است و نه یک تاریخ باستانی، مانند کتاب هایی که توسط افرادی مانند هرودوت و توسیدید نوشته شده است، تاریخ ثبت شده کمی برای بررسی وقایع آن وجود دارد.
ما متأسفانه در مورد خود عاموس بسیار اندک می دانیم، علاوه بر اینکه اهل یهود است و امروزه او را یکی از پیامبران صغیر می دانند.
در سراسر کتاب، نام چند پادشاه (یربعام، عزیا، داوود)، چند شهر و منطقه (کلنه، حمات، عمون، گث، صور، دمشق، غزه، ادوم، تکوآ، موآب، اسرائیل، یهودا ذکر شده است. ، و بیت ئیل)، و یک رویداد تاریخی محکم (زلزله اسرائیل از قرن هشتم قبل از میلاد). علاوه بر این اطلاعات کلی، اطلاعات کمی در مورد کتاب عاموس وجود دارد، علاوه بر این که نویسنده آن با نام عاموس ، ادعا میکرد که از چوپانان اهل تکوا بوده و ظاهراً سواد کافی برای نوشتن این کتاب داشته است. (اگرچه ممکن است او یک کاتب داشته باشد که به او کمک کند، زیرا تعداد کمی از پرورش دهندگان گوسفند در این زمان باسواد بودند). ما متأسفانه در مورد خود عاموس بسیار اندک می دانیم، علاوه بر اینکه اهل یهودیه است و امروزه او را یکی از پیامبران کوچک عهد عتیق می دانند، و ما مطلقاً در مورد هیچ چیز از دوستان یا اعضای خانواده او اطلاعی نداریم.
در واقع، از آنجا که این کتاب در ژانر نبوی نوشته شده است، بر اخلاقیات اسرائیل و یهودا و چگونگی نیاز مردم این سرزمین ها به بازگشت به سوی خدا تمرکز دارد و عاموس به جای ارائه گزارش دقیق از خود یا مناطق، بر این موضوع تمرکز می کند. و وقایع زمان او، شبیه به دیگر نوشته های نبوی معروف، مانند کتاب مکاشفه از عهد جدید است. با این حال، قابل توجه است که کتاب عاموس خیلی زود در قانون عهد عتیق گنجانده شده است، همانطور که با گنجاندن آن در طومارهای دریای مرده گواهی می شود، و این اولین نوشته باستانی است که از عبارت “روز خداوند” استفاده می کند. ” کمتر از ۲۰۰ سال پس از اینکه عاموس به اسرائیل درباره نابودی آنها نبوت کرد تا مبادا آنها به سوی خدا بازگردند، پادشاه بابل، نبوکدنصر دوم، به اسرائیل حمله کرد، اورشلیم را فتح کرد و ده ها هزار قوم یهودی را به سرزمین های خارجی تبعید کرد.
نتیجه
کتاب عاموس یکی از قدیمیترین کتابهای کامل کتابت نبوی باستان، یکی از کتابهای قانون کتاب مقدس است و توجه متکلمان، مورخان و مفسران بیشماری را به خود جلب کرده است. علاوه بر ژانر نبوی، کتاب عاموس خود را به طرق مختلف نشان داده است که مفید است، زیرا متکلمان و مورخان از این اثر برای بحث و تحلیل تاریخ ترکیب متون کتاب مقدس، درک کتب کوچک از کتاب مقدس نبوی، و اخیرا، حتی درمورد خروج یهودیان از مصرنیز استفاده می شود. بدون شک برای خوانندگان، علاقه مندان و منتقدان روشنگر این است که ببینند برخی از اسرائیلیان باستانی مانند عاموس چگونه اخلاق و شر را در نظر می گرفتند و هموطنان اسرائیلی و برادرانشان چگونه رفتار می کردند. به این دلایل، ممکن است تعجبی نداشته باشد که چرا عاموس به یکی از پرفروشترین کتابهای زمان خود تبدیل شد.
مترجم: زهرا طاهری