داریوش و مصر

خشثرپاون و خشثروپان نشین ها . درباره سیاست داریوش در مصر اسناد فراوان و متنوعى در اختیار داریم. متون (مصرى، آرامى، یونانى) و اسناد باستان شناختى (پیکره داریوش، نقشها و پیکره ها، استلها، درونخانه هاى پرستشگاهها) به طور گویایى گواه فعالیت چند شکلى داریوش در سواحل نیل و بیابانهاى شرقى و غربى است: احداث پرستشگاهها، جمع آورى «قوانین مصرى» گشایش ترعه اى بین نیل و دریاى سرخ و غیره. تردیدهاى برجا مانده درباره شرایط قیام مصر هر چه باشد، چنین مى نمایدکه داریوش آریاندس را در نقش خشثرپاونى خود حداقل تا سال ۵۱۰ استوارکرده است، در این سال وى معزول و در شرایطى که روایت هرودوت آن را کاملا روشن نمى کند به مرگ محکوم شد (کتاب ۴، بند۱۶۶ ). متون دموتى نشان مى دهندکه در سال۴۹۲ فردی به نام فرنداتس به این سمت منصوب شد . اما در سال۴۸۴ خشیارشا برادر خود هخامنش را به مقام خشثرپاون مصر برگما رد (هرودوت، کتاب ۷ بند ۷).

از زمان فتح مصر به دست کمبوجیه، خشثرپاون پارس دربارش را در ممفیس ترتیب داده بودکه دیوانها و دستگاههاى ادارى گوناگون نیز در آن مستقر بود. پادگانى مرکب از پارسیان و نیروهای کمکى از ارگ یاکاخ سفید (جنب هد) حفاظت مى کردند و به این دلیل مصریان بایست سالیانه ۱۲۰۰۰ مدیمن گندم افزون بر خراج براى نگهدارى از آن بپردازند (هرودوت، کتاب ۳، بند ۹۱). در تقسیمات سرزمینى پایه (روستاها، نومه ها) تغییر محسوسى ایجاد نشده بود. اما مصر، تحت اقتدار عالى ممفیس به چندین ناحیه تقسیم شده بود که متون آرامى قرن پنجم آنها را «ایالات »(مدینه) نامیده اند. پایتخت بخش جنوبى (تشترش)آن طور که اسناد آرامى نشان مى دهند، الفانتین است که باید آن را از ایالت طیوه جداکرد (DAE55 ). یک پادگان در سوئنه و در جزیره الفانتین ترتیب یافته بود. مى دانیم که در رأس سلسله مراتب، فرترکه (“والى “) قرار داشت که به خشثرپاون وابسته بود و در الفانتین به سر مى برد، در حالى که فرمانده پادگان (رب هیلا) در سوئنه اقامت داشت. نخستین فرمانده شناخته شده پادگان را از طریق یک پاپیروس آرامى که به سال ۴۹۵ تاریخگذارى شده است، مى شناسیم: این پاپیروس قراردادى است که بین سه زن یهودی الاصل منعقد شده است؛ دو زن اول به «نیم سهمى که قضات شاه و روکه، فرمانده پادگان به ما داده بودند» اشاره مى کنند (DAE 2 ). همچنین است مأموریت شخصى به نام پرنو (پارسى یا ایرانى) که در یک پاپیروس دموتى به او اشاره شده است. این پاپیروس که به سال۴۸۷ و ۴۸۶ تاریخگذارى شده از پرنو به عنوان کسى که «مسئول اقلیم جنوبى » است و «دژ (؟) سوئنه به او سپرده شده است» نام مى برد (Berlin P.13582;Leob I ).

دخالت روکه به احتمال زیاد به یک سهم از حصه اى (منت) مربوط مى شود که توسط تشکیلات ادارى به سربازان- مهاجرنشینان الفانتین اختصاص یافته است. این سربازان جیره هایى به شکل محصولات غذایى (پتپ) و به شکل نقره وزن شده (پرس) نیز دریافت مى کردند. دخالت مقامات هخامنشى در امور قضایى و یا امور مربوط به حقوق خصوصى به وفور مورد تأیید قرار گرفته است: براى مثال در یک عرضحال (حدود۴۱۰)، اعضاى جامعه یهودى الفانتین درخواست کرده اند که «تحقیقى توسط قضات، شحنه ها و خبرگزاران (گوشکه) مأمور در ایالت بخش جنوبى صورت پذیرد»(DAE101 ).

واحدهای مستقر در پادگان سوئنه- الفانتین، که درست بر فراز آبشار اول مستقر بودند، بدون شک هم به حفظ نظم و هم محافظت از مرزهاى جنوبى در جهت نوبیا موظف بودند. اما این امر به معناى آن نیست که مرز کاملا بسته بوده است، چون در یکى از اسناد که پرنو در آن ظاهر مى شود، به محموله گندمى که از مناطق واقع در جنوب آبشار اول آمده، اشاره شده است (P.LOEB 61 )

داریوش و قوانین مصرى. تقریبا در همان تاریخ- ۵۱۹- داریوش نامه اى به خشثرپاون خود در مصر فرستاده است. از وجود این نامه (به شکل ناقص) از طریق متنى که در پشت وقایعنامه دموتى نوشته شده است، مطلعیم. داریوش به خشثرپاون دستور داده بود که فرزانگان مصرى را از سلاله کاهنان، جنگجویان و دبیران گرد آورد. آنان مأموریت داشتند تمام قوانینى راکه تا چهل و چهارمین سال سلطنت احمس، یعنى تا آستانه فتح مصر به دست هخامنشیان در مصر مجرى بود، گردآورى کنند. این کمیسیون شانزده سال (۵۱۹ – ۵۰۳ ) کارکرد و نتیجه کار خود را در نسخ آرامى و دموتى ارائه داد.

این متن محتواى دقیق کتابى راکه به این ترتیب تدوین شده بود، مشخص نکرده است.

فقط «حقوق عمومى»، «حقوق معابد» و «حقوق خصوصى » را متمایزکرده است. مقایسه این متن با پاپیروسهای دیگر دوران بطالسه وسوسه انگیز است. این پاپیروسها احتمالا بر اساس مدل قانون نامه داریوش انشا شده اند. یکى از آنها، که به زبان دموتى نوشته شده است، به نام «قانون نامه حقوق هرموپولیس غربى »شناخته شده است. این کتاب پیش از آنکه قانون نامه

به معنى اخص کلمه باشد، مجموعه رویه هاى قضایى است که به دعاوى مربوط به مال الاجاره و اعتراضهاى ملکى مربوط مى شود: قاضى مى توانسته است در این کتاب روش کار را در هر مورد فرضى که ممکن بود روى دهد، به سهولت بیابد. در واقع مسلم است که این مجموعه ها را هیئت علما به رشته تحریر درآوردند؛ این هیئت اسناد مکتوبى را که در خانه هاى زندگى نگهدارى مى شد، در اختیارداشت. این خانه ها مانند همان خانه زندگى اى بودند که اوجاهوررس نت در سائیس احیا کرد.

منبع : امپراطوری هخامنشی / اثر پی یر بریان فرانسوی

عضویت
اطلاع از
guest

4 نظرات
پرامتیازترین
جدیدترین قدیمی‌ترین
بازخورد درون خطی
دیدن تمامی دیدگاه ها
saman

همه شاید ها نباید بر ضد این نوشتار باشد که باز شاید فردی مثل شما نظر خاص که به زور عام کند باشد،از شما سپاسدارم که نظری دادید،ولی فقط در جهت فرد حرکت کنید و اندیشه خود را بر نوشته های بزرگان صاحب قلم مهر و موم نکنید تا شاید روزگاری بر نظر شما کسی تفکر کند که آیا درست است؟!! اندیشه شما محدود به شخص خود بوده و با زور و خشم مثل اجداد خود این را به ایرانیان ثابت کنید.بر گفتاری خرد ورز که تایید شده باشد.بزرگان زیادی در این باره سخن گفتند و همه ی آنها بر… مطالعه بیشتر »

محمدجواد

سلام دوست دارم با هم دوست بشیم
میتونیم این کار رو با ثبت لیینک انجام بدیم.
یا علی

amir

سلام

قبول دارم

امارت بالاست

رنکت ۴ هست

من تا احالا با رنک های ۴ زیادی تبادل داشتم مثل ایکون دانلود

پیسی دانلود ، ادبیات ، ایرانی ها

اما هیچ کدوم ازم نخواتسند ۹ تا لینک ، ۹ تا لینک بذارم

اخه این که صرف نمیکنه

حد کاثر دیگه ۳ تا لینک میکنم

میثم

سلام یه کتاب ازتون خواستم
مطالب دیگه ای رو به ایمیلم فرستادین
خواهشا کتاب کوروش کبیر رو برام بفرستین