نورالدین زنگی
نورالدین زنگی (۱۱۱۸ فوریه ۱۵ می ۱۱۷۴)، از حاکمان تُرک حکومت زنگیان بود که بر سوریه حکومت می‌کرد.[۲] او از سال ۱۱۴۶ تا ۱۱۷۴ حاکم بود.
نور الدین، پسر دوم از عماد الدین زنگی، او در زمان، جنگهای صلیبی حضور در سوریه بود. پس از مرگ پدرش در ۱۱۴۶، نور الدین و برادرش بزرگتر سیف الدین غازی پادشاهی را بین خود تقسیم کردند، نور الدین حکومت حلب و سیف الدین غازی ( غزوه کننده با کافران) حکومت خود را در موصل ایجاد کرد. نور الدین به محض این که حکومتش را آغاز کرد به انطاکیه حمله کرد، و قلعه‌های متعدد در شمال سوریه متصرف کرد، در حالی که در همان زمان، ژوسلین دوم حاکم ادسایی تلاش می‌کرد برای بازیابی شهرهای از دست رفته، ولی سرانجام شهر ادسایی توسط زنگیان در سال ۱۱۴۴ فتح شده نور الدین تمام جمعیت مسیحی شهر ادسایی را، به دلیل کمک به ژوسلین دوم مجازات کرد.
جنگ علیه صلیبیون
نور الدین به دنبال اتحاد با همسایگان مسلمان خود در شمال عراق و سوریه به منظور تقویت جبهه اسلامی در برابر دشمنان غربی بود. او در سال ۱۱۴۷ با امضای یک معاهده دو جانبه با معین الدین، فرماندار دمشق، بخشی از این قرارداد، ازدواج با دختر معین الدین عصمت الدین خاتون است. معین الدین و نور الدین شهر بصری محاصره می‌کنند در سال ۱۱۴۸، جنگهای صلیبی دوم شروع می‌شود، به رهبری لوئی هفتم پادشاه فرانسه و کنراد سوم از آلمان می‌باشد. دلیل اصلی نبرد را پیروزی نور الدین و زیان صلیبیون در آسیای صغیر و تصرف ادسایی توسط مسلمانان بود.
مرگ
هنگامی که نور الدین در آستانه حمله به مصر بود، دچار یک تب (بیماری دیفتری) می‌شود. و در سن ۵۹ سالگی در ماه مه ۱۱۷۴ درگذشت. او در دمشق، به خاک سپرده شد.
