« سو شی» شاعر بزرگ چینی
« سو شی» در استان « سی چوان» در جنوب غربی چین به دنیا آمده بود. پدر او فرد مشهوری بود و کار او خط شناسی باستانی بود. سو شی از دوران خردسالی اراده قوی و آرزوهای بزرگ داشت. بعد از آنکه در بزرگسالی به مقام و مرتبت در دربار رسید همهی تلاش خود را در ایجاد اصلاحات و برقرای نظم و آرامش انجام داد.
آنطور که در کتب تاریخی آمدهاست، سو شی فوقالعاده درستکار و راستگو بود و تمام انتقادها و عیوب دربار را رک میگفت. سرانجام به همین خاطر درگیر زد و خورد های بین درباریان شد. او از ۴۳ سالگی تا هنگام مرگش همواره درگیر مجادلات سیاسی بودو چندین بار به مناطق دوردست با شرایط سخت تبعید شد ولی در مبارزه سخت زندگی ،برفلسفه های کنفوسیوس ، بودیسم و دائویسم کاملا تسلط یافت .احکام بودیسم و دائویسم وی را در مطالعه و بررسی درست و موشکافانه مسائل و رهائی از مشکلات زندگی با روش خوش بینانه کمک کرد و درعین حال ،اندیشه های کنفوسیوس اراده اش را در پایبندی بر آرمان خود و تعقیب زندگی زیبا و خوبی ها راسخ تر کردو در نتیجه ، سو شی به شخصیتی عالی و پاکدامن تبدیل شده و در مقابل سختی ها مقاومت کرد .
آنچه که از رفتار و کردار سوشی میتوان استباط کرد این بوده که عمل و حرف او همواره یکسان بوده و او در برابر زور و قدرت ظالمان همواره ایستادگی میکرده و در عین حال زنده دل و خارج از هر گونه قید و بندی بود و به همین خاطر همواره مورد غبطه دیگر بزرگان بوده است.
گذشته از این همه صفات نیک شخصی و خدمات سیاسی ، او در سرودن شعر و نوشتن انواع متون و مقاله نویسی بسیار حاذق بوده و از او به عنوان یک نابغه یاد میشود. اشعار سو شی همواره دارای مفاهیم و مضمون قوی، سبک متفاوت ، تشبیهات زیبا و تازگی تصورات بوده و این ویژگی ها سبب شد تا از سایر اشعار دیگرمتمایز شود.وی مکتب جدیدی ایجاد کرد و شعر خود را با جامعه و زندگی تلفیق کرد و درنثر نویسی مهارت و درایت بیمانندی از خود نشان داد و به موفقیتهای بسزائی دست یافت .با انکه سوشی در زمان خود مشکلات و گرفتاریهای متعددی داشت ولی آثارش برای همه روشنفکران هم عصر نمونه بود .
سو شی در نوشتن متن هایی با موضوعات سیاحتی و طبیعت بسیار موفقیت آمیز عمل کرده و توانسته آثار فوقالعادهای را از خود به جا گذارد. مثلا نثرهائی بنام ” سروده چی بی ” که به دوبخش تقسیم می شود. شاعر در بخش اول این نثر روزهای زیبای پائیز توام با باد دلپذیر و مهتاب تابناک و آسمان شفاف و روشن را ترسیم نمود و در بخش دوم منظره خلوت و برفی زمستان را نشان داد .هردوی این مطالب احساسات شاعر و مناظر طبیعی و درک و آ گاهی شاعر از طبیعت را به بهترین وجهی بهم پیوند داده و نمونه آثار ادبی سلسله “سون ” بشمارمی رود.