سلسله های عتیق مصر
دورۀ سلسله های یکم و دوم تاریخ مصر را در اصطلاح، دورۀ عتیق می نامند. در اساطیر مربوط به تاریخ مصر از شخصیتی افسانه ای به نام (مِنِس) نام برده شده است که موفق گردید دو بخش مصر سفلی و علیا را متحد نموده و کشور یکپارچه ای را تشکیل داده و خود به عنوان فرمانروای آن کشور نخستین سلسلۀ تاریخ مصر را بنیان گذارد. با یگانگی مصر علیا و سفلی، نخستین ملت را در تاریخ پدید آورد و مِنس نخستین فرمانروایی شد که بعدها «فرعون» نامیده شد.
در منابع تاریخی از شخصی به نام (نارمِـر) نام برده می شود که بنیانگذار سلسلۀ یکم مصر بوده است. به احتمال فراوان این دو نام یک شخصیت بوده اند. پایتخت سلسلۀ یکم شهر «ممفیس» بوده است. به نظر می رسد یکی از شهرهای مهم آن زمان «آبیدوس» بوده است و این گمان از آنجا ناشی می شود که مقبرۀ شش نفر از پادشاهان سلسلۀ یکم در آبیدوس قرار دارد.
مشهورترین فرمانروایان سلسلۀ یکم مصر عبارت بودند از: ۱. مِنِس (نارمِـر) ۲. آها (هور آها) ۳. جِـر (زِر) ۴. جِـت (اُ آجی) ۵. اُدیمو (دِن) ۶. اَنجیب (اِنزیب) ۷. سَمِرخِت ۸. کا آ.
از روی الواح، کتیبه ها و آگاهی های مربوط به مقبره های این فرمانروایان، تاریخ زندگانی سیاسی، تاریخ اجتماعی، هنر و برخی از مسائل آن دوران برای ما روشن شده است. از جملۀ این آگاهی ها مسائلی در خصوص برگزاری «عید سد»، سرشماری در مصر، ترقیات صنعتی و تکامل هنر می باشد.
نام پادشاهان سلسلۀ دوم عبارتند از: ۱. هوتِب سِخِمُویی ۲. رانِب ۳. نینِت جِـر ۴. خاسِخِم. برای نخستین بار در این دوره از «آپیس» گاو مقدس مصریان نام برده شده است.
برچیده از تاریخ تمدن های مشرق زمین
نوشتۀ دکتر باقرعلی عادلفر