ماجرای چهار پادشاه بومی و ملاقات با ملکه انگلستان

چهار سرخپوست که پادشاهان بومیان آمریکایی بودند، در سال ۱۷۱۰ به دیدار ملکۀ انگلستان رفتند؛ دیداری که در آن زمان بی‌سابقه بود و برای مردم عجیب به نظر می‌رسید

سال ۱۷۱۰ در لندن، ملاقاتِ چهار پادشاهِ سرخپوستِ آمریکایی با ملکۀ انگلستان سروصدای زیادی به پا کرد. این نخستین باری نبود که سرخپوستانِ آمریکایی پا به خاک انگلستان می‌گذاشتند، اما نخستین بار بود که به عنوان دیپلمات پذیرفته می‌شدند، به عنوان اشخاصِ برجسته توسط لندنی‌ها از آن‌ها استقبال میشد، با شخص اول مملکت قرار ملاقات داشتند و از یک تور سلطنتیِ درجه یک برای تماشای شهر لذت می‌بردند.

نام غیربومی آن‌ها هِندریک، پیتر، جان و نیکولاس بود. تی‌یی‌هوُ‌گاروُ (هندریک) در طول سفر به لندن با ساگاییث‌کوآپایث‌توُ (پیتر)، هوُنی‌ییث‌تانوُروُ (جان) و اِتوُاُکوآم (نیکولاس) همراه بود. درکِ کاری که آن‌ها مشغول انجام آن بودند ما را درست به قلبِ رمزگشاییِ تاریخِ پیچیده‌ی گسترش استعمار در آمریکایی شمالی می‌برد.

 ملاقات آن‌ها در واقع زاییده‌ی افکارِ یک مقام استعماری به نام پیتر شویلر از آلبانیِ نیویورک بود. او پس از تلاش‌های نافرجام برای بیرون آوردن کانادا از چنگ فرانسه به این نتیجه رسید که برای متقاعد کردن ملکه برای پشتیبانی از مهاجران انگلیسیِ آمریکای شمالی اقدامات شدیدی لازم است.

سومین جنگ سرخپوستان یا «جنگ ملکه آنی» در آمریکای شمالی آشوب به پا کرده بود، جنگی میان مستعمرات فرانسه، اسپانیا و انگلیس که همگی آن‌ها می‌خواستند کنترل دنیای جدید را به دست بگیرند. هر گروه به عنوان بخشی از استراتژی خود، برای تغییر دادن مذهب سرخپوستان آمریکایی و جلب پشتیبانی آن‌ها از سفر‌های تبلیغی استفاده می‌کرد. انگلیس بومیان را به گرویدن به مذهب پروتستان و فرانسه و اسپانیا آن‌ها را به گرویدن به مذهب کاتولیک دعوت می‌کردند.۰

این چهار پادشاه بخشی از کنفدراسیونِ سرخپوستان آمریکایی بودند که از بریتانیا حمایت کردند و برای متقاعد کردن ملکه به فرستادن اسلحه، سربازان و کشتی‌های بیشتر برای مغلوب کردن فرانسه راضی شدند به لندن بروند. در ۱۹ آوریل ۱۷۱۰ در لندن توسط ملکه در کاخ سنت جیمز از آن‌ها اسقبال شد. یک مترجم خطابه‌ی شیوای آن‌ها را می‌خواند که بعد‌ها چاپ شد.

«ملکه‌ی بزرگ، ما سفر طولانی و ملال‌انگیزی را پشت‌سر گذاشتیم که هیچ‌یک از پیشینیان ما راضی به قبول آن نمی‌شدند.» آن‌ها از ملکه درخواست کردند مبلغی را برای تبلیغ «مذهب واقعی» در اختیار آن‌ها بگذارد، چیزی که احتمالاً بیش از هر چیزی خیال ملکۀ بی‌حرکتِ مبتلا به نقرس را درگیر خود کرد. او شیفته‌ی قامت بلند و سلامت سرخپوستان آمریکایی در مقام پادشاه شد که خواستار گرویدن به پروتستانیسم محبوب او بودند. ژان ورلست نقاش به دستور ملکه پرترۀ بی‌سابقه‌ای از چهار پادشاه سرخپوست کشید کهبرای اولین بار، سیمای بومیان آمریکا را به سبکی که مختص مقام سلطنت بود به تصویر می‌کشید.