زئوس

زئوس پسر کرونوس و رئاست پدرش نوزادانش را می بلعید تا بر علیه او شورش نکنند،  مادرش او را نجات داد و به گوریبانت ها ، کوریت ها و ماده بزی به نام آمالته سپرد. پس از آنکه زئوس به سن رشد رسید، با همکاری متیس (خدای خرد) معجمونی ساخت وکرونوس را ودار به نوشیدن آن کرد و پدر را وا داشت تا تمام برادران و خواهرانش را که بلعیده بود (پوزیدون–هادس– هستیا–دیمیتر-هرا ) دوباره به جهان باز گرداند سپس سیکلوپ ها و هکاتونشیر ها را آزاد کرد و با شکست ژئانها که سر به شورش برداشته بودند در جنگی هولناک به جای کرونوس قدرت را به دست گرفت

پس از به دست گرفتن قدرت تقسیم حوضه قدرت را ا نجام داد . خودش خدای خدایان شد و قلمرو آسمانها و زمین را بدست گرفت ، حوضه دریا را به پوزیدون و حوضه زیرزمین را به هارس سپرد

زئوس ایزدی است که برتری خود را به تمام ایزدان تحمیل می کند . در آغاز ایزدی بود بسیار ترسناک . اما سده های پیاپی تاریخی – اسطوره ها و روایت های گوناگون او را در مرتبه نخست ایزدان قرار داد . اهالی شهر یونان که ایزدان بسیاری را می پرستیدند اغلب از یکدیگر آگاهی نداشتند . آنها به علت موقعیت ویژه جغرافیایی سرزمینشان و نیز به علت نا آگاهی از تاریخ خود از یکدیگر جدا بودند و به مفهوم یگانیگی ایزدی که برای شکل گیری آن وجود سلسله مراتب بین ایزدان الزامی بود بسیار دیر دست یافتند ، سلسله مراتبی که زئوس سرانجام در رأس آن جای گرفت .

زئوس برای تثبیت فرمانروایی خود بر یزدان به فکر تضمین نسل خود افتاد بدین ترتیب با نان زیادی در آمیخت با متیس  که آتنا را به دنیا آورد ، با خواهرش دیمیتر که پرسفون را زاد، با لاتون، مادر آپولو و آرتمیس و سرانجام با هرا که همسر مشروعش باقی ماند و آرس و هفایسوس را زاد . افزون بر آن زئوس با فناپذیران ماجارهای دلدادگی بسیار داشت. نسل پلوانان و نیمه ایزدان ثمر ه این پیوندها هستند. بدین ترتیب زئوس بین ایزدان و مردم نوعی سلسله مراتب به وجود آورد و آنرا در خدمت توان مطلق خویش قرار داد

همچنین پس از افت و خیزها ، تغییرات و تحولات زمین که در اوج آفرینش بود، زئوس به عنوان نماد آرامش، نظم، خرد و داد پدیدار می شود. در واقع  قوانینی را که زئوس برای آسمانها و ایزدان وضع کرده بود در جوامع زمینی نیز رواج یافت از آن پس شاهان بر شهرها و مردم  فرمانروایی کردند و همه  آنها در برابر زئوس مسئول بودند زئوس دو لقب رشک برانگیز « پدر ایزدان » و « پدر مردم » را بر خود نهاد او به عنوان ایزدی جهانی مالک همه دارائیهای آسمانی و زمینی مورد پرستش قرار گرفت.

در آغاز زئوس ایزد پدیده های جوی بود کسی که آسمان را روشن می کرد، آنرا از ابر می پوشاند، باران و برف را بر زمین فرو می فرستاد، آذرخش پرتاب می کرد و تندر فرو می فرستاد (حتی بگونه معنا داری می گفتند  : زئوس می بارد یا زئوس می غرد) با این حال در سرزمینی چون یونان که کشاورزی فعالیت غالب آن بود قدرت کامل یک ایزد بر پدیده های غیر قابل کنترلی که نزول بلایا یا بار آوری وابسته به آنهاست اهمیت ویزه و اساسی پیدا کرد.

همه چیز از او سرچشمه می گیرد. او دارای صفتها و لقبهای بی شماری است که همگی نمایانگر نقش او یا بیانگر مکانهایی است که در آنجا پرستش می شده. او با شکوه تمام و با اوصاف عادی یا شاهانه خود از قبیل عقاب آذرخش و پیروزی بر تخت نشست بدین  ترتیب فیدیاس تندیس بسیار  بنام خود ، « زئوس المپی » را تراشید این تندیس نماینگر عظمتی است که تنها زئوس در میان ایزدان و مردم از آن برخوردار بود.