تاریخ شهر قصبه
امتداد قصبه الجزایر که روی تپه ساخته شده به دریا می رسد. در طول مبارزات مردم الجزایر برای استقلال این منطقه مرکز حوادث و شورش ها بود. برای گردشگران این بخش شهر بسیار پیچ در پیچ و گیج کننده است و کوچه های بن بست آن می تواند شما را برای ساعت ها گرفتار کند. با وجود این نگران نباشید اگر در این خیابان های تو در تو خود را گم شده یافتید کافی است به سمت دریا حرکت کنید تا بار دیگر از اول بتوانید مسیر را بشناسید. قصبه بخش سنتی الجزایر را شامل می شود. در سال ۱۹۹۲ یونسکو این منطقه را جزو میراث فرهنگی جهانی اعلام کرد.
در قصبه الجزایر شما می توایند به بازدید از بقایای ارگ تاریخی، مسجد قدیمی، کاخ های عثمانی و همچنین بقایای سنتی ساختار شهر که با ریشه های جامعه پیوند دارد بروید. قصبه الجزایر روی خرابه های شهری قدیمی ساخته شده و به دو بخش بالا و پایین تقسیم می شود. در سال ۱۸۳۹ که اشغال فرانسه آغاز شد فرمانداران فرانسوی به این منطقه آمدند. در حقیقت قبل از ورود نیروهای فرانسوی به این منطقه آمدند. در حقیقت قبل از ورود نیروهای فرانسوی این منطقه دارای ۱۶۶ ساختمان مذهبی بود که شامل ۱۳ مسجد جامع، ۱۰۹ مسجد، ۳۲ مقبره و ۱۲ مدرسه مذهبی می شد
اما متاسفانه در طول دوران اشغال بسیاری از این بناها از بین رفت تا اینکه در سال ۱۸۶۲ تنها ۹ مسجد جامع، ۱۹ مسجد، ۱۵ مقبره و پنج مدرسه مذهبی بر جای مانده بود. برخی از ساختمان های مذهبی تغییر کاربری دادند و تبدیل به ساختمان های نظامی و حتی کلیسا شدند. این مسائل اما خشم و نارضایتی مردم را دامن زد و همان طور که اشاره شد کسبه این منطقه نقش مهمی در مبارزات استقلال طلبی الجزایر بازی کردند. ساختار و کوچه های درهم تنیده این منطقه نیروهای اشغالگر را فلج کرد و نقش مهمی در پیروزی جنبش استقلال طلبانه بازی کرد. امروز این مدینه که قلب تپنده شهر است از جمعیت زیاد و عدم مدیریت صحیح رنج می برد.
