یاسینتی‌وا در سال ۱۸۷۷ ملکه غنا شد و به عنوان یک ملکه از همان ابتدا نگرانی زیادی برای حفظ حقوق بانوان داشت اما نگرانی‌های دیگری نیز به یاسینتی‌وا تحمیل شد. در آن زمان بریتانیایی‌ها مشکلات زیادی برای مردمان آفریقا ایجاد کرده بودند و قبایل محلی تاکنون چهار بار در نبردهای بزرگ به مصاف انگلیسی‌ها رفته بودند.
بریتانیایی‌ها نیز روز به روز حمله‌های بیشتری انجام می‌دادند و پایتخت را زیر آتش خود گرفته بودند. از طرف دیگر کارگرهای آفریقایی زیادی زیر یوغ بریتانیایی‌ها به زور کار می‌کردند و مردم عادی مجبور بودند مالیات‌های سنگینی به انگلیسی‌ها پرداخت کنند. یاسینتی‌وا به‌عنوان ملکه تمامی این گنده‌گویی‌هایی انگلیسی‌ها را تحمل کرد تا اینکه انگلیسی‌ها از او صندلی طلایی را که نماد تخت و تاج غنا بود را طلب کردند. ملکه یاسینتی‌وا نیز این امر را یک توهین بزرگ تلقی کرد و به مصاف آن‌ها رفت.
در آن شرایط مردان قبایل غنا از نبرد خسته شده بودند اما روحیه یاسینتی‌وا و جسارتی که در برابر انگلیسی‌ها نشان می‌داد آن‌ها را حاضر به نبرد کرد و ملکه غنا طی یک سخنرانی انگیزشی و ارزشمند به مردهای قبیله گفت هرکسی که از نبرد امتناع کند باید لباس زنها را بپوشد. در آن زمان رسم نبود زنها در جنگ شرکت کنند اما یاسینتی‌وا حاضر نشد سپاهش را تنها بگذارد و به عنوان فرمانده سپاه به دل دشمن زد.
یاسینتی‌وا برای اینکه مردان بیشتری حاضر به شرکت در نبرد شوند به‌عنوان ملکه قانون جالبی را بنا نهاد و به زن‌های قبیله دستور داد تا قبل از اینکه همسرانشان برای شرکت در نبرد علیه انگلیسی‌ها اعلام آمادگی نکنند، حق همبستر شدن با مردهای خود را ندارند. این تاکتیک نیز بازخورد مثبتی داشت و مردان بیشتری در نبرد علیه دشمن حاضر شدند.
