اینشوشی ناک/Inšušinak/ _خدای عیلامی

شهر _ خدای سوسا susa ( سوزیانا) نام سومری او « نین. شوشین. آک. nin. šušin.ak » به معنای« فرمانروای شوش» بود. نام او در کتیبه‌های سلطنتی از اواخر سدۀ سوم به بعد ذکرشده ولی نه به‌عنوان خدایی بسیار بلند مرتبه، اما به نظر می‌رسد که در میان مردم محبوبیت فراوان داشته، زیرا یکی از ویژگی‌های او یعنی « پدر ضعیفان» این امر را تأیید می‌کند. در طی دورۀ بابلی کهن، او را معمولاً پادشاه خدایان می‌دانستند و هنگامی‌که عیلام در اواخر هزارۀ سوم پیش از میلاد به‌صورت قدرت سیاسی عظیمی درآمد، این خدا سومین خدا در میان خدایان عیلامی به شمار می‌رفت و هوم بان Humban و کریشا Kirisha دو خدای دیگر بودند، هر فرمانروای عیلامی خود را خدمتگزار محبوب اینشوشی ناک می نامید. پرستش او تا دورۀ هخامنشیان ادامه یافت.

بر طبق الواح هزارۀ اول پیش از میلاد، که در شوش به‌دست‌آمده است، اینشوشی ناک در مقابل ارواح مردگان در جهان فرودین حکم داوری را می‌خواند و در اسناد رسمی نیز او را با خورشید_ خدا به‌عنوان یکی از فرمانروایان روشنی و تاریکی به شمار می‌آوردند.

اینشوشی ناک

اینشوشی ناک

منبع:

• کتاب تاریخ اساطیری ایران، اثر ژاله آموزگار،
  انتشارات سمت، چاپ شده در مهر ۱۳۹۵
• تهیه الکترونیکی: سایت تاریخ ما، اِنی کاظمی