پادشاهی کمبوجیه فرزند کوروش کبیر
کمبوجیه، هنگامی که قصد لشگرکشی به سوی مصر را داشت، از ترس توطئه دستور قتل برادرش بردیا را صادر کرد. در راه بازگشت کمبوجیه از مصر، یکی از موبدان دربار به نام گئومات مغ، که شباهت به بردیا داشت، خود را به جای بردیا قرار داده و پادشاه خواند.
کمبوجیه با شنیدن این خبر در هنگام بازگشت، یک شب و به هنگام باده نوشی خود را با خنجر زخمی کرد که بر اثر همین زخم نیز درگذشت (۵۲۱ پ. م.). کمبوجیه در بازگشت از مصر فوت کرد. ولی برخی دلیل مرگ وی را بیماری و برخی دیگر توطئه اطرافیان میدانند اما مسلم است که وی در مسیر بازگشت از مصر مردهاست ولی دلیل آن تا کنون مکتوم باقی ماندهاست. پس از مرگ کمبوجیه کسی وارث پادشاهی هخامنشیان نبود.
کوروش بزرگ، در بستر مرگ، بردیا را به فرماندهی استانهای شرقی شاهنشاهی ایران گماشت. کمبوجیه دوم، پیش از رفتن به مصر، از آنجا که از احتمال شورش برادرش میترسید دستور کشتن بردیا را داد. مردم از کشته شدن او خبر نداشتند و در سال ۵۲۲ پ. م. شخصی به نام گوماته مغ خود را به دروغ بردیا نامید و اعلام شاه بودن کرد. چون مردم بردیا دوست داشتند و به سلطنت او راضی بودند و از طرفی هیچ کس از راز قتل بردیا مطلع نبود، دل از سلطنت کمبوجیه برداشتند و سلطنت بردیا(گئوماتا) را با جان و دل پذیره شدند و این همان اخباری بود که در سوریه به گوش کمبوجیه رسید و سبب خود کشی او شد.
در متون تاریخی از وی به عنوان بردیای دروغین یاد شدهاست. در کتیبه بیستون نزدیک کرمانشاه گوماته مغ زیر پای داریوش بزرگ نشان داده شدهاست . داریوش شاه که از سوی کوروش بزرگ به فرمانداری مصر برگزیده شده بود پس از دریافتن ماجرا به ایران میآید و بردیای دروغین را از پای درآورده به تخت مینشیند.
کارهای گوماته مغ سبب سوء ظن درباریان هخامنشی شد که در رأس آنان داریوش پسر ویشتاسب هخامنشی بود. هفت تن از بزرگان ایران که داریوش بزرگ نیز در شمار آنان بود توسط یکی از زنان حرمسرای گئوماتا که دختر یکی از هفت سردار بزرگ ایران بود و موفق به دیدن گوشهای بریده او شده بود پرده از کارش برکشیدند و روزی به قصر شاهی رفتند و نقاب از چهره اش برگرفتند و با این خیانت بزرگ او و برادرش و محارم او که به دربار راه یافته بودند نابود کردند و هم در آنروز عده زیادی از مغان را به قتل رساندند وبه سلطنت هفت ماهه او خاتمه بخشید
با درود به دوست اهورایی من
اما حقیقت چیست؟
در زمانی که کمبوجیه در مصر حضور داشت ، یکی از مغان مادی بنام گئومات از غیبت
طولانی کبوجیه استفاده می کند و خود را در پارس شاه می خواند. او چنین وانمود میکند
که بردیا برادر کوچکتر کمبوجیه است. این خبر ناراحت کننده هنگامی به کمبوجیه رسید که
او در راه بازگشت به پارس بود درآن زمان هنوز رکاب اسب اختراع نشده بود و سالها بعد
چینیان رکاب را اختراع کردند شبی کمبوجیه بزرگ در زمان مستی شمشیر به دست در حال
پریدن بر اسب ناگهان شمشیرش به بدنش اثابت می کند و زخمی کاری برمیدارد
، شاهنشاه بزرگ بر اثر همین خم هرگز به موطن خود بازنگشت
فاتحی همچون پدر کمبوجیه مصریان را تاج سر کمبوجیه
تحقیق از وحید کشاورز و سورنا آرام تن
سلام ، ایا ممکنه که شما بر اساس دانسته های خودتون به بعضی از سوالات من پاسخ دهید ممنون میشم :
1- علامت نیلوفر آبی در ستونهای تخت جمشید علامت چیست؟
2- منظور از بیشه مقدس در تعدد ستونهای تخت جمشید چیست؟
3- چرا فتوحات کمبوجیه در مصر را با … در سازه های تخت جمشید نشان میدهند؟
4- منظور از درخت و آب مقدس در زمان هخامنشیان چه بوده ؟
درود. پاسخ های شخصی من :
۱- گل نیلوفر – نماد صلح هستش
2- نمی دانم
3- کمبوجیه بزرگ احتمالاً آغاز کننده ساخت بنای تخت جمشید بوده است، چیزی که امروزه آنرا به احتمالی دیگر به داریوش بزرگ نسبت می دهند.
4- نمی دانم
با سلام دوباره و خیلی ممنون از پاسخگویی شما ،یه سوال دیگه دارم :آیا حقیقت داره که هیچ تندیسی از زن یا حتی تصویر زن در آثار تخت جمشید وجود نداره اگه حقیقت داره به نظر شما علتش چیه ؟
آیا شما کتاب یا منبعی سراغ دارید که بتونه به من د رمورد سوالات زیادم کمک کنه؟
درود.
بله تندیسی زن در تخت جمشید و همچنین تقریبا در دوره هخامنشی وجود نداره.
نوشته های مورخین کلاسیک – یونان – روم و حتی ارمنی و بابلی – حاکی ازین هست که پارسیان به مسئله زن و حجاب او اهمیت قائل می شدند. و تعصباتی داشته اند.
سلام
من از اطلاعاتی که از کتاب نوشته دکتر شهبازی کسب کردم :در پلکان شرقی آپادانا چرخ گردونه ها محوری گرد دارد که میخ میان صفحه محور با نقش برجسته یک زن که دستها را بر روی سینه گذاشته است نشان داده شده است.این تصویر تنها تصویر نقش زن در تخت جمشید است
چیزی ندیده و نشنیده ایم.. ؟
من این تصویر را در تخت جمشید دیده ام. علت آن ظاهراً نشان دادن این نکته بوده است که زندگی حول وجود زن می چرخد.
از توجه و پاسخ شما بسیار ممنونم ،
سلام
ادعای خانم فرزانه که به کتاب “راهنمای تخت جمشید” اثر دکتر شهبازی استناد کرده درسته. ایشون در این کتاب در صفحه ۱۱۸ نوشتند که تنها تصویری که در تخت جمشید از “زن” کار شده و باقی مانده همین هست که بر روی میخ چرخ ارابه ای هست.