تأسیس سلسله پهلوی و مدرنیزاسیون آمرانه: ایران در کشاکس سنت و تجدد

زمینه‌های فروپاشی قاجار و ظهور رضاخان

با انقراض سلسله قاجار در سال ۱۳۰۴ خورشیدی، ایران در وضعیت بحرانی به سر می‌برد:

  • هرج و مرج سیاسی پس از مشروطه

  • نفوذ روزافزون قدرت‌های خارجی (روس و انگلیس)

  • اقتصاد ویران شده و فقدان ارتش متمرکز

رضاخان میرپنج، افسر قزاق، با حمایت انگلیس و روشنفکران داخلی، در اسفند ۱۲۹۹ با کودتایی خونین به قدرت رسید. او ابتدا به عنوان وزیر جنگ و سپس نخست‌وزیر، مقدمات تأسیس سلسله جدید را فراهم کرد.

تأسیس رسمی سلسله پهلوی (۱۳۰۴ خورشیدی)

رضا شاه کیست و چگونه سلسله پهلوی را تاسیس کرد؟ | اقتصاد24

در ۹ آبان ۱۳۰۴، مجلس شورای ملی با فشار رضاخان، انقراض قاجار را اعلام کرد. مراحل این تحول شامل:

  • تشکیل مجلس مؤسسان (اکثریت نمایندگان با تهدید نظامی انتخاب شدند)

  • تغییر قانون اساسی برای انتقال سلطنت به خاندان پهلوی

  • تاجگذاری رسمی رضاخان با عنوان رضاشاه پهلوی در اردیبهشت ۱۳۰۵

ویژگی‌های حکومت رضاشاه: مدرنیزاسیون از بالا

رضاشاه با الهام از آتاتورک در ترکیه، پروژه نوسازی آمرانه را آغاز کرد:

الف) اصلاحات اداری و نظامی:

  • ایجاد ارتش مدرن یکپارچه (انحلال نیروهای محلی و عشایری)

  • تأسیس نظام وظیفه اجباری (۱۳۰۴)

  • تشکیل بوروکراسی متمرکز دولتی

ب) تحولات اقتصادی:

  • ساخت راه‌آهن سراسری (با مخالفت انگلیس که نفت جنوب را کنترل می‌کرد)

  • تأسیس بانک ملی ایران (۱۳۰۷)

  • ایجاد صنایع نوین مانند نساجی و سیمان

ج) تغییرات فرهنگی-اجتماعی:

  • کشف حجاب اجباری (۱۳۱۴)

  • تغییر لباس مردان به سبک غربی

  • تأسیس دانشگاه تهران (۱۳۱۳)

  • اصلاح تقویم (استفاده از گاهشماری شاهنشاهی)

تأسیس سلسله پهلوی و مدرنیزاسیون آمرانه: دیکتاتوری توسعه‌گرا

سیاست خارجی رضاشاه: بازی بزرگ جدید

سیاست خارجی رضاشاه در نوسان میان قدرت‌های جهانی شکل گرفت:

  • دوران اول (۱۳۰۴-۱۳۱۲): همکاری با بریتانیا

    • امضای قرارداد ۱۹۳۳ با شرکت نفت ایران و انگلیس

    • سرکوب جنبش‌های ضداستعماری در خوزستان

  • دوران دوم (۱۳۱۲-۱۳۲۰): گرایش به آلمان

    • استخدام کارشناسان آلمانی برای پروژه‌های صنعتی

    • افزایش سهم تجارت با آلمان به ۴۰% از کل تجارت خارجی

    • ساخت راه‌آهن توسط شرکت آلمانی “فیلیپ هولتسمان”

سرکوب ساختاری مخالفان و یکسان‌سازی فرهنگی

عشایر در دوره رضاخان چگونه سرکوب شدند؟

حکومت رضاشاه به شیوه‌ای نظام‌مند به حذف رقبا پرداخت:

الف) برخورد با گروه‌های اجتماعی:

  • عشایر:

    • تخته‌قاپوی اجباری (اجبار به اسکان)

    • مصادره سلاح‌های قبایل

    • تبعید رؤسای عشایر مانند صولت‌الدوله قشقایی

  • روحانیون:

    • محدودیت در فعالیت‌های سیاسی

    • کاهش نفوذ در نظام قضایی

    • بستن بسیاری از مدارس دینی

ب) ایجاد پلیس سیاسی (۱۳۱۵):

  • تأسیس اداره کل آگاهی (تحت نظارت مستشاران سوئدی)

  • گسترش شبکه جاسوسی در ادارات

  • استفاده از شکنجه سیستماتیک (اولین زندان سیاسی مدرن در قصر)

اقتصاد دولتی و شبه‌اصلاحات ارضی

برنامه‌های اقتصادی رضاشاه تناقض‌آمیز بود:

دستاوردها:

  • افزایش درآمد مالیاتی دولت از ۳۰۰ میلیون ریال (۱۳۰۴) به ۲ میلیارد ریال (۱۳۲۰)

  • رشد صنایع کارخانه‌ای به ۳۵% تولید ناخالص داخلی

  • توسعه زیرساخت‌ها (احداث ۲۴ هزار کیلومتر جاده)

شکست‌ها:

  • فساد گسترده در میان درباریان

  • تمرکز ثروت در دست خاندان پهلوی

  • شکست پروژه‌های نمایشی مانند کارخانه قندسازی کهریزک

سقوط ناگهانی: اشغال ایران در شهریور ۱۳۲۰

با شروع جنگ جهانی دوم، حکومت رضاشاه به سرعت سقوط کرد:

  • ۳ سپتامبر ۱۹۴۱: اشغال ایران توسط متفقین

  • ۱۶ سپتامبر: استعفای اجباری رضاشاه

  • ۲۵ شهریور: تبعید به آفریقای جنوبی

میراث متناقض پهلوی اول

  • موفقیت‌ها:

    • ایجاد دولت-ملت مدرن

    • تأسیس نهادهای آموزشی نوین

    • یکپارچه‌سازی سرزمینی

  • شکست‌ها:

    • عدم ایجاد طبقه متوسط مستقل

    • وابستگی به درآمدهای نفتی

    • سرکوب ظرفیت‌های مردمی

ارسال یک پاسخ