سنگ نبشته بیستون
در سی کیلومتری شرق کرمانشاه در ارتفاع صد متری بر سینه کوه صخره ای بیستون، یکی از مهم ترین اسناد دوره هخامنشی و مربوط به داریوش بزرگ نقش شده است. این کتیبه درواقع فتح نامه ای است که وقایع اولین سال های سلطنت داریوش و فتوحاتی را که در جریان سرکوب اغتشاشات و شورش های داخلی نصیب او شده، بازگو می کند.
داریوش در این کتیبه ضمن معرفی خود و اجدادش به شرح حوادثی که منجر به پادشاهی او شد، پرداخته و در ضمن حدود قلمرو و نام ایالات تابعه در ابتدای سلطنت و نام تمامی شورشیان و محل شورش و تارخ سرکوبی آنان را ذکر کرده است. متن فارسی باستان، در ۴۱۴ سط و در پنج ستون قرار دارد که زیر آن تصویر شاه و نه تن از مدعیان پادشاهی که اسیر شده اند، به تصویر کشیده شده است. متن عیلامی هم در ۵۹۳ سطر، در هشت ستون و متن بابلی در ۱۱۲ سطر و در دو طرف کوه منقوش شده است. این اثر منحصر به فرد که بیان کننده گوشه ای از تاریخ دوره داریوش بزرگ است، در ۱۵ دی ماه ۱۳۱۰ در فهرست آثار ملی ایران قرار رفت و در سال ۱۳۸۵ در سی امین نشست سازمان یونسکو، در فهرست میراث جهانی جای گرفت.
