۵ حقیقت شگفت انگیز درباره امپراتوری ایران باستان!

۱.ایجاد اولین منشور حقوق بشر در دنیا توسط ایرانیان!

اگرچه یونانیان اولین کسانی بودند که دموکراسی را اختراع کردند، ولی قدمت اولین منشور حقوق بشر به ۵۳۹ قبل از میلاد در ایران باز می گردد. این منشور استوانه ای شکل ، به دستور کوروش کبیر، بنیانگذار امپراطوری ایران ایجاد شد. این منشور شامل مفاهیمی می شود که برای هر کسی که منشور حقوق بشر را خوانده باشد آشناست و برای همه نژادها ، زبان ها و ادیان برابر است. این منشور به زبان آکادی نوشته شده و معروف به منشور کوروش می باشد.

۲.ایرانیان پیشگام در تکنولوژی یخچال!

البته، ایرانیان مخترع یخچال های بزرگ سفید ال جی که امروزه مورد استفاده قرار می گیرند، نبودند! با اینحال اختراع آنها معروف به یخچال در نگهداری غذا به آنها کمک می کرد. در اصل یخچال های ایران باستان، اتاق های زیرزمینی بزرگی بود که به کمک طبیعت، واضح تر بگیم باد، کار می کرد. بادگیرها ، از آجرهای یخی مقاوم در برابر حرارت تشکیل شده بودند. ایرانیان از آن در طول فصل گرم تابستان برای نگهداری غذا استفاده می کردند.

۳.اختراع بهشت توسط ایرانیان!

ایرانیان باغ بهشت های فوق العاده ای ساختند. کلمه “pairi-daeza” به معنای باغ های زیبا و مرتب استفاده می شد که معادل انگلیسی آن “paradise” می باشد و در فارسی به معنای بهشت است. شرایط آب و هوایی ایران این باغ ها را جذاب تر می ساخت. این باغ ها نیز به دستور کوروش کبیر ساخته شد و پناهی برای انسان ها و حتی حیوانات بود و کلمه باغ بهشت برازنده آنهاست.

۴.اعتقاد ایرانیان باستان به زرتشت!

اولین دین یکتاپرستی که شدیدا توسط ایرانیان دنبال می شد.. امپراطور زرتشت یک شخص بسیار مهم برای مردم امپراطوری ایران بود. از آنجایی که ملت متنوعی بود، هر فرهنگ اجازه داشت دین و مذهب خود را داشته باشد. با این وجود زرتشت یکی از ویژگی های فرهنگی ایرانیان باستان بر شمرده می شد. برخلاف دین یونانیان باستان، زرتشت خدا را از جنس انسان نمی دانست.

۵.امپراطوری بروکراتیک ایران!

در واققع امپراطور ایران یک جکومت مقتدر و شخصیت اجتماعی داشت. تقسیم طبقاتی در جامعه بسیار واضح بود. شخص حاکم بر کل امپراطوری، پادشاه بود و هر ایالت به استان هایی تقسیم می شد که برای هر یک ، فرماندار، در نظر می گرفتند. این حرکت در دوران پادشاه داریوش انجام شد تا از قدرت گرفتن بیش از حد هر منطقه و توطئه علیه او ، جلوگیری کند. فرماندار در اجرای نظم و قانون به خوبی عمل می کرد. با این حال شاه به این فرمانداران اعتماد نمی کرد و برای جلوگیری از فساد در تمام استان ها ، جاسوس داشت.