آپّوAppu

قهرمان یک قصۀ هوربانی که در یک متن پراکندۀ هیتیایی به ثبت رسیده است.آپو مردی توانگر ولی ناشاد است زیرا، فرزندی ندارد. شاید این امر مربوط به ناآگاهی او از امور جنسی باشد، زیرا می‌گویند او همسرش درحالی‌که ملبس بودند و او«چکمه بر پا داشت» بر بستر می‌رفتند. آپو تصمیم می‌گیرد من از خدایان استمداد و بره‌ای برای خورشید _ خدا قربانی کند که بی‌درنگ به شکل مردی جوان ظاهر می‌شود.

این خدا به آپو توصیه می‌کند که مست شود و بعد برهنه به بستر  همسر خود برود .سپس خورشید _ خدا از هوا_ خدا دیدار می‌کند و احتمالاً، علاقۀ آپو را برای داشتن فرزند به او می‌گوید (اینجا متن افتادگی دارد). پس از چندی، همسر آپو نخستین فرزند خود را به دنیا می‌آورد و او را بدون هیچ‌گونه دلیل آشکاری «بد Bad» می‌نامند.

فرزند دوم  را « خوب» نام می‌گذارد. پسران بزرگ می‌شوند ، و«بد» سهم خود را از دارایی پدر مطالبه می‌کند. چنین اتفاق می‌افتد که فرزند خوب، ماده‌گاوی عقیم فرزند بد، ماده‌گاوی خوب دریافت می‌دارند. اما خورشید _ خدا به ماده‌گاو  پسر خوب برکت می‌دهد و باروری او را بازمی‌گرداند. بخش دیگر این داستان مربوط به مرافعۀ میان دو برادر است.

خدایان باستانی در خاورمیانه

منبع:

• کتاب تاریخ اساطیری ایران، اثر ژاله آموزگار،
  انتشارات سمت، چاپ شده در مهر ۱۳۹۵
• تهیه الکترونیکی: سایت تاریخ ما، اِنی کاظمی