آیّا/ Ayya/

نام او به‌صورت« آ_آ A_A» نوشته می‌شود وآیا، یک الهۀ سامی باستانی است که نامش در اسامی شخصی سیپار در سومری کهن یافت می‌شود. این الهه نظر می‌رسد که اصلاً یک خدای ستاره‌ای بوده است و این مطلب از صفات سومری از برمی‌آید:«سود_ آگاهی= نور شامه sud_agg= nur_šame»«نور آسمانی » ولی او نیز در ارتباط با باروری و حاصلخیزی است و همچنین یک صفت اکدی دیگر یعنی کلا توم Kallatum « عروس» و بعلت _ اولشازو اونات belet  ulsazu unat ،یعنی« بانوی آراسته به شهوت » نام دیگر او است. به‌عنوان همسر خورشید _ خدا، یعنی شمش در سیپار و در ادوار کهن بابلی ونو _ بابلی، مورد پرستش بسیار بود، ولی این قابلیت را نداشت که نزد شوهرش شفاعت کند. همچنین این الهه در میان خدایانی مربوط به عقدنامه در حاتی یافت می‌شود.

منبع:

• کتاب تاریخ اساطیری ایران، اثر ژاله آموزگار،
  انتشارات سمت، چاپ شده در مهر ۱۳۹۵
• تهیه الکترونیکی: سایت تاریخ ما، اِنی کاظمی