حائوران / حاوران / حورون / Hauran/ Hawran/ Horon/ _خدای سامی غربی

نام او در ارتباط با کلمۀ عربی« حور» یعنی« ته چاه» یا « غار» است و آن را می‌توان« ژرفا» خواند . این خدا، با نام‌های شخصی از آغاز هزارۀ دوم قبل از میلاد به بعد، تا حدود ۶۰۰ پیش از میلاد و به‌طورکلی در سوریه و فلسطین و ماری ظاهر می‌شود و همچنین در مصر در روزگار سلسله های هجدهم و نوزدهم، مورد پرستش قرار می‌گرفت.

حورون در مرحلۀ اول یک خدای وابسته به ارواح و جهان فرودین بود. مانند نرگال بین‌النهرینی و رشف Rashef کنعانی. از او در یک متن مربوط به جادوگری از ارسلان تاش Arsalan- Tash، نام برده شده است. در افسانۀ کرت Kert اوگاریتی، پادشاه، به پسرش لعنت می‌فرستد و از حورون تقاضا می‌کند که جمجمۀ پسرش را در هم بشکند. همچنین یک روایت دینی وجود دارد که ظاهراً علیه تاثیرات مار گزیدگی است که با حورون و با یک الهه به‌صورت اسب درگیر می‌شوند که مورد تهدید یک مار قرار می‌گیرد. این الهه از یازده خدا استمداد می‌کند، و تنها حورون باقی می‌ماند. این خدا حاضر می‌شود به کمک او بیاید و در آغاز، تشریفاتی را با یک خوشۀ خرما انجام دهد، در جایی که برافروخته از شوق است و تقاضا می‌کند که به حضور الهه بار یابد و در آغاز و خواهان ماری به‌عنوان هدیۀ عروسی می‌شود. پایان مطلب ازدست‌رفته است، ولی عذاب او را می‌توان دریافت.

حورون یکی از خدایان وحشت‌انگیز است که مشهور بودن او به سبب آسیبی بود که بر دشمنان شخصی می‌توانست وارد آورد ومتن دعاها نیز به همین مضمون است.

حائوران در مصر

منبع:

• کتاب تاریخ اساطیری ایران، اثر ژاله آموزگار،
  انتشارات سمت، چاپ شده در مهر ۱۳۹۵
• تهیه الکترونیکی: سایت تاریخ ما، اِنی کاظمی