شاهر و شالیم/ šahr abd šalim/

خدایان اوگاریتی šhr w slm ، احتمالاً«سپیده دم» و «تاریک_ روشن» با توجه به‌عنوان آن‌ها «ilm n’m wjsm» خدایان بخشنده و مهربان شناخته‌شده‌اند. دربارۀ آن‌ها، اطلاعات زیادی در دست نیست. در بعضی از متون اهدایی و نام‌های شخصی و همچنین در یک متن تشریفاتی با عبارت اسطوره‌ای موسوم به تولد خدایان مهربان یا عادل از آن‌ها یاد می‌شود. اگرچه این متن به خوبی حفظ‌شده است، ولی فهم آن دشوار است، زیرا همیشه معلوم نیست که مراسم در چه زمانی توصیف یا به‌صورت داستان گفته می‌شود. ِال شخصیت برجسته‌ای است. او دو زن ( یا الهه) می‌بیند که نظرش را جلب می‌کنند و پس ازآنجام دادن مراسمی که شامل خوردن پرندگان سرخ شده است، از این زنان می‌پرسد که آیا او را به‌عنوان پدر یا شوهر می پذیرند. آنان جنبۀ دوم را می پذیرند. وی هر دو را در آغوش می‌گیرد. هریک از آن‌ها خدایی به ترتیب یعنی شاهر و شالیم را می‌زاید. هنگامی‌که ال از این خبر آگاه می‌شود، دستور می‌دهد که برای شا‌پاش Šapaš و ستارگان هدایایی تقدیم کنند. اما خدایان مهربان اشتهای فوق العاده ای دارند و دهانشان از زمین به آسمان می‌رسد. آنان همه‌چیز را در راه خود، اعم از پرنده و ماهی می بلعند. ال آن‌ها را به بیابانی می‌فرستد که در آنجا غذا برای طی سال ها شکار کنند و زمانی که نگهبان، زمین‌های کشت شده و احتمالاً واحه ای می یابند. از او، می خواهند که آنان را راه بدهد، و او موافقت می‌کند و  به خدایان شراب داده می‌شود. پایان موضوع افتاده است.

یک خدای باستانی

منبع:

• کتاب تاریخ اساطیری ایران، اثر ژاله آموزگار،
  انتشارات سمت، چاپ شده در مهر ۱۳۹۵
• تهیه الکترونیکی: سایت تاریخ ما، اِنی کاظمی