آموری ها /Amorites/، آمورّو amurra  اکدی (مارتوmartu  به سومری)

به‌طور عام برای تعیین طوایف سامی گوناگونی به کار می‌رفت که در غرب بین‌النهرین اقامت داشتند. این اقوام، به سبب طرز زندگی بیابانگردی یا نیمه بیابانگردی خود، بربر محسوب می‌شدند که با غلّه آشنا نیستند خانه‌ای نمی‌سازند و عادت به غارت شهرها و روستای سومر و بابل داشتند. پس از انقراض امپراتوری اورسوم، آموری ها بیشتر وارد نواحی کشاورزی و شهری شدند که واحدهای سیاسی به‌هم‌ پیوسته تشکیل دادند و سرانجام، یکی از رهبران آن‌ها به نام حمّوربی Hammurabi (حدود۱۷۹۴ – ۱۷۵۰ پیش از میلاد)، سلسلۀ آموری یا نخستین سلسله بابلی را بنیان نهاد.

منطقه جغرافیایی آموری ها

یک اسطوره آموری

منبع:

• کتاب تاریخ اساطیری ایران، اثر ژاله آموزگار،
  انتشارات سمت، چاپ شده در مهر ۱۳۹۵
• تهیه الکترونیکی: سایت تاریخ ما، اِنی کاظمی