نین گال /Ningal/

نام او به معنای «بانوی بزرگ» است. نین گال به‌عنوان همسر نانا، ماه-خدا، باهم‌ترش در اور به‌ویژه در طی دورۀ سوم اور مورد پرستش بود. پادشاهان این سلسله پرستشگاهی برای او به نام اِ-کارزیدا E-karzida برپا ساختند و تندیس ها و ستون های یادمانی بسیاری به افتخار او برپا داشتند. شاید به قیاس متون دربارۀ ازدواج مقدس، دوموزی اینانا، شاعران اور سرودهایی می ساختند ک عشق بازی این جفت جوان را توصیف می‌کرد، نانا مانند دوموزی محصولات لبنی را به خانۀ مادرزن آیندۀ خود می‌آورد که او را «بانوی نی خالص» می‌نامیدند که با دخترش در باتلاق ها زندگی می‌کرد. نین گال قول می‌دهد که اگر او باعث حاصل خیزی وفور در سراسر کشو شود، با او ازدواج کند و در پرستشگاهی در اور با او به زندگی بچردازد. نین گال به‌عنوان بانوی این شهر، سرنوشت غم انگیزش این است که بر سقوط ویرانی این شهر مانند «سوگواری بر ویرانی اور» زاری کند. او به عبث می‌کوشد که از آن An و انلیل خدایان بزرگ بخواهند که تصمیم خود را تغییر دهند. شهر او مردم آن به‌طور مسلّم محکوم به فنا بودند.

نین گال به‌عنوان مادر اینانا نیز در «اشعار غنایی عاشقانه» سومری ظاهر می‌شود. اینانا می‌کوشد که مادر خود را با گفتن این مطلب بفریبد که با دوست دختر دیگری برود و حال آن‌که او با عاشق خود می‌رود.

نین گال نیز خود الهه تعبیر خواب به شمار می‌رفت. در هزاره دوم پیش از میلاد و نه قبل از آن، این الهه در سوریه، احتمالاً از طریق حّران Harran، مرکز قدیمی پرستش ماه شناخته شد(-سین). در اوگاریت او را نیکّال می‌شناختند. در سرودی نام او دیده می‌شود که در ستایش ازدواج او با ماه – خدا یعنی یاریه yarih  است.

نین گال

منبع:

• کتاب تاریخ اساطیری ایران، اثر ژاله آموزگار،
  انتشارات سمت، چاپ شده در مهر ۱۳۹۵
• تهیه الکترونیکی: سایت تاریخ ما، اِنی کاظمی