عبرانیها
عبرانیها یکی از اقوامی بودند که در سرزمین های فلسطین می‌زیستند. آن چیزی که مشخص است، واژه عبری از ریشه آرامی ( عبره ) گرفته شده و معنی لغوی آن ( ساکن ماوراء رود ) اصطلاحا نام قومی از نژاد سامی است که خود را از اولاد حضرت ابراهیم ( ع ) و حضرت یعقوب ( ع ) می شمارد . بعدها نام این قوم بنی اسرائیل شد . پس از این نام ، به آنها یهود یا جهود گفتند و امروز نیز موسی را یهود می گویند ، کلیمی یا پیروان موسی کلیم الله نیز نام دیگر آن قوم است . همچنین عبری یا عبرانی ، زبان تورات یا زبان ملت یهود نیز می باشد .
آنطور که از منابع و متون مشخص شده عبرانیها همیشه خود را قوم منتخب الهی و برگزیده خدا می دانسته اند و اقوام دیگر ساکن سرزمین فلسطین را خوار و بی مقدار می پنداشتند .در تورات همه جا از قوم عبرانی به نام قوم برگزیده خدا نام برده شده است . اما همین قوم برگزیده نیز بارها مورد غضب الهی قرار گرفته است . به طوری که از متن تورات پیداست این قوم پیوسته دچار طغیان و سرکشی می شد و از اطاعت یهوه ، خدای یگانه یهود سرباز می زد . عصیان ، نشنیدن سخن انبیای خود ، آزردن ایشان و طبق نص قرآن مجید ، کشتن انبیای خود از دیگر اعمالشان بوده است .
بنی اسرائیل در زمان فرزندان و نوادگان سلیمان نبی (ع) آنچنان طغیان و عصیانی کرده بودند که ” نبوکد نصر ” ( بخت نصر ) هفتاد هزار نفر از بنی اسرائیل را با چند نبی آنها به اسارت بابل برد و ” شلمانصر پنجم ” وحشیانه ترین کشتار و قتل عام را در اورشلیم انجام داد . یهودیان دو گروه اند : یهودیان اشکناز ( نک : اشکنازیها ) یا غیرسامی که ۸۲ درصد کل یهودیان را تشکیل می دهند و یهودیان سامی که فقط ۱۸ درصد دیگر را شامل می شود . یهودیان اشکناز نژادشان به مغولها ، ترکان شمال ، ساکنان شمال دریای خزر و فنلاندیها می رسد .
اقوامی که پیش تر ذکر شد، بعدها به مذهب یهود گرویدند و دولتی به نام دولت ” خزر ” تشکیل دادند و شهر ” استراخان ” بین مرزهای چک اسلواکی و مجارستان در شمال غرب بوداپست را به پایتختی برگزیدند و بعداً پس از پراکندگی زیاد به فلسطین مهاجرت کردند . دسته دوم یعنی سامیها که ۱۸ درصد یهودیان را تشکیل می دهند خود را از نژاد سامی و از اعقاب حضرت ابراهیم ( ع ) و حضرت یعقوب ( ع ) می دانند .
