تاثیر جاده بر امپراطوری روم باستان!
۱.تاثیر جاده های روم، بر قدرت نظامی روم!
اولین جاده بزرگ رومی_معروف به راه آپیان، یا ملکه جاده ها_ در ۳۱۲ ق.م ساخته شد تا به عنوان مسیر تامین منابع بین جمهوری روم و متحدینش در کاپوا در جنگ سامینت دوم مورد استفاده قرار گیرد. از آن پس با هر پیروزی روم، جاده ها شکل می گرفتند. هنگامی که لژیون ها یک مسیر به اروپا گشودند، بزرگراه های جدید ساختند تا شهرهای تسخیر شده را به روم وصل کنند و آنها را به عنوان مستعمره تاسیس کنند. این مسیرها تضمین می کرد که ارتش روم دشمن را دور بزند، و همچنین بر قدرت امپراطوری هم می افزود. این جاده ها مدت سفر و راه پیمایی ها را کاهش می داد و باعث میشد لژیون های پیاد بتوانند به سرعت ۲۰ مایل در روز حرکت کنند و به راحتی تهدیدات بیرون و شورش های داخلی را کاهش دهند. با وجود جاده، حتی منزوی ترین گوشه روم باستان، در مواقع ضروری قابل دسترسی بود و هزینه های گزاف برای نیروهای مرزی کاهش یافت.
۲.جاده های کارآمد در روم باستان!
ازآنجایی که هدف ساخت جاده ها، سرعت بخشیدن به مسافرت بود، اغلب مسیرهای مستقیم در سراسر شهر ساخته شده بود. نقشه برداران اراضی شروع به ساخت و طراحی مستقیم ترین مسیرهای ممکن کردند. پل ها و تونل هایی ساخته شد تا مطمئن شوند مسیرها از روی رودخانه ها یا داخل کوه ها رد شوند. حتی در مواردی که جاده ها باید از مسیر خود منحرف می شدند، در مکانی دیگر جاده های دور برگردان طراحی شد.
۳.جهت یابی آسان جاده های روم باستان!
در جاده های روم برای مسافران علامت هایی در سراسر جاده قرار داده شده بود تا بتوانند راه خود را به آسانی پیدا کنند. مثل علائم راهنمایی رانندگی در بین راه و آزاد راه ها، این ستون های سنگی مسافت تا نزدیک ترین شهر روم را نشان می دادند و بهترین مکان ها برای توقف و استراحت را به مسافران نشان می داد. همچنین اطلاعاتی درباره زمان ساخت جاده ، کسی که آن را ساخته و آخرین بازسازی، روی این ستون ها نوشته می شد.
۴.شبکه ای از ایستگاه ها و مسافرخانه های جاده ای!
در جاده های روم، علاوه بر تابلوها و علامت ها، یک سری هتل ها و ایستگاه هایی برای استراحت هم وجود داشت. رایح ترین آنها، ایستگاه های تعویض اسب بود که هر ده مایل در مسیر وجود داشت. این ایستگاه ها شامل اصطبل هایی بود که مسافران و تجار دولتی در آنجا استراحت می کردند. تعویض اسب برای پیک های سلطنتی که وظیفه جابجایی نامه ها و درآمدهای مالیاتی با سرعت زیاد را داشتند، بسیار مهم بود. با توقف در چند ایستگاه، این پیک ها میتوانستند ۶۰ مایل در روز جابجا شوند. در این جاده ها همچنین در هر ۲۰ مایل یک هتل وجود داشت. هر اقامتگاه شامل اتاق برای میهمانان، اصطبل، رستوران، حمام، می شد.
۵.نگهبانی از جاده های روم باستان!
برای مبارزه با سارقان و راهزنان، توسط نیروهای ویژه امپریالیستی دائما تحت نگهبانی بود و گشت زنی انجام می شد. این سربازان وظیفه امنیت مسافران، دستگیری سارقان و دزدان فراری در مسیرهای دورافتاده و خلوت را داشتند. آنها عوارض راه را هم جمع می کردند. عبور از جاده های رومی رایگان نبود و برای ورود به تونل ها، عبور از پل ها و مرزهای استانی باید هزینه و مالیات پرداخت می شد.
۶.پایداری جاده های روم باستان!
به لطف طراحی مبتکرانه و ساخت و سازهای دقیق ، جاده های رومی تا اواخر قرن ۱۹ بی نظیر بودند. در حالی که رانندگی در جاده های آسفالت مدرن نسبت به راه های باستانی مثل راه آپیان، آسان تر است، جاده های ۲۰۰۰ ساله روم، از نظر دوام فوق العاده بی نظیر هستند. بسیاری از جاده های رومی به عنوان شاهراه اصلی تا همین اواخر مورد استفاده قرار می گرفتند. مهندسی ماندگار روم باستان، در بسیاری از پل ها، تونل ها و قنات های باستانی که هنوز از آن استفاده می شود، مشهود است.
۷.تعیین قلمرو امپراطوری به وسیله جاده های روم!
بخش اعظم آنچه مورخان درباره سیستم جاده ای روم می دانند، به لطف یک وسیله دست ساز می باشد. جدول پوتینجر، که نام سازنده قرون وسطایی (کنراد پوتینجر) را بر آن نهادند، نسخه ای متعلق به قرن ۱۳ از یک نقشه رومی ست که در قرن ۴ ب.م ساخته شد. این کتاب نقشه خیره کننده بر روی پوست آهو با طول ۲۲ فوت کشیده شده است و نقشه کل روم را با جزئیات نشان می دهد. شهرها با طرحی از خانه های کوچک یا مدالیون نشان داده شده اند، و موقعیت هایی مثل فانوس دریایی، پل ها، مسافرخانه ها، تونل ها، و مهمتر از همه ، سیستم بزرگراه روم را در آن مشخص کرده اند. همه جاده های اصلی روم لیست شدند و در این نقشه حتی مسافت بین شهرهای مختلف را هم میتواند تخمین زد. نقشه پوتینجر برای دانشمندانی که بر سیستم ترانزیت روم تحقیق و مطالعه می کنند، ضروری ست. برخی دانشمندان بر این باورند که این یک راهنما برای تجار دولتی بوده است!
