۵ اشتباه فاحش نیروهای نظامی در طول تاریخ!
۱.رومی ها در نبرد کانای
هانیبال بارسا در ۲۱۶ ق.م، از کوه های آلپ با ۴۰۰۰۰ سرباز عبور کرد تا به ایتالیا برسد. یک ارتش رومی ۸۰۰۰۰ نفری به رهبری دو کنسول رومی برای مقابله با آنها برخاستند. در جنگ کانای، بخش بزرگی از این نیروهای روم به دلیل خطای فاحش فرماندهان رومی ، کشته شدند.
برنامه ژنرال های رومی در کانای، پیشرفت و سوراخ کردن خط دفاعی هانیبال بود. در عوض هانیبال با وجود تعداد کمتر سربازانش، یک استراتژی حساب شده و پیچیده داشت. او در ابتدا دستور داد که پیاده نظام ها در مرکز عقب نشینی کنند و رومی ها را به سمت این خط دفاعی هلالی شکل بکشانند. رومی ها که تصور کردند کارتاژی ها در حال فرار هستند، به دل دشمن رفتند. سواره نظام های هانیبال، سوارکاران رومی که از جناحین محافظت می کردند را پس زدند و پشت نیروهای رومی حلقه زدند.
فرماندهان رومی به موقع متوجه اشتباهشان نشدند و خط دفاعی هلالی شکل پیاده نظام های کارتاژی، از جلو به دور آنها حلقه زدند و سواره نظام های هانیبال از پشت آنها را محاصره کردند. سربازان رومی به گونه ای در تله کارتاژی ها افتادند که حتی نمیتوانستند شمشیر خود را حرکت دهند. حدود ۶۰۰۰۰ رومی در این میدان به هلاکت رسیدند.
۲. کراسوس در نبرد حران
مارکوس لیسینیوس کراسوس و لژیون های رومی او در ۵۳ ق.م، توسط پارتیان (اشکانیان) در نبرد حران کاملا در هم شکستند. کراسوس مرتکب اشتباه شد و این جنگ و مهارت کمانداران اسب سوار اشکانی را دست کم گرفت. او ۴۰۰۰۰ لژیونر و نیروهای کمکی را به سمت ارتش اشکانی فرستاد. مشاورانش به او توصیه کردند که در کوه ها یا نزدیکی فرات منتظر بمانند تا سواره نظام های اشکانی از تشنگی و گرما خسته شوند ولی کراسوس گوش نکرد و به اشکانیان حمله کردند.
کراسوس تعداد ارتش پارت ها را اشتباه تخمین زد و دستور تشکیل خط دفاعی مربعی را داد و سواره نظام های اشکانی آن را در هم ریختند. اشتباهات کراسوس منجر به مرگ خوش، پسرش و ۲۰۰۰۰ سرباز رومی شد.
۳.رومی ها در جنگل تیوتوبورگ
کمتر جنگی مثل جنگ لژیون های واروس در جنگل تیوتوبورگ با رومی ها، تا این حد فاجعه بار بود. واروس در ابتدا اشتباه کرد و به حرف مشاور خودش، آرمینیوس، یک رئیس قبیله آلمانی، گوش کرد. وقتی ارمینیوس به او اطلاع داد که یک شورش در حال رخ دادن است، واروس با نیروهایش به جنگل تیوتوبورگ رفت تا با آنها مواجه شود.
واروس سازماندهی و مهارت قبیله آلمانی را از میدان نبرد دست کم گرفت. او جنگل را شناسایی نکرد و با نیروهای رومی به دل جنگل زد. یک ارتش آلمانی منظم به رهبری آرمینیوس که در جنگ کمین کرده بود، به طور ناگهانی سربازان رومی را گرفتار کرد .تنها چند هزار سرباز رومی موفق به فرار شدند و وارسوس به خاطر اشتباهش در میدان جنگ مجبور به خودکشی شد.
۴.فرانسوی ها در نبرد آژانکورد
در ۱۴۱۵ ، ارتش فرانسوی در آجینکورد، انتظار یک پیروزی فراموش نشدنی را می کشید. ارتش آنها نسبت به انگلیسی ها (تحت سلطنت هنری پنجم) بیشتر بود و شوالیه ها و پیاده نظامان زیادی داشتند. در طول جنگ، سواره نظام های فرانسوی ، سعی کردند کماندار انگلیسی را تهدید کنند ولی نتوانستند از خط دفاعی که برای خودشان ساخته بودند رد شوند. در این شرایط فرانسوی ها در تله انگلیسی ها افتادند و جنگ را باختند.
۵.اتریشی ها در جنگ کرانسبز
در ۱۷۸۸ ، در طول جنگ ترکیه–اتریش، ارتش اتریش، تحت امپراطوری جوزف دوم، اتریشی ها گل به خودی زدند!!. درگیری بین سربازان اتریشی از زمانی آغاز شد که سواره نظام های اتریشی (که به عنوان طلایه دار خدمت می کردند)، از به اشتراک گذاشتن مشروبشان با پیاده نظام ها خودداری کردند. وقتی یکی از سواره نظام های مست به سمت پیاده نظامی شلیک کرد، او هم جوابش را با شلیک داد. وقتی دو گروه با هم درگیر شدند، متوجه شدند که ترک های عثمانی در حال نزدیک شدن به آنها هستند.
سواره نظام ها به اردوگاه اتریشی گریختند و یک افسر سردرگم هم دستور داد که آنها را با توپ به آتش بکشند. در تاریکی ، اتریشی ها تصور کردند که نیروهای عثمانی به آنها حمله کرده اند و به یکدیگر (نیروهای خودی) حمله کردند. بیش از ۱۰۰۰ اتریش در آن شب کشته شدند و جوزف دوم به دلیل هرج و مرج عقب نشینی کرد. دو روز بعد عثمانی ها رسیدند ولی کسی را برای جنگ در میدان کرانسبز نیافتند!
می‌توانستید به نبرد واترلو میان فرانسه و انگلستان که در آن ناپلئون بناپارت از بس که به نیروی دریایی بریتانیا توّجه کرده بود، از نیروهای زمینی‌اِشان غافل شد و خودتان هم که بهتر از من از باقی ماجرا آگاهی داربد.