اسکلت های شهر پمپی، اسرار رومیان را فاش می کند

گدازه های آتشفشان وزوو ، شهر پمپی را نابود کرد

کشف بقایای شهر پمپی در ایتالیا که در سال ۷۹ بعد از میلاد مسیح در نتیجه فوران کوه آتشفشان “وزوو” نابود شد، همچنان شناخت بیشتری از زندگی مردم روم باستان از جمله شکاف طبقاتی در این جامعه، رژیم غذایی و خدمات بهداشتی آن ارائه می دهد.

برای بسیاری از مردم وحشت زده پمپی، انبار بزرگ محصولات کشاورزی که در حومه شهر “اپلنتیس” واقع بود، پناهگاهی مناسب برای فرار از گدازه های آتشفشان بود.

در حدود ۵۰ نفر در آن جا پناه گرفته بودند. ما می دانیم که این تعداد در آن جا بودند به این دلیل که باستان شناسان در دهه ۱۹۸۰ موفق شدند اسکلت این افراد را کشف کنند. اسکلت این افراد به طور شگفت انگیزی محفوظ مانده بود.

این افراد در آن جا در میان ذرات آتشفشان و گازهای سوزان محصور شده بودند، هدف آنها این بود که با پناه گرفتن در این محل از آتشفشان دور بمانند.

ما می دانیم که این افراد دقیقا چگونه جان خود را از دست دادند و چه چیزی باعث مرگ آنها شد.

اما کشف اسکلت های به جا مانده از این افراد همچنین نکته های جالبی درباره نحوه زندگی مردم ساکن در پمپی ارائه می دهد.

اغلب ما تصور می کنیم که مردم روم باستان، قامتی کوتاهتر از ما داشته اند. اما باید بدانیم که این مردم چنین نبودند.

در واقع، مردم روم باستان، بلندتر از مردم امروزی ساکن در ناپل هستند.

ما همچنین تصور می کنیم که مردم روم باستان در جوانی از دنیا رفته اند، اما با استناد به اسکلت های کشف شده، چنین تصوری درست نیست.

حقیقت این است که دوران کودکی زمانی واقعا خطرناک برای آنها بود. انواع بیماری هایی که در حال حاضر از طریق تزریق واکسن و یا با مصرف انواع آنتی بیوتیک ها به آسانی قابل درمان است، در آن زمان عاملی کشنده بود.

جالب است بدانید که بیماری های عفونی تاثیراتی بر روی مینای دندای کودکان برجای می گذاشت و بر روی اکثر اسکلت های کشف شده این نشانه ها دیده می شود.

اسکلت های مربوط به دوقلوهای کشف شده، نشانه هایی از بیماری سفلیس مادرزادی را در خود دارد. اگر چنین چیزی درست باشد، پس این نظریه که این بیماری از طریق کریستوف کلمب و دریانوردان او در قرن ۱۵ به اروپا انتقال داده شد، قابل توجه است.

اما کشف این اسکلت ها حقایق بیشتری را درباره جامعه روم باستان و زندگی خانوادگی آن دوران در اختیار ما قرار می دهد.

واقعیت آن است که زنده ماندن افراد مبتلا به سفلیس نشان می دهد که در روم باستان، شبکه حمایتی از بیماران وجود داشته است. به نظر می رسد در آن زمان خانواده هایی بودند که تمایل داشتند تا خود را وقف نگهداری از افرادی که به شدت بیمار هستند، بکنند.

اما کشف این ۵۴ اسکلت، جنبه های دیگری از جامعه روم باستان را هم نشان می دهد.

باستان شناسان به محض کشف این اسکلت ها، دریافته اند که آنها در دو گروه قرار دارند. اسکلت تعدادی از آنها در بخشی از اتاق قرار داشت بدون آن که شی و کالایی در کنار آنها دیده شود، این در حالی است که در طرف دیگر اتاق در کنار مجموعه اسکلت ها، طلا، جواهرات و مجموعه ای از اشیا قیمتی دیده می شد.

چه توضیحی می توان برای این دو گروه اسکلت کشف شده، داد؟

این احتمال وجود دارد که اسکلت هایی که در کنار آنها شی قیمتی دیده نمی شود، متعلق به افرادی بوده که از ترس فوران آتشفشان از محل گریخته اند.

اسکلت های کشف شده اطلاعات باارزشی را درباره نحوه زندگی مردم روم باستان ارائه می دهد

در مورد گروه دوم که در کنارشان اشیا باارزش کشف شده، این احتمال داده شده که این افراد سعی کرده اند اشیا قیمتی را به هنگام فرار از آتشفشان با خود ببرند. البته احتمال دیگری که در این مورد وجود دارد این است که شاید گروه دوم تبهکارانی بوده اند که در راه فرار از شهر پمپی به اپلونتیس، اقدام به سرقت کرده بودند.

البته بطور قطع در این باره اطلاعی در دست نیست، اما این احتمال وجود دارد که ما با گروهی از مردم فقیر و ثروتمند روبرو هستیم.

رژیم غذایی شگفت انگیز

بررسی اسکلت های کشف شده این سوالات را در ذهن ایجاد می کند: آیا هر دو گروه تغذیه یکسانی داشتند؟ آیا یک گروه از قامت کوتاهتری برخوردار بودند؟

جواب به این سوالات منفی است.

کشف باستان شناسان در شهر پمپی و مناطق اطراف، درباره زنگی مردم ثروتمند و فقیر این دوران تصوراتی به ما می دهد.

یکی از نتایج به دست آمده در این باره این است که هم ثروتمندان و هم فقرا در شهر پمپی، رژیم غذایی مناسبی داشته اند.

حقیقت این است که ثروتمندان، احتمالا اتاق های غذاخوری مجللی داشته اند، اما فقرا هم درعین حال رژیم غذایی خوبی داشته اند.

اما چگونه به چنین اطلاعاتی دست یافته ایم؟

بررسی های انجام شده بر روی بقایای بدست آمده از توالت های یک مجتمع مسکونی مربوط به افراد طبقه متوسط در شهر “هرکولانیوم” که در نزدیکی شهر پمپی، واقع است نشان داده که مردم عادی ساکن در این منطقه دارای رژیم غذایی قابل توجهی بوده اند که شامل دانه های روغنی، انجیر، تخم مرغ و مرغ بوده است.