از بردگی تا اشرافیت مومیایی ۱۹۰۰ ساله پومپئی

به تازگی در پومپئی، شهری واقع در روم باستان جسدی مومیایی کشف شده که مو و استخوان‌های آن به خوبی تا امروز باقی مانده است. باستان‌شناسان احتمال می‌دهند که این جسد متعلق به برده‌ای باشد که بعدها در زندگی خود به جایگاه بالاتری در طبقه‌بندی اجتماعی آن دوران دست پیدا کرده است.

جسد «مارکوس ونریوس سکوندیو» در مقبره‌ای در گورستان پورتا سارنو کشف شده که در آن زمان، این گورستان یکی از دروازه‌های اصلی شهر پومپئی بوده است. تاریخ این مقبره به یک دهه پیش از فوران آتشفشان «مونت وسوویوس» (Mount Vesuvius) در سال ۷۹ میلادی بازمی‌گردد.

باستان‌شناسان بقایای سکوندیو را بهترین جسد حفظ شده در تاریخ پومپئی می‌دانند. موهای سفید سکوندیو به خوبی در این مقبره حفظ شده و بخشی از گوش او همچنان دیده می‌شود. آزمایش‌های اولیه نشان می‌دهند که او حدودا در سن ۶۰ سالگی مرده است.

معمای سوزانده نشدن جسد سکوندیو

سکوندیو برده و سرپرست معبد ونوس در پومپئی بود. پس از اینکه از بردگی آزاد می‌شود، به «رده آگوستالز» (ranks of Augustales) می‌پیوندد که محل آموزش کشیش‌هایی بود که امپراتوری را می‌پرستیدند. کشف مومیایی سکوندیو در یک مقبره نشان می‌دهد که او در این مدت به جایگاه اجتماعی و اقتصادی خوبی دست پیدا کرد.

علاوه بر این، کتیبه‌ای مرمری در بالای مقبره وجود دارد که به سکوندیو اهدا شده است. این کتیبه اجرای تئاتری در پومپئی را نشان می‌دهد که در یونان ساخته شده بود. باستان‌شناسان می‌گویند که این کتیبه اولین سند مشخص از اجرای تئاتر در پومپئی به زبان یونانی است. چنین تئاترهایی محیطی با فضای فرهنگی باز و زنده را نشان می‌دهند که یکی از ویژگی‌های پومپئی است.

در سال‌های اخیر کشفیات زیادی در پارک باستان‌شناسی پومپئی انجام شده که شامل بقایای انسان‌ها و حیوانات کشته شده با فوران معروف آتشفشان مونت وسوویوس است. ناحیه عظیم Regio V در این پارک همچنان در دست کاوش است و به روی عموم باز نشده است.