سقوط امپراتوری روم غربی

اودوآکر که قدرت یافته بود از ضعف امپراتوری روم غربی سود جست و اورسته امپراتور را خلع کرد و پسر خردسال او را به نام رمولوس آگوستوس را به جای پدرش به تخت سلطنت نشاند.

در روز ۲۳ اوت سال ۴۷۶ میلادی اودوآکر از سوی نیروهای ژرمن تبار به مقام پادشاهی انتخاب می شود.

او در نبردی در پاویا، اورسته را که گریخته بود شکست داده و به قتل می رساند.

اودوآکر پس از اینکه رمولوس آگوستوس را از سلطنت برکنار می کند برای حفظ ظاهر نشان های سلطنتی را برای زنون امپراتور روم شرقی در کنستانتینوپل (قسطنطنیه) ارسال می کند که به نوعی به مفهوم اتحاد دوباره دو بخش امپراتوری روم بود.

امپراتوری روم نزدیک به یک قرن پیش از این تاریخ در سال ۳۹۵ میلادی پس از مرگ تئودوسیوس به ۲ امپراتوری روم غربی به مرکزیت شهر رم و امپراتوری روم شرقی به مرکزیت کنستانتینوپل (قسطنطنیه) تجزیه شده بود.

اودوآکر شهر راونا را پایتخت خود کرده و قدرت خود را بر شبه جزیره ایتالیا گسترش می دهد.

او جزیره سیسیل و دالماسیا را تصرف می کند و پس از استقرار قدرتش امپراتوری روم شرقی را مورد حمله قرار می دهد.

زنون برای رفع فتنه اودوآکر از تئودوریک پادشاه اوستروگوت ها کمک می طلبد.

سرانجام پس از چندین نبرد ، تئودوریک به دشواری موفق به شکست و قتل اودوآکر می شود.

در روز ۴ سپتامبر سال ۴۷۶ میلادی اودوآکر یک رییس قبیله بربر رمولوس آگوستوس را از سلطنت خلع کرد و امپراتوری روم غربی از نقشه جهان حذف شد.

با اضمحلال امپراتوری روم غربی شهر رم که در زمان شکوه خود یک میلیون نفر جمعیت داشت دچار زوال شد به طوری که چند ده هزار جمعیت آن در ویرانه ای که زمانی پایتخت امپراتوری پر قدرت روم بود ، برای بقا تلاش می کردند.