شورش بوگاچف؛ بزرگترین قیام تاریخ روس

آغاز شورش

این شورش توسط برخی قزاق های روسیه به رهبری یملیان بوگاچف، سرهنگ سابق ارتش روسیه سازمان یافته بود و همزمان با ناآرامی های عمیق دهقانان و جنگ با امپراتوری عثمانی رخ داد. پوگاچف خود را به دروغ پتر سوم، شوهر کشته شده کاترین معرفی کرده بود. این قیام سازمان یافته چالش بزرگی را برای دولت امپراتوری کاترین دوم به وجود آورد.این شورش توانست حمایت گروه های مختلفی از جمله دهقانان ، قزاق ها و «مومنان قدیمی»(مخالف اصلاحات دینی) را به دست آورد.

آشوب

سربازان بوگاچف پراکنده، دارای سازماندهی ضعیف و فاقد انضباط بودند. آن ها در مسیر خود از یک روستا به روستای دیگر حمله می بردند، خانه ها را به آتش می کشیدند، به زنان تجاوز می کردند، و مردم را به قتل می رساندند. دهقانان از انتقام جویی های بی رحمانه بوگاچف نسبت به اربابان زمیندار که به همان اندازه بی رحم بودند احساس شادمانی می کردند اما نسبت به امنیت خودشان نیز هراسان بودند. ویرانگری وحشتناک بود. از زمان هجوم مغولان به بعد روسیه گرفتار چنین ویرانی هولناکی نشده بود. بوگاچف در ابتدا به پیروزی هایی دست یافت. نیروهای دولتی نتوانسته بودند به طور موثر به شورش پاسخ دهند، که بخشی از آن به دلیل مشکلات لجستیکی و برآورد غلط از مقیاس شورش بود.

سرانجام

با این حال ، این شورش به اواخر سال ۱۷۷۴ توسط ژنرال میکلسون سرکوب شد. پوگاچف به سرعت دستگیر و در ژانویه ۱۷۷۵ در مسکو اعدام شد. انتقام های بیشتر علیه مناطق شورشی نیز توسط ژنرال پیتر پانین انجام شد.
کاترین کبیر درباره بوگاچف:

مثل یک آدم رذل زندگی کرده است و مثل یک بزدل خواهد مرد… . او نمی تواند بخواند یا بنویسد اما مردی جسور و سرسخت است… . او امیدوار است که بخاطر شجاعتش مورد بخشش قرار گیرد. اگر او تنها مرا اندوهگین کرده بود استدلالش درست بود. من او را می بخشیدم. اما این موضوع مربوط به امپراطوری است که قوانین خودش را دارد.

این واقعه داستان های بسیاری را در افسانه و ادبیات روس به وجود آورده است که مهمترین آنان رمان تاریخی پوشکین «دختر کاپیتان» (۱۸۳۶) است.

نقشه شورش بوگاچف..