شین یون بوک که با نام مستعارش هه وون (۱۷۵۸ – ۱۸۱۳) بهتر شناخته می شود، نقاش کره ای دودمان چوسون بود. او به مانند هم عصرهایش دان ون و گیونگ جه، به دلیل تصویر گرایی واقع گرایانه از زندگی روزمره در زمانش معروف است. جنبه های شهوانی نقاشی های ژانر او به وضوح از دان ون بیشتر است؛ حقیقتی که در نهایت به اخراجش از موسسه نقاشی سلطنتی (دوهواسو) منجر شد. غالبا در عصر چوسون نقاشی حرفه ای موروثی به شمار می رفت و پدر و پدر بزرگ هه ون نیز نقاشان درباری بوده اند. به همراه دان ون و نقاش سده بعدی اوون، امروز هه ون به عنوان یکی از ” سه ون ” از نقاشان عهد چوسون در یادها مانده است.
زندگی نامه
اطلاعات زیادی در مورد زندگی شین یون بوک در دسترس نیست. او پسر نقاش درباری هان پیونگ بود که در نقاشی پرتره های سلطنتی یونگجو و جونگجو مشارکت داشت. هه وون به مرتبه رسمی چوم جول جه سا در موسسه نقاشی سلطنتی دوهواسو رسید و در سبک های مختلف نقاشی منجمله ژانر، مناظر و حیوانات مهارت داشت. گمان می رود که شین بدلیل محبوبیت نقاشی های ژانر در آن زمان تعداد زیادی نقاشی را از خود بجای گذاشته باشد.
فرضیه ها و مطالعات گوناگونی در مورد زندگی شین یون بوک وجود دارد. فرضیه هایی در این مورد که ممکن است او هیچگاه عضوی از دوهواسو نبوده باشد و یا وی روابط نزدیکی با کیم هونگ دو نداشت.
سبک و میراث
علیرغم اینکه شین یون بوک در حرفه خویش به شدت تحت تاثیر و تحت الشعاع کیم هونگ دو قرار گرفته بود، اما شیوه و هنرنمایی منحصر به فرد خویش را توسعه داد. شین به همراه کیم هونگ دو به دلیل نقاشی های ژانر خویش از عهد چوسون در زمره بهترین ها قرار دارند. در حالیکه کیم زندگی روزمره رعایا را با بیانی طنز به تصویر کشیده است، شین در نقاشی هایش از اهالی شهر و گیسانگ ها نگاهی اجمالی بر شهوانیت انداخته است. انتخاب اشخاص، ترکیب ها و روش های نقاشی توسط وی از سبک کاری کیم متفاوت بود. شین از رنگ های روشن و ضربات ظریف قلمو بهره می برد. او همچنین مناظری از شمنیسم و زندگی شهری را به تصویر می کشید و باعث درکی بهتر از سبک زندگی و رسومات اواخر عهد چوسون می شد.
نقاشی های چشم اندازی وی که بر پایه مرکب بود، از ضربات واضح و روشن قلمو بهره می برد. این روش با سبک یون جه هونگ مشابهت داشت. یون در سبک جدید نقاشی اواخر دودمان چوسون پیشرو بود. او همچنین از روش سنتی خالی گذاشتن فضای خالی در نقاشی هایش استفاده نمی کرد و غالبا تمام بوم نقاشی را پر می نمود. اگرچه شین اشعار کوتاه و مهر خویش را در بیشتر نقاشی هایش حک می کرد، اما هیچ کدام از آنها بیانگر تاریخ یا زمان خلقشان نیستند و تعریف روند پیشرفت سبک نقاشی وی دشوار است. به عنوان یکی از ستون های نقاشی ژانر در عهد چوسون، او بر بسیاری از نقاشان پس از خود نیز اثر گذار بود.
انقلابی در نقاشی
شین یون بوک در کنار دیگران به دلیل تصویر سازی رک و صریح از عشق مابین مرد و زن شناخته می شود. آثار مشهور شین شامل ” عشاق زیر ماه ” ، ” لوتوس های قابل ستایش ” و ” مهمانی قایقرانی ” یانگبان (مردانی از طبقه اشراف) را به تصویر می کشد که ارتباطاتی با گیسنگ ها یا گینیو ها داشتند. گیسنگ ها زنان هنرمندی بودند که به طبقات پائین اجتماعی متعلق بودند. او با اینکار به طرز طنز آمیزی سبک زندگی ریاکارانه طبقه یانگبان را به سخره گرفت.
همچنین شین به دلیل تصویر گری های واقع گرایانه اش از زنان مورد تمجید قرار گرفته است. شین در شاهکارش ” نقاشی زیبایی ” از زنگ های غنی و مرتعشی برای ترسیم زیبایی یک زن چوسونی استفاده کرده است. ایده ترسیم زن به عنوان موضوع نقاشی در جامعه کنفسیوسی آن زمان انقلابی تلقی می شد. اما شین استانداردهای دیرین را به چالش کشید و مجموعه ای از آثار ارزشمند هنری که از نظر موضوعی برانگیزاننده بودند را ایجاد کرد.
آلبوم نقاشی وی مشتمل بر ۳۰ مورد از آثار شین است و در سال ۱۹۷۰ به عنوان صد و سی و پنجمین گنج ملی کره جنوبی تعیین شد.
نقاشی های مشهور
تصویر جمال : نقاشی بر روی ابریشم. این نقاشی معیارهای زیبایی سنتی را در عهد چوسون به تصویر می کشد. جزئیات واقع بینانه هانبوک قابل توجه می باشد.
نمای روز دانو: شین یون بوک در این نقاشی مشهورش روح بزمی دانو را با به تصویر کشیدن چهار زن که در کنار یک نهر در حال حمام و استراحت هستند و در حال بافتن موهای شسته شده خویش در آب جوشیده با برگ های مطبوع بودند توصیف می کند.
آلبوم نقاشی ها
عالی