جونگ یاک یونگ
با نوشتن بیشتر از ۵۰۰ کتاب در طول عمر ۷۵ ساله اش؛ جونگ یاک یونگ تقریبا تمام رشته های دانش را از سیاست و اقتصاد گرفته تا کشاورزی و دژ سازی ؛ در نوشته هایش پوشش داد.
اما جونگ یاک یونگ شخصی فراتر از یک محقق بود. به عنوان یک مقام دولتی؛ مخترع و نویسنده؛ او یک اصلاح طلب ذاتی بود که سعی نمود تا جامعه ی چوسون را توسط فلسفه ی ” آموزه های عملی” که به نام سیلهاک نیز شناخته می شود؛ مجددا بازسازی کند.
رویای اصلاح سلسله ی چوسون:
جونگ یاک یونگ در سال ۱۷۶۲ در شهر نامیانگ جو کنونی و به عنوان چهارمین پسر از یک خانواده ی اشرافی به دنیا آمد. لقب وی داسان ( تاسان ) بود. در سن ۴ سالگی او می توانست تا نوشتار کلاسیک هزار حرفی را بخواند و در سن ۷ سالگی جانگ یاک یونگ اشعاری را به زبان چینی می نوشت. از سال های ابتدایی زندگیش؛ جونگ یاک یونگ در مورد سیستم غیر منطقی کشوری تردیدهایی داشت و از کتب مقدس کنفسیوسی که واقعیات را مورد توجه قرار نمی داد؛ نا امید شده بود. زمانی که او ۱۶ سال داشت؛ جونگ یاک یونگ با آثار فیلسوف انجمن سیلهاک یعنی ” سونگ هو یی ایک ” مواجه شد و تحت تاثیر کارهای او که زندگی مردم و واقعیات چوسون را مورد توجه قرار می داد؛ قرار گرفت. او که مصمم بود تا فلسفه ای را فرا گیرد که ارزشی عملی را به زندگی ببخشد؛ در سن ۲۲ سالگی وارد آکادمی سونگ کیون کوان شد و در سن ۲۸ سالگی آزمون خدمات دولتی را با موفقیت گذراند.
زمانی که او وارد خدمات دولتی شد؛ جونگ یاک یونگ دوران موفقیت آمیزی را داشت و در پست های مختلفی در دولت به ایفای نقش پرداخت. در سال ۱۷۹۲؛ او گوجونگی را که یک جرثقیل سنتی بود و در ساخت دژ هواسونگ در سوون استفاده شد؛ اختراع نمود. او همچنین به عنوان سرپرست ساخت کلی این دژ منصوب شد. در سال ۱۷۹۴؛ او به عنوان یک بازرس مخفی سلطنتی در منطقه ی گیونگی خدمت نمود و مقامات فاسدی را که از قدرت خود بر علیه رعایا سو استفاده می کردند اخراج می نمود.
جونگ یاک یونگ اعتماد پادشاه جئونگ جو را به خود جلب کرد و در قلب رعایا جای گرفت ولی بعد از مرگ پادشاه جئونگ جو در سال ۱۸۰۰؛ با شرایط سختی روبرو شد.
دستاوردهای محققانه در تبعید:
در سال ۱۸۰۱ جونگ یاک یونگ قربانی آزار و اذیت بر علیه کاتولیک ها موسوم به ” شین یو باک هه ” شد و به مدت ۱۸ سال به تبعید فرستاده شد. در خلال تبعید وی در گانگ جین؛ جونگ یاک یونگ اوقاتش را با رعایای فقیر و بی قدرت سپری می کرد و شاهد ظلم و ستم و آزار و اذیت هایی که آنها تحمل می کردند نیز بود. این تجربه تاثیر عمیقی بر آثار جونگ یاک یونگ داشت. او زمان هایش را در تبعید به نوشتن کتاب هایی که بر کاربردهای عملی و ادراکی مفید در زندگی رعایا تاکید داشت؛ وقف کرد. از مهم ترین نوشته های وی می توان به کتاب راهنمای دولت برای مالیات و دریایی؛ یک کتاب در مورد هنر حکمرانی و یک کتاب پزشکی در مورد روش های درمان سرخک و آبله اشاره نمود.
تاثیر در نسل های آینده:
در سال ۱۸۱۸؛ جونگ یاک یونگ از تبعید آزاد شد و تمام عمر باقی مانده اش را به تکمیل مطالعاتش و تدوین فلسفه ی سیلهاک پرداخت. او در سال ۱۸۳۶ و در سن ۷۵ سالگی فوت نمود. اگر چه رویای جونگ یاک یونگ در مورد اصلاح جامعه ی کره تحقق نیافت ولی نسل های آینده به فلسفه ی او به عنوان پاسخ هایی در شرایط آشفته می نگرند و کره ای ها اکنون نیز به وی به عنوان یک فیلسوف بزرگ و اصلاح طلب احترام می گذراند.