چه ایونگ اون

مردی که پایان ارتش های صالح را رقم زد:

زمانیکه امپریالیست ژاپن در اواخر سلسله چوسون این دودمان را به تاراج برد، تعداد بی شماری از رهبران ارتش های صالح که از سربازان داوطلب تشکیل شده بودند، جریان هایی را به منظور مقاومت در برابر نفوذ ژاپنی ها هدایت کردند.

آنها شامل جون بونگ جون که ژنرال ماش نامیده می شد، چویی ایک هیون که ارتشی را بخاطر عدالت در سن کهنسالی ۷۴ سالگی ایجاد کرد، و رهبر ارتش شین دول سوک که از لحاظ خانوادگی یک فرد عادی بود می شدند. این افراد تنها تعداد اندکی از رهبران صالح بودند.

اما اطلاعات اندکی در مورد آخرین رهبر ارتش صالح در امپراطوری کره وجود دارد، امپراطوری که از ۱۸۹۷ تا ۱۹۱۰ به طول کشید. رهبر ارتش چه ایونگ اون سرنوشت خویش را با سربازان مقاومت سلطنتی به اشتراک گذاشت، سربازانی که در اواخر مبارزه نیز به مانند ابتدای دوران مقاومت جسورانه به پیکار می پرداختند. او در سنین ۲۵ تا  ۳۳ سالگی و در زمانی که در اوج جوانی خویش قرار داشت، سرسختانه برای کشورش به پیکار می پرداخت و در طولانی ترین عملیات های مقاومتی نظامی شرکت می کرد. حال اجازه دهید مسیر زندگی این رهبر نظامی را مرور کنیم:

ملحق شدن به سربازان مقاومت سلطنتی:

چه ایونگ اون در سال ۱۸۷۹ در سونگ چون واقع در ناحیه پیونگان جنوبی متولد شد. خانواده او به حدی فقیر بودند که تمام افراد خانواده اش به منظور بریدن و سوزاندن گیاهان جنگلی در مزارع به منظور تامین معاش به گوکسان واقع در منطقه هوانگهه رفتند.

ایونگ اون پسری نیرومند، باهوش و پرهیزگار بود. وقتی که ملاکین ثروتمند زمین ظالمانه به چپاول کشاورزان فقیر می پرداختند، او به میان آمده و با کشاورزان صحبت کرد. ایونگ اون به عنوان افسر وظیفه پیاده نظام ارتش امپراطوری کره ایفای نقش نمود. متاسفانه ارتش کره در اول آگوست ۱۹۰۷ توسط امپریالیسم ژاپن منحل شد. وقتی که پارک سیونگ هوان فرمانده اولین گردان محافظین سلطنتی به نشانه اعتراض با شلیک گلوله ای خود را کشت، ایونگ اون به افسر نظامی ارتش صالح به رهبری لی جین ریونگ تبدیل شد تا بتواند در یک مقاومت مسلحانه در برابر ژاپنی ها در مناطق پیونگان و هامگیونگ به پیکار بپردازد.

شهرت او زمانی به اوج رسید که در سال ۱۹۰۸ به ایستگاه های فرعی پلیس ژاپن و پلیس نظامی ژاپن در مناطق هوانگهه و هامگیونگ حمله کرد و تسلیحات بدست آمده از این حمله کمک شایانی به تسهیل فعالیت های ارتش های صالح کره ای نمود.

عملیات نظامی حتی بعد از معاهده تحت الحمایگی کره – ژاپن در سال ۱۹۱۰ هم ادامه یافت:

حتی پس از اینکه کره حق حاکمیت خود را در زمان انعقاد اجباری قرارداد تحت الحمایگی  کره – ژاپن در سال ۱۹۱۰ از دست داد، ایونگ اون انحلال ارتش مقاومت را رد کرد و در ارتش صالح کیم جین موک به ایفای نقش پرداخت.

با به کار گیری روش های چریکی که تعداد محدودی از سربازان زبده و موثر را نیز در بر می گرفت، ایونگ اون به منظور نابودی پست ها و تجهیزات ارتباطی پلیس ژاپن به سرعت و هوشمندانه از منطقه ای به منطقه دیگر می رفت.

او در سال ۱۹۱۳ به ایستگاه های خارج از شهر پلیس نظامی ژاپن در منطقه هوانگهه یورش برد و در آنجا تعدادی از سربازان ژاپنی را به هلاکت رساند. حتی ژاپن جایزه بزرگی را برای دستگیری وی تعیین کرد، برای دستگیری قهرمانی که آزادانه از مناطق کوهستانی در گیونگ گی، گنگ ون و هامگیونگ گذر می کرد و جنگ های چریکی به راه می انداخت.

در دوازدهم نوامبر ۱۹۱۴، پلیس ژاپن اظهار کرد به کسی که ایونگ اون را دستگیر کرده و وی را دست بسته به اداره پلیس آورد، جایزه ای به ارزش ۲۸۰ ون اهدا خواهد کرد. همچنین وعده داده شد که به شخصی که اطلاعاتی در مورد محل اختفای چه ایونگ اون دهد و نیز به کسی که در راستای دستگیری وی کمک کند، بسته به سطح کمکشان جوایزی داده خواهد شد.

با اینحال چه ایونگ اون چنان در جنگ چریکی قوی بود که حتی ژاپنی ها نیز پذیرفته بودند که تلاش های دقیق اطلاعاتی پادگان و پلیس نظامی ژاپن تماما بی اثر بوده است. اما او نتوانست بعد از سال ۱۹۱۵ مقاومت را ادامه دهد.

ادامه یافتن تنازع به پایانی تلخ:

او در سال ۱۹۱۵ یک جنگ چریکی را در نزدیکی کوهستان پک نیون در شهر سونگ چون در محدوده ناحیه پیونگان جنوبی به راه انداخت. وی در پانزدهم ژوئن در یک روستای محلی به دیدار مردی ثروتمند رفت تا بتواند برای فعالیت های نظامی اش پول جمع کند.  ولی ایونگ اون به دلیل اطلاع نهانی که از حضورش در محل شده بود، دستگیر شد. او در ماه سپتامبر در دادگاهی در پیونگ یانگ به مرگ محکوم شد و در چهارم نوامبر در زندانی در پیونگ یانگ جان به جان آفرین تسلیم کرد.

هشت سال فعالیت های نظامی وی که از سال ۱۹۰۷ تا ۱۹۱۵ طول کشید، به پایان راه خود رسید. سربازان مقاومت به طور قابل ملاحظه ای پس از معاهده تحت الحمایکی سال ۱۹۱۰ پویایی خویش را از دست دادند و آنها تقریبا متعاقب دستگیری چه اونگ اون محو شدند. منصفانه است اگر بگوییم که مرگ ایونگ اون پایان ارتش های صالح را رقم زد، ارتش هایی که بدون هیچ چشم داشتی به مدت بیست سال برای کشور به مبارزه پرداختند.

چه ایونگ اون ” آخرین رهبر ارتش صالح ” نامیده می شود که در طی طولانی ترین دوره زمانی به مبارزه پرداخت. درحالیکه کشورش توسط ژاپن از حق مالکیت خویشتن محروم گشته بود، او همچنان در هر گوشه کشور مردانه وار و سریع به پا خواست. راهی که وی برای پیمودن انتخاب کرد، راه یک وطن پرست بود. آن شبیه گذر از یک تونل بدون پایان در قدرت دید است. اما او هرگز پریشان نشد و سرانجام جانش را برای کشورش فدا کرد. بعد از مرگ به چه ایونگ اون عنوان لیاقت برای پیدایش کشور اعطا شد و مدال استقلال نیز در سال ۱۹۶۲ به وی اهدا گردید.