((مذهب )) مصدر میمى و ماءخوذ از ((ذهب )) است که در زبان عربى به معناى ((طریقه و روش )) است . در تعابیر علماء دین ، مذهب طریقه خاص دین است . ((جرجانى )) مى گوید که : دین منسوب به خداست و ملت منسوب به پیامبر و مذهب مذهب جعفرى یا حنفى ، یا حنبلى ، یا مالکى و شافعى . غالبا اختلافات و افتراقات یک دین را مذهب گویند، مانند: مذهب کاتولیک ، پروتستان ، ارتودکس در دین مسیح . و نیز آمده است که ((مذهب )) به معناى طریقه و روش است .
در اصطلاح متکلمان ، مذهب به معناى روش خاصى است در فهم مسائل اعتقادى که منشاء اختلاف در آن توجیه مقدمات منطقى و یا تفسیر ظاهر قرآن است ؛ مانند مذهب شیعه امامیه ، مذهب اشاعره ، مذهب و معتزله . و در اصطلاح فقهى به معناى روش خاصى در استنباط احکام از ظواهر کتاب و سنت است ، مانند مذهب جعفرى ، حنفى ، مالکى ، شافعى ، حنبلى و…
