بودیسم تبتی و آیین عجیب دفن اجساد پس از مرگ

بودیسم تبتی یا لامایی شاخه‌ای از مذهب بودایی و از رایجترین فلسفه‌های مذهبی در مناطق رشته‌کوه هیمالیا می‌باشداز جمله در کشورهای نپال، بوتان و هندوستان. بودیسم تبتی دین رسمی کشور بوتان است. پیروان این آیین در مغولستان و جنوب، غرب و شمال چین هم زندگی می‌کنند.

مکتب بودایی «لاماییسم» یا مکتب «کلاه زرد» در اوایل قرن پانزدهم شکل گرفت. بودائیان لامایی شهر لهاسا را به عنوان مرکز مقدس می دانند. حاکمان مذهبی تبت «دالای لاما» و «پنچن لاما» نام دارند. طبق اعتقادات روح بودا در جسم دالای لاما قرار دارد و پس از مرگ او در جسم یک پسر دیگر که متولد می‌شود وارد می‌گردد. واژهی «دالایی» در زبان مغولی به معنی «اقیانوس» است و «لاما» به معنای معلم.

واژه لاما در حقیقت «بلا-ما» ست، با ساکن روی حرف «ب». این لقب، توسط مغولهای مهاجم به سرزمین تبت، به بزرگان بودایی داده شد و نشانی است از احترام آن‌ها به آیین بودا و رهبران آن.

دیدگاه مذهبی بوداییان تبتی پیرامون دفن باز (دفن آسمانی)