موسیقی مازندرانی و انواع ساز های آن

در مازندران سرود ها و آواز های دلنشین وجود دارد که سینه به سینه منتقل شده و به دوره ی ما رسیده است و همه ما با شنیدن آن لذت می بریم. موسیقی محلی مازندرانی بیانگر هویت و فرهنگ مردم آن منطقه است .

انواع سازهای مازندرانی

لله وا

سرنا یا زرنا

دسرکوتن

کمانچه

تشت لگن یا تشت لاک

قرنه

*****

ساز لله وا

این ساز یکی از تاثیرگذارترین آلات موسیقی و اصیل‌ترین ساز مازندرانی است .( لله )در مازندران نام گیاه است و(وا) به معنی باد است . یعنی سازی که با باد دمیده می شود.

لله وا سازی بادی از جنس نی است که در فرهنگ فارسی با عنوان نی چوپانی می شناسند. لله وا در ابتدا سازی مطلقا چوپانی و واسطه ارتباط گالش ها و چوپان ها با احشام و طبیعت بود . بعد ها این ساز در جشن ها و مراسم های عروسی مورد استفاده قرار گرفت. از خوانندگان معروف مازنی می توان به یحیی اسکو اشاره کرد.

جنس لله وا از ساقه گیاه نی و دارای هفت بند و شش گره است که پنج سوراخ آن در جلو و باید درپشت قرار دارد  .

نغماتی که با این ساز اجرا می شود: سلک حال، کل حال، سما حال، امیری، کشتی مقوم، وگله سری، کتولی و …..

سرنا

این ساز را در مازندران با نام سرنا و یا زرنا می شناسند ، و معمولا با نقاره همراه است. کاربرد آن در جشن ها و مراسم های ورزشی است . ساز سرنا در بین اقوام هایی مانند کردها، گیلانی ها، ترک ها و فارس ها و مازندرانی ها وجود دارد و نام این ساز در اقوام مختلف نام های مختلفی نیز دارد .

سرنا دارای شش سوراخ در قسمت بالا و یک سوراخ در قسمت پایین است.  نوع صدای سرنا به طول آن بستگی دارد. ساز سرنا از چهار قسمت تشکیل شده: قمیش، انبرک، لب گیر، بدنه ساز.

آهنگ های مخصوص سرنا

پیش نمازی، ترکمنی، سه چوبه، دوچوبه، یک چوبه، کتولی. سرنای بلندتر صدای بم تری را نسبت به سرنای کوتاه تر دارد.