سفرهای هوایی لوکس در ۸۰ سال پیش چگونه بوده است؟

کشتی هوایی هیندنبورگ | Hindenburg Airship

امروزه سفر هوایی و مسافرت با هواپیما بیش از پیش در دسترس عموم قرار دارد و دیگر یک مسافرت بسیار مجلل محسوب نمی شود. هرچند هنوز هم بخش فرست کلاس هواپیماها تجربه ای لوکس را به مسافران می دهد، اما پرواز و مسافرت هوایی به طور کل، به یکی از متداول ترین روش های سفر تبدیل شده است. یکی از اولین کارهایی که برای برنامه ریزی سفر انجام می دهیم رزرو بلیط هواپیما است و این نوع سفر جای خود را کاملا در زندگی ما باز کرده است. اما هواپیما و سفر هوایی همیشه اینقدر رایج نبوده است. در آن زمان شرکت های هواپیمایی هنوز به وجود نیامده بودند و سفر هوایی سفری لوکس و مجلل محسوب می شد و نهایت رفاه و راحتی برای مسافران فراهم می شد. یکی از مشهورترین مدل های هواپیما در دهه ۱۹۳۰، کشتی هوایی بود! این نوع کشتی که امروزه دیگر از ناوگان مسافربری خارج شده زمانی برای خود بروبیایی داشت و آرزوی بسیاری افراد مسافرت با این کشتی های غول پیکر بود! در این مطلب می خواهیم مروری داشته باشیم بر مشهورترین و مجلل ترین کشتی هوایی آن زمان، کشتی هوایی هیندنبورگ ، که دوران باشکوه و کوتاهی را در صنعت هواپیمایی به یادگار گذاشته است. در ادامه با الی گشت همراه باشید تا ببینیم مسافرت هوایی لوکس در ۸۰ سال پیش چگونه بوده است.

حدود ۷۰-۸۰ سال قبل مسافرت با هواپیما پدیده ای جدید و شگفت انگیز بود و هرکسی امکان تجربه آن را نداشت. در آن زمان فضای داخلی هواپیماها را بسیار لوکس می ساختند و اگر به عکس های آن زمان نگاه کنیم فکر می کنیم یک رستوران یا هتل ۵ ستاره هستند. سال ها پیش از آن که هواپیماهای جمبوجت، سوئیت های فرست کلاس خود را عرضه کنند کشتی هوایی آلمانی زپلین، نهایت یک سفر هوایی لوکس و مجلل بود. ۸۰ سال پیش که تازه سفرهوایی جای خود را در میان مردم باز می کرد کشتی های هوایی تحولی شگرف در این نوع مسافرت محسوب می شدند و مشهورترین آن ها کشتی هوایی هیندنبورگ (Hindenburg) بود. این کشتی هوایی غول پیکر این امکان را فراهم می کردند که مسافران را در آرامش به سفر بر فراز اقیانوس اطلس ببرند. هیندنبورگ اولین کشتی از دو کشتی هوایی بود که توسط شرکت زپلین ساخته شده بود. ساخت این کشتی هوایی در سال ۱۹۳۱ آغاز شد و در ۱۹۳۶ تکمیل شد.

کشتی هوایی هیندنبورگ از یکی از آلیاژهای آلومینیوم به نام دورالیوم (duralumin) ساخته شده بود و اطراف آن با ۷ تن گاز هیدروژن پر شده بود. گاز هیدروژن سبک تر از هواست و به این ترتیب، باعث می شد این کشتی هوایی غول پیکر تعداد مسافر زیادی را بر فراز اقیانوس جابجا کند. کشتی های هوایی در آن زمان نوآوری جالبی محسوب می شدند و امکان سفرهای لوکس و مجلل بر فراز ابرها را مهیا کرده بودند. اما یکی از نقاط ضعف بزرگ این نوع کشتی ها، قابل اشتعال بودن گاز هیدروژن بود. کشتی هوایی هیندنبورگ در ماه می ۱۹۳۶ رسما وارد ناوگان مسافربری شد و ۵۰ مسافر را به سفری لوکس و مجلل بر فراز اقیانوس اطلس برد. این کشتی هوایی به قول امروزی ها سفری لاکچری محسوب می شد و خیلی از افراد مسن هنوز هم خاطره آن کشتی را به یاد دارند.

قبل از آنکه هواپیماهای مسافربری رایج شوند کشتی های هوایی حاکم بلامنازع آسمان ها بودند و شهرهایی مثل نیویورک را به غرب اروپا متصل می کردند. ناوگان کشتی های هوایی زپلین شامل کشتی های غول آسایی مثل گراف زپلین و همچنین هیندنبورگ بود که مسافران را به سفرهای بین قاره ای می بردند. مشهورترین کشتی هوایی هیندنبورگ بود که به افتخار پل ون هیندنبورگ، فیلد مارشال سابق آلمان نامگذاری شده بود.

کشتی های هوایی جثه ای غول آسا و عظیم داشتند. به طوری که کشتی هوایی هیندنبورگ با طول ۲۴۴ متر تقریبا چهار برابر طول هواپیمای بوئینگ ۷۴۷ بود! علیرغم ظاهر بزرگش، این کشتی هوایی سریع ترین کشتی در زمان خودش محسوب می شد و سفر از نیویورک به آن سوی اقیانوس اطلس را در ۴۳ ساعت انجام می داد. این مدت زمان پیشرفت بزرگی در طی کردن این مسیر طولانی بود. کشتی هوایی هیندنبورگ نهایت تجمل و رفاه را به مسافران ارائه می کرد.

فضای داخل کشتی درست مانند یک سالن ناهارخوری شیک تزئین شده بود و خدمه و مهمانداران نیز در زیر این بخش قرار داشتند. در کنار این سالن پنجره هایی تعبیه شده بود تا مسافران بتوانند منظره زیبای اقیانوس را نیز در طول سفر تماشا کنند. این سالن غذاخوری با ۵ متر عرض و ۱۳ متر طول دارای کاغذ دیواری های ابریشمی بود که تصاویر مختلفی روی آن نقاشی شده بود. صندلی ها نیز از جنس آلومنیوم ساخته شده بودند تا سبک تر باشند. کنار سالن غذاخوری، سالن تشریفات هیندنبورگ قرار داشت. در این قسمت نیز صندلی های سبک آلومینیومی قرار داده شده بود. در سال اول سرویس دهی این کشتی هوایی در سال ۱۹۳۶، یک پیانوی بزرگ در کنار این سالن قرار داشت، با این حال به دلیل وزن بالا از دکور سالن حذف شد. روی دیوار سالن نقشه بسیار بزرگی قرار داشت که تصویر مسیرهای حرکت کشتی هوایی را نشان می داد. کنار سالن تشریفات یک اتاق مطالعه نیز وجود داشت و مسافران می توانستند در کمال آرامش و سکوت کتاب بخوانند و مطالعه کنند. در طبقه پایین این سالن ها، کافه ای قرار داشت که مسافران می توانستند نوشیدنی بخورند و سیگار بکشند! (بله، در آن زمان سیگار کشیدن در هواپیما آزاد بود!)

سفرهای لوکس و مجلل این کشتی هوایی عمر زیادی نداشت و دقیقا یک سال پس از اولین سفر، هیندنبورگ هنگام فرود در نیوجرسی دچار آتش سوزی شد و هیدورژن موجود در این کشتی باعث انفجارهای عظیمی شد. در این حادثه، ۳۵ نفر از مسافران کشتی و یک نفر که روی زمین قرار داشت کشته شدند . اما خوشبختانه در این آتش سوزی مهیب ۶۲ نفر از ۹۷ سرنشین نجات پیدا کردند. جرقه ای کوچک باعث شعله ور شدن گاز هیدروژن این کشتی شده بود و علت اصلی و مسببان احتمالی آن مشخص نشد. هرچند به نظر برخی کارشناسان احتمال توطئه و دسیسه چینی در این حادثه وجود داشت.

حادثه هیندنبورگ نقطه پایانی بر دوران باشکوه و لوکس کشتی های هوایی گذاشت و باعث شکل گیری شرکت های هواپیمایی مثل پان امریکن (Pan Am) شد. در سال ۱۹۴۰، دو کشتی هوایی باقی مانده به دستور رژیم نازی آلمان تکه تکه شد و برای ساخت تجهیزات جنگی استفاده شد.