«لاسوگاسِ» جهان باستان در اعماق دریا کشف شد!
توسعه فعالیت های تحقیقاتی در منطقه ترمه دل لاکوس واقع در پارک غرق شده بایا که به «لاس وگاس» دنیای باستان شهرت دارد، جلوه های تازه ای از ویلاهای مجلل روم باستان را آشکار کرده است.
به گزارش تاریخ ما، شهرِ بایا، واقع در خلیج ناپل، با چند کیلومتر فاصله از پومپی، پایتختِ تفریحی و تعطیلاتِ ثروتمندان و قدرتمندانِ دورانِ رومیها بود که به چشمههای آتشفشانی و آبگرمهای درمانی آن جذب میشدند.
برخی از مهمترین اسامی در تاریخ روم از جمله سزار، سیسرو، مارک آنتونی، بروتوس و نیرو در بایا ویلا داشتند.
این شهر تجملاتی و لوکس بعد از حمله مسلمانان در قرن هشتم متروکه شد و در قرن شانزدهم یک محفظه ماگمای زیرزمینی فوران کرد، فرایندی که به برادیسیسم معروف است. درنتیجه زمین در حدود ۲۰ فوت به زیر سطحِ دریا سقوط کرد و بیش از نیمی از بایا در زیر آبهای کمعمق خلیج غرق شد.
بخشی از شهر به طولِ ۲۶۰ فوت با بقایای قابلمشاهده نظیرِ ستونبندیهای سنگی به همراه ستونهای فروریخته از جنسِ سنگِ مررِ نفیسِ پورتاسانای وارداتی از یونان، در کاوش در حمامِ لاکوس، حمامِ آب گرم خصوصی که در خانهای شخصی ساخته شده بود، پیدا شده است.
یک قطعه بزرگ از کفپوش به سبکِ اوپوس سکتایل ـ سبکی که در آن قطعات مصالح به شکلِ منبتکاری روی کف یا دیوارها کارگذاشته میشد ـ باز هم از جنس مرمر پورتاسانا با رنگهای سفید و خاکستری که به تناوب در کنار هم کارگذاشته شدهاند، نیز شناسایی شده است. این قطعه درحالِ حاضر شاخصترین عنصر برای تعیین تاریخ است که نوعشناسی و شیوه کارگذاریِ آن به اواخر دوران باستان ارجاع میدهد.
محوطه حمامِ لاکوس که در سال ۲۰۲۰ بازگشایی شد، به غواسان امکان میدهد تا موزاییکهای منحصربه فردِ کفِ حمام با کاشیهایی به رنگهای سفید، صورتی، قرمز، سبز، خاکستری و سیاه را کاوش کنند.
این مکان احتمالاً یک مجموعۀ اسپا، به احتمال زیاد متعلق به یک ساکنِ شخصی و مشرف به بندر باستانی بایا با نامِ لاکوس بایانوس بوده است. علاوهبر محیطهای مختلفِ اتاقها و حمامهای آب گرم، سه دیوارِ منحنی ـ شبیه به دیوارهای محراب ـ که زمانی پنجرههای بزرگی مشرف به بندر لاکوس بایانوس روی آنها قرار داشته نیز اکنون قابلِ مشاهده است.