معرفی شهرستانک، ییلاقی در جاده چالوس

معرفی

اگر از هوای آلوده تهران خسته شده اید، اگر از این زندگی ماشینی و از این دغدغه های روزمره شاکی هستید و می‌خواهید با یک سفر یک روزه به یک آرامش روحی و روانی برسید و یک روز خوب را به همراه خانواده تان در طبیعت به لذت سپری کنید، به شما پیشنهاد می‌کنیم سری به ییلاق شهرستانک واقع در جاده چالوس بزنید.

شهرستانک روستایی از توابع آسارای کرج است. این روستا بسیار خوش‌آب‌وهواست و در مرز دو استان تهران و البرز قرار گرفته. شهرستانک به خاطر طبیعت بی‌نظیرش و فاصله کمی که با تهران و کرج دارد، سالانه گردشگران بسیاری را جذب می‌کند. این روستا جاده‌ای کوهستانی، دره‌ای سرسبز، باغ‌های میوه و کوچه‌باغ‌هایی زیبا دارد، که در سفرتان می‌توانید از قدم‌زدن در آن‌ها لذت ببرید.

شهرستانک روستایی است در ۸۴ کیلومتری تهران و آن قدر زیباست که حتی ناصرالدین شاه هم نتوانست از آن بگذرد و تقریبا ۱۲۰ سال قبل قصری ییلاقی در آنجا برپاکرد تا حداقل سالی یک بار بساط آشپزی درباری را در آنجا راه بیندازند. درختان سبز کم کم رنگ عوض می کنند و بیشترشان چند رنگ می شوند. پاییز که می آید دل هایمان پر می کشد برای رفتن به ییلاقات، دیدن سایه روشن جاده ها فقط در این فصل برایمان میسر است.

جاده انگار تابلویی رنگ رنگ است که در آن میان چشم مان به رنگین کمان نارنجی- سبز هایی عادت می کند که دل کندن از آنها سخت است.شهرستانک شما را مسحور می کند، چون هم زیباست، هم خوش آب و هوا، هم آبشار دارد و هم آثار باستانی. اول از همه ما خیره می شویم به درختانی زیبا و رنگارنگ که تا چشم کار می کند همه جا را پوشانده اند.چشمه گله گیله در بالا‌ترین نقطه روستای شهرستانک قرار دارد با نیم ساعت پیاده روی از کاخ ناصری می‌توان به این چشمه رسید. چشمه به پر آبی در منطقه معروف است.

دیدنی های شهرستانک:

کاخ ناصری

جاده ناصری، راهی که از زمان های دور شهر ری را به مازندران متصل می‌کرد و در دوره قاجار توسعه یافت، از این آبادی می‌گذرد و کوهنوردان هنوز هم از این مسیر استفاده می‌کنند.

انتهای شهرستانک بن بست است و به قله شاه‌نشین می‌رسد که اگر از توچال کوهنوردی کرده باشید، از اینجا پایین خواهید آمد. اطراف کاخ محوطه‌ای پر از درخت دارد و رودخانه‌ای کم عمق هم از کنار کاخ می‌گذرد. می‌توانید وارد محوطه کاخ شوید.

این کاخ درحدود سال‌های ۱۲۹۵ قمری به دستور ناصرالدین شاه ساخته شد و امروز در فهرست میراث فرهنگی به ثبت رسیده است. این کاخ غیرمسکونی است و درِ اتاق‌ها بسته است؛ تقریبا تمام کاخ دوره ناصری تخریب شده و فقط یک ساختمان که در دوره پهلوی دوم مرمت شده بود سرپا است. در این کاخ فقط روزهای صبح جمعه برای بازدید باز می‌شود.

کتیبه شهرستانک

سنگی در کاخ ناصری وجود دارد که در مورد آن نقل است که ناصرالدین شاه در حال استراحت بوده که همین تخته سنگ به طرف او سرازیر می شود و بعد از طی کردن مسیری در این مکان متوقف می شود.

در همان لحظه ناصرالدین شاه دستور به حکاکی همان حکایت روی تخته سنگ می دهد، البته نوشته های روی این تخته سنگ الان زیاد خوانا نیست، ولی در نوع خود جالب است.

باغ های میوه

اگر اواخر بهار و تابستان راهی شهرستانک شوید، در کوچه پس کوچه های روستا مادربزرگ ها را می بینید که به همراه نوه های خود راهی باغ های زردآلو می شوند. آنها با دلی خوش و لبی خندان میوه های خوشمزه درختان را می چینند و با خود به خانه می آورند تا شروع به پله (برگه) کردن آن ها کنند. هسته های شیرین این زردآلوها هم جمع آوری می شوند و پس از تفت دادن با نمک به صورت آجیل مورد استفاده قرار می گیرند.

یکی دیگر از درختانی که فراوان در شهرستانک دیده می شود، درخت توت است که در فصل بهار طعمی شیرین را با خود به ارمغان می آورند. اهالی، این توت ها را می چینند و خشک می کنند تا در شب نشینی های زمستانی از آن ها استفاده کنند.

درخت اُرس

چه کسی فکر می‌کرد که کهنسال‌ترین موجود زنده ایران، نه سرو مشهور ابرکوه باشد و نه جایگاهش تا این حد نزدیک به پایتخت ایران؟ جایی که بیشتر از هر سرزمین دیگری در وطن قربانی توسعه شده و طبیعتش آسیب دیده است. چگونه است که این بانوی استوار توانسته در سخت‌ترین شرایط ممکن دوام آورد و همچنان شاداب و سرحال به زندگی ادامه دهد؟ بانویی که بر بنیاد مطالعات گاه‌شناسی درختی – dendrochronology – از روزگاران پرافتخار ایران در پیش از امپراتوری بزرگ هخامنش تا امروز را در جعبه سیاه خود محفوظ داشته است! نوشتار پیش رو، در ستایش این بانوی تهرانی است که سلاطین زیادی در زیر چتر گسترده سایه‌هایش ظهر تابستان را به سرآورده‌اند؛ سلاطینی که شاید در رأس همه‌ی آنها ناصرالدین شاه قاجار، سلطان صاحبقران جای گرفته باشد …

قلعه دزدبند

روی خط الراس کوه شهرستانک و بر بلندترین قله آن، از فاصله‌های بسیار دور، بنایی به چشم می‌خورد که در میان اهالی به قلعه دزدبند (قلعه دختر) شهرستانک معروف است. این بنا که در حال حاضر فقط پایه‌های سه اتاق و قسمتی از سقف یکی از اتاق‌های آن باقی مانده، با قلوه سنگ و ملاط ساروج ساخته شده و پوشش داخلی آن از گچ بوده‌است. آنچه هم‌اکنون بر جای مانده، حاکی از این است که این بنا قلعه نبوده، بلکه بیشتر به عنوان بنایی دیده بانی و اطلاع‌رسانی مورد استفاده بوده و ظاهراً نگهبانان و دیده بانان به وسیله آتش‌افروزی یا با روشن کردن چراغ‌های روغنی در داخل این بنا اطلاعات لازم را با یکدیگر رد و بدل می‌کردند. بررسی سفال‌های جمع‌آوری شده از داخل و اطراف بنا و همچنین بررسی نقشه، پلان و سبک معماری آن حاکی از اسلامی بودن آن است. قطعات سفال نشان می‌دهد که ظروف سفال استفاده شده دراین محل، نامرغوب، غیرتجملی و صرفاً جنبه کاربردی داشته‌است. سبک بنا و مصالح به کار رفته و سفال‌های پراکنده اطراف بنا شباهت زیادی به آثار دوره ایلخانی و تیموری دارد.

تپه شنستون

در قسمت جنوب دره گل کیله شهرستانک، دقیقاً قسمتی که باغ‌های میوه در بالای کوه به پایان می‌رسد، قطعات معتنابهی از سفال‌های قرمز رنگ با تمپرشن پراکنده‌اند. این قسمت از دره که کاملاً در دامنه کوه واقع شده به تپه شنستون معروف است. از زمین‌های تپه شنستون برای کشت‌های دیم استفاده می‌شود. به همین جهت قلوه سنگ‌های پراکنده در دامنه کوه جمع‌آوری شده و در جای جای دامنه روی هم انباشته شده‌است. با توجه به اینکه در دوران تاریخی بیشتر قبرستان‌ها در دامنه کوه‌ها ایجاد می‌شده و با وجود سفال‌های شبیه این دوره، در این محوطه، می‌توان گفت که تپه شنستون مربوط به چادرنشینان دوران تاریخی است.

زمان مناسب برای سفر به شهرستانک 

بهار: در فصل نو شدن طبیعت رنگ سبز روشن بر روی درختان خودنمایی می کند و شکوفه ها لباسی گل گلی را بر تن آنها می نشانند. هوا در این فصل هنوز کمی سرد است اما زیبایی های این روستا و طبیعتش، ارزش تحمل سرما را دارد.

تابستان: طبیعت سرسبز و باغ های میوه و هوای مطبوع شهرستانک، بهترین فرصت را برای تفریح و خوشگذرانی در اختیارتان می گذارد.

پاییز: زیبایی پاییز در شهرستانک، شهره خاص و عام است. اگر عاشق برگ های رنگارنگ و شنیدن صدای خش خش برگ ها در زیر گام های تان هستید، پیشنهاد می کنیم حتما یک روز پاییزی به این روستا سفر کنید.

زمستان: سرما در شهرستانک کمی سخت تر از مناطق دیگر است اما این دلیل نمی شود که شما از رفتن به سفر و دیدن لباس زمستانی این روستا باز بمانید.

مسیر دسترسی به شهرستانک

در حال حاضر بهترین مسیر دسترسی به شهرستانک، راه آسفالته ۸کیلومتری‌ای است که از جاده کرج-چالوس، نرسیده به گچسر منشعب شده و به شهرستانک منتهی می‌شود. آزادراه تهران- شمال هم در آینده از نزدیکی شهرستانک خواهد گذشت.

در جاده چالوس بعد از حدود ۴۴کیلومتر رانندگی و بعد از عبور از روستای آسارا، درسمت راست جاده به دو راهی شهرستانک می‌رسید. یک تابلوی بزرگ سبزرنگ مسیر روستا را نشانتان می‌دهد. از اینجا تا خود روستا حدود ۱۰کیلومتر راه آسفالته دارید.

 

ویدئوی معرفی شهرستانک

منابع

• راهنمای سفر به شهرستانک؛ بهشتی در دوقدمی تهران – اسنپ تریپ
• سفری رویایی به شهرستانک با طبیعتی بکر و بی نظیر – نمناک
• سفر یک روزه به شهرستانک – تبیان
• شهرستانک | ییلاقی محبوب در جاده چالوس – کارناوال
• شهرستانک (کرج) – ویکی پدیا